eitaa logo
،، احکام و مسائل شرعی ،،
3.3هزار دنبال‌کننده
11.2هزار عکس
2.9هزار ویدیو
40 فایل
برای پرسیدن سوالات شرعی به آیدی زیر مراجعه فرمایید . @Javanmardi_Ahkam
مشاهده در ایتا
دانلود
👆👆👆 👈 امام باقر عليه‌السلام فرمود : « إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد » .  همين علاقه خداوند به خاطر بهره‌مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد . 👈 سالار شهيدان عليه‌السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع نا تمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ، فرمود : « أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا ! هر كه مرا مى‌شناسد كه مى‌شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى‌كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم » . 👈 در ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و عليها‌السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ ، هنگامى كه به بدن مطهّر عليه‌السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت : « اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ ! اين قربانى اندك را از ما بپذير » . 👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى‌كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى‌برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى‌كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا ، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند . 👈 در زيارتنامه‌ها و خطابه‌هاى اسيران اهل‌بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد . 👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است . 👈 امام سجّاد عليه‌السلام در حقّ قربانى چنين فرمود : آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده‌اى وظاهر سازى نكرده‌اى و مقصودت ، خدا بوده است . 👈 امام على عليه‌السلام فرمود : شنيدم صلى‌الله‌عليه‌وآله روز ، خطبه مى‌خواند و مى‌فرمود : روز و است . خون قربانى‌هاست كه مى‌ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست . دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان صلى‌الله‌عليه‌وآله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى‌گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى‌ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد . 👈 همانگونه كه امام صادق عليه‌السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود : « وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ با فراز آمدن بر كوه مشعر روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز » .  صَلِّ عَلی وَ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، حضرت استاد حسین انصاریان http://www.erfan.ir/farsi/87967.html ┈┉┅━❀💌❀━┅┉┈ https://eitaa.com/Javanmardi_langarudi 🌐 کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سید شمس الدین جوانمردی لنگرودی 🌐
👆👆👆 👈 امام باقر عليه السلام فرمود : إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً " خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد ".  همين علاقه خداوند به خاطر بهره مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد . 👈 سالار شهيدان امام حسين عليه السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع ناتمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ، فرمود : أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا " اى مردم ! هر كه مرا مى شناسد كه مى شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم". ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و حضرت زينب عليها السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ، هنگامى كه به بدن مطهّر حضرت سيّدالشهدا عليه السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت : اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ " خدايا ! اين قربانى اندك را از ما بپذير ". 👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند . 👈 در زيارتنامه ها و خطابه هاى اسيران اهل بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد . 👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است . 👈 امام سجّاد عليه السلام در حقّ قربانى چنين فرمود : آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده اى وظاهر سازى نكرده اى و مقصودت ، خدا بوده است . 👈 امام على عليه السلام فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله روز عيد قربان ، خطبه مى خواند و مى فرمود : " امروز روز و است . خون قربانى هاست كه مى ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست . دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان محمد صلى الله عليه و آله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد . 👈 همانگونه كه امام صادق عليه السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود : وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ " با فراز آمدن بر كوه (مشعر) روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز ".  از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، حضرت استاد حسین انصاریان http://www.erfan.ir/farsi/87967.html 🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 https://eitaa.com/Javanmardi_langarudi 🌧 شبهات احکام و مسائل شرعی را از این کانال به دست آورید 🌧
👆👆👆 👈 امام باقر عليه السلام فرمود : إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً " خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد ".  همين علاقه خداوند به خاطر بهره مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد . 👈 سالار شهيدان امام حسين عليه السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع ناتمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ، فرمود : أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا " اى مردم ! هر كه مرا مى شناسد كه مى شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم". ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و حضرت زينب عليها السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ، هنگامى كه به بدن مطهّر حضرت سيّدالشهدا عليه السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت : اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ " خدايا ! اين قربانى اندك را از ما بپذير ". 👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند . 👈 در زيارتنامه ها و خطابه هاى اسيران اهل بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد . 👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است . 👈 امام سجّاد عليه السلام در حقّ قربانى چنين فرمود : آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده اى وظاهر سازى نكرده اى و مقصودت ، خدا بوده است . 👈 امام على عليه السلام فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله روز عيد قربان ، خطبه مى خواند و مى فرمود : " امروز روز و است . خون قربانى هاست كه مى ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست . دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان محمد صلى الله عليه و آله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد . 👈 همانگونه كه امام صادق عليه السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود : وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ " با فراز آمدن بر كوه (مشعر) روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز ".  از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، حضرت استاد حسین انصاریان http://www.erfan.ir/farsi/87967.html 🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 https://eitaa.com/Javanmardi_langarudi 🌧 شبهات احکام و مسائل شرعی را از این کانال به دست آورید 🌧
👆👆👆 👈 امام باقر عليه السلام فرمود : إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً " خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد ".  همين علاقه خداوند به خاطر بهره مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد . 👈 سالار شهيدان امام حسين عليه السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع ناتمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ، فرمود : أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا " اى مردم ! هر كه مرا مى شناسد كه مى شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم". ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و حضرت زينب عليها السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ، هنگامى كه به بدن مطهّر حضرت سيّدالشهدا عليه السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت : اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ " خدايا ! اين قربانى اندك را از ما بپذير ". 👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند . 👈 در زيارتنامه ها و خطابه هاى اسيران اهل بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد . 👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است . 👈 امام سجّاد عليه السلام در حقّ قربانى چنين فرمود : آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده اى وظاهر سازى نكرده اى و مقصودت ، خدا بوده است . 👈 امام على عليه السلام فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله روز عيد قربان ، خطبه مى خواند و مى فرمود : " امروز روز و است . خون قربانى هاست كه مى ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست . دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان محمد صلى الله عليه و آله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد . 👈 همانگونه كه امام صادق عليه السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود : وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ " با فراز آمدن بر كوه (مشعر) روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز ".  از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، حضرت استاد حسین انصاریان http://www.erfan.ir/farsi/87967.html 🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 https://eitaa.com/Javanmardi_langarudi 🌧 شبهات احکام و مسائل شرعی را از این کانال به دست آورید 🌧
👆👆👆 👈 امام باقر عليه‌السلام فرمود : « إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد » .  همين علاقه خداوند به خاطر بهره‌مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد . 👈 سالار شهيدان عليه‌السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع نا تمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ، فرمود : « أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا ! هر كه مرا مى‌شناسد كه مى‌شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى‌كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم » . 👈 در ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و عليها‌السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ ، هنگامى كه به بدن مطهّر عليه‌السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت : « اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ ! اين قربانى اندك را از ما بپذير » . 👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى‌كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى‌برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى‌كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا ، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند . 👈 در زيارتنامه‌ها و خطابه‌هاى اسيران اهل‌بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد . 👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است . 👈 امام سجّاد عليه‌السلام در حقّ قربانى چنين فرمود : آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده‌اى وظاهر سازى نكرده‌اى و مقصودت ، خدا بوده است . 👈 امام على عليه‌السلام فرمود : شنيدم صلى‌الله‌عليه‌وآله روز ، خطبه مى‌خواند و مى‌فرمود : روز و است . خون قربانى‌هاست كه مى‌ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست . دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان صلى‌الله‌عليه‌وآله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى‌گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى‌ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد . 👈 همانگونه كه امام صادق عليه‌السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود : « وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ با فراز آمدن بر كوه مشعر روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز » .  صَلِّ عَلی وَ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، حضرت استاد حسین انصاریان http://www.erfan.ir/farsi/87967.html ┈┉┅━❀💌❀━┅┉┈ https://eitaa.com/Javanmardi_langarudi 🌐 کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سید شمس الدین جوانمردی لنگرودی 🌐
👆👆👆 👈 امام باقر عليه‌السلام فرمود : « إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد » .  همين علاقه خداوند به خاطر بهره‌مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد . 👈 سالار شهيدان عليه‌السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع نا تمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ، فرمود : « أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا ! هر كه مرا مى‌شناسد كه مى‌شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى‌كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم » . 👈 در ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و عليها‌السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ ، هنگامى كه به بدن مطهّر عليه‌السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت : « اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ ! اين قربانى اندك را از ما بپذير » . 👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى‌كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى‌برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى‌كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا ، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند . 👈 در زيارتنامه‌ها و خطابه‌هاى اسيران اهل‌بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد . 👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است . 👈 امام سجّاد عليه‌السلام در حقّ قربانى چنين فرمود : آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده‌اى وظاهر سازى نكرده‌اى و مقصودت ، خدا بوده است . 👈 امام على عليه‌السلام فرمود : شنيدم صلى‌الله‌عليه‌وآله روز ، خطبه مى‌خواند و مى‌فرمود : روز و است . خون قربانى‌هاست كه مى‌ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست . دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان صلى‌الله‌عليه‌وآله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى‌گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى‌ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد . 👈 همانگونه كه امام صادق عليه‌السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود : « وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ با فراز آمدن بر كوه مشعر روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز » .  صَلِّ عَلی وَ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، حضرت استاد حسین انصاریان http://www.erfan.ir/farsi/87967.html ┈┉┅━❀💌❀━┅┉┈ https://eitaa.com/Javanmardi_langarudi 🌐 کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سید شمس الدین جوانمردی لنگرودی 🌐