eitaa logo
،، احکام و مسائل شرعی ،،
3.3هزار دنبال‌کننده
11.2هزار عکس
2.9هزار ویدیو
40 فایل
برای پرسیدن سوالات شرعی به آیدی زیر مراجعه فرمایید . @Javanmardi_Ahkam
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽؛ (( وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ )) " و هنگامی که بندگان من ، از تو درباره من سؤال کنند ، (بگو :) من نزدیکم ! دعای دعا کننده را ، به هنگامی که مرا می خواند ، پاسخ می گویم ! پس باید دعوت مرا بپذیرند ، و به من ایمان بیاورند ، تا راه یابند (و به مقصد برسند) !. {{ کسی از پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلم ) پرسید : آیا خدای ما نزدیک است تا آهسته با او مناجات کنیم ؟ یا دور است تا با صدای بلند او را بخوانیم ؟ آیه فوق نازل شد و (به آنها پاسخ داد که خدا به بندگانش نزدیک است) }}. 🌷 أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ 🌷
﷽؛ (( وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ )) " و هنگامی که بندگان من ، از تو درباره من سؤال کنند ، (بگو :) من نزدیکم ! دعای دعا کننده را ، به هنگامی که مرا می خواند ، پاسخ می گویم ! پس باید دعوت مرا بپذیرند ، و به من ایمان بیاورند ، تا راه یابند (و به مقصد برسند) !. {{ کسی از پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلم ) پرسید : آیا خدای ما نزدیک است تا آهسته با او مناجات کنیم ؟ یا دور است تا با صدای بلند او را بخوانیم ؟ آیه فوق نازل شد و (به آنها پاسخ داد که خدا به بندگانش نزدیک است) }}. 🌷 أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ 🌷
﷽؛ (( فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ )) 🌧 این آیه و آیات قبل از آن درباره هیأت نجرانى مرکب از «عاقب» و «سیّد» و گروهى که با آنها بودند نازل شده است ، آنها خدمت پیامبر (صلى الله علیه وآله) رسیده ، عرض کردند : آیا هرگز دیده اى فرزندى بدون پدر متولد شود ؟ در این هنگام آیه «اِنَّ مَثَلَ عِیْسى عِنْدَ اللّهِ...» نازل شد و هنگامى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) آنها را به مباهله ¹ دعوت کرد . آنها تا فرداى آن روز از حضرتش مهلت خواستند و پس از مراجعه ، به شخصیت هاى نجران ، اسقف (روحانى بزرگشان) به آنها گفت :  « شما فردا به محمّد (صلى الله علیه وآله) نگاه کنید ، اگر با فرزندان و خانواده اش براى مباهله آمد ، از مباهله با او بترسید ، و اگر با یارانش آمد با او مباهله کنید ; زیرا چیزى در بساط ندارد ». 🌧 فردا که شد پیامبر (صلى الله علیه وآله) آمد در حالى که دست على بن ابیطالب (علیه السلام) را گرفته بود و حسن و حسین(علیهما السلام) در پیش روى او راه مى رفتند ، و فاطمه (علیها السلام) پشت سرش بود ، نصارى نیز بیرون آمدند در حالى که اسقف آنها پیشاپیششان بود ، هنگامى که نگاه کرد ، دید پیامبر (صلى الله علیه وآله) با آن چند نفر آمدند ، درباره آنها سؤال کرد ، به او گفتند : « این پسر عمو و داماد او و محبوب ترین خلق خدا نزد او است و این دو پسر ، فرزندان دختر او از على (علیه السلام) هستند و آن بانوى جوان دخترش فاطمه (علیها السلام) است که عزیزترین مردم نزد او ، و نزدیک ترین افراد به قلب او است...». 🌧 «سیّد» به اسقف گفت : « براى مباهله قدم پیش گذار ». گفت : نه ، من مردى را مى بینم که نسبت به مباهله با کمال جرأت اقدام مى کند و من مى ترسم راستگو باشد ، و اگر راستگو باشد ، به خدا یک سال بر ما نمى گذرد که در تمام دنیا یک نصرانى که آب بنوشد وجود نخواهد داشت . 🌧 اسقف به پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) عرض کرد : « اى ابوالقاسم ! ما با تو مباهله نمى کنیم ، بلکه مصالحه مى کنیم ، با ما مصالحه کن ، پیامبر(صلى الله علیه وآله) با آنها مصالحه کرد که دو هزار حُلَّه (یک قواره پارچه خوب لباس) که حداقل قیمت هر حُلّه اى چهل درهم باشد ، و عاریت دادن سى دست زره ، و سى عدد نیزه، و سى رأس اسب ، در صورتى که در سرزمین یمن ، توطئه اى براى مسلمانان رخ دهد ، و پیامبر(صلى الله علیه وآله) ضامن این عاریت ها خواهد بود، تا آن را بازگرداند ، و عهد نامه اى در این زمینه نوشته شد . 🌧 و در روایتى آمده است : اسقف مسیحیان به آنها گفت : « من صورت هائى را مى بینم که اگر از خداوند تقاضا کنند : کوه ها را از جا برکند ، چنین خواهد کرد هرگز با آنها مباهله نکنید که هلاک خواهید شد ، و یک نصرانى تا روز قیامت بر صفحه زمین نخواهد ماند ». ²   ¹«مُباهَله» در اصل از ماده «بَهْل» (بر وزن اهل) به معنى رها کردن و قید و بند را از چیزى برداشتن است ، و به همین جهت هنگامى که حیوانى را به حال خود واگذارند، و پستان آن را در کیسه قرار ندهند ، تا نوزادش بتواند به آزادى شیر بنوشد ، به آن «باهِل» مى گویند ، و «اِبْتِهال» در دعا به معنى تضرع و واگذارى کار به خدا است . و اگر آن را گاهى به معنى هلاکت و لعن و دورى از خدا گرفته اند نیز به خاطر این است که رها کردن و واگذار کردن بنده به حال خود این نتائج را به دنبال مى آورد ، این بود معنى «مباهله» از نظر ریشه لغت . و از نظر مفهوم متداول که از آیه فوق گرفته شده ، به معنى نفرین کردن دو نفر به یکدیگر است ، بدین ترتیب ، افرادى که با هم گفتگو درباره یک مسأله مهم مذهبى دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند . ² «مجمع البیان» ، ذیل آیه مورد بحث ، با کمى تلخیص. این شأن نزول با تفاوت هاى مختصرى در تفاسیر دیگر مانند «ابوالفتوح رازى» و تفسیر «کبیر» و غیر آن نیز آمده است، و «فخر رازى» ادعا مى کند : این روایت در میان علماى تفسیر و حدیث، مورد اتفاق است . «بحار الانوار»، جلد 21، صفحه 321، 322، 342، 344، 345 و... ـ «ارشاد شیخ مفید»، جلد 1، صفحه 166، 167 و 168، کنگره شیخ مفید، 1413 هـ ق. / آیه 61مباهله با مسیحیان نجران    🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 @Javanmardi_langarudi ☄ شبهات احکام و مسائل شرعی را از این کانال به دست آورید ☄
﷽؛ (( فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ )) 🌧 این آیه و آیات قبل از آن درباره هیأت نجرانى مرکب از «عاقب» و «سیّد» و گروهى که با آنها بودند نازل شده است ، آنها خدمت پیامبر (صلى الله علیه وآله) رسیده ، عرض کردند : آیا هرگز دیده اى فرزندى بدون پدر متولد شود ؟ در این هنگام آیه «اِنَّ مَثَلَ عِیْسى عِنْدَ اللّهِ...» نازل شد و هنگامى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) آنها را به مباهله ¹ دعوت کرد . آنها تا فرداى آن روز از حضرتش مهلت خواستند و پس از مراجعه ، به شخصیت هاى نجران ، اسقف (روحانى بزرگشان) به آنها گفت :  « شما فردا به محمّد (صلى الله علیه وآله) نگاه کنید ، اگر با فرزندان و خانواده اش براى مباهله آمد ، از مباهله با او بترسید ، و اگر با یارانش آمد با او مباهله کنید ; زیرا چیزى در بساط ندارد ». 🌧 فردا که شد پیامبر (صلى الله علیه وآله) آمد در حالى که دست على بن ابیطالب (علیه السلام) را گرفته بود و حسن و حسین(علیهما السلام) در پیش روى او راه مى رفتند ، و فاطمه (علیها السلام) پشت سرش بود ، نصارى نیز بیرون آمدند در حالى که اسقف آنها پیشاپیششان بود ، هنگامى که نگاه کرد ، دید پیامبر (صلى الله علیه وآله) با آن چند نفر آمدند ، درباره آنها سؤال کرد ، به او گفتند : « این پسر عمو و داماد او و محبوب ترین خلق خدا نزد او است و این دو پسر ، فرزندان دختر او از على (علیه السلام) هستند و آن بانوى جوان دخترش فاطمه (علیها السلام) است که عزیزترین مردم نزد او ، و نزدیک ترین افراد به قلب او است...». 🌧 «سیّد» به اسقف گفت : « براى مباهله قدم پیش گذار ». گفت : نه ، من مردى را مى بینم که نسبت به مباهله با کمال جرأت اقدام مى کند و من مى ترسم راستگو باشد ، و اگر راستگو باشد ، به خدا یک سال بر ما نمى گذرد که در تمام دنیا یک نصرانى که آب بنوشد وجود نخواهد داشت . 🌧 اسقف به پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) عرض کرد : « اى ابوالقاسم ! ما با تو مباهله نمى کنیم ، بلکه مصالحه مى کنیم ، با ما مصالحه کن ، پیامبر(صلى الله علیه وآله) با آنها مصالحه کرد که دو هزار حُلَّه (یک قواره پارچه خوب لباس) که حداقل قیمت هر حُلّه اى چهل درهم باشد ، و عاریت دادن سى دست زره ، و سى عدد نیزه، و سى رأس اسب ، در صورتى که در سرزمین یمن ، توطئه اى براى مسلمانان رخ دهد ، و پیامبر(صلى الله علیه وآله) ضامن این عاریت ها خواهد بود، تا آن را بازگرداند ، و عهد نامه اى در این زمینه نوشته شد . 🌧 و در روایتى آمده است : اسقف مسیحیان به آنها گفت : « من صورت هائى را مى بینم که اگر از خداوند تقاضا کنند : کوه ها را از جا برکند ، چنین خواهد کرد هرگز با آنها مباهله نکنید که هلاک خواهید شد ، و یک نصرانى تا روز قیامت بر صفحه زمین نخواهد ماند ». ²   ¹«مُباهَله» در اصل از ماده «بَهْل» (بر وزن اهل) به معنى رها کردن و قید و بند را از چیزى برداشتن است ، و به همین جهت هنگامى که حیوانى را به حال خود واگذارند، و پستان آن را در کیسه قرار ندهند ، تا نوزادش بتواند به آزادى شیر بنوشد ، به آن «باهِل» مى گویند ، و «اِبْتِهال» در دعا به معنى تضرع و واگذارى کار به خدا است . و اگر آن را گاهى به معنى هلاکت و لعن و دورى از خدا گرفته اند نیز به خاطر این است که رها کردن و واگذار کردن بنده به حال خود این نتائج را به دنبال مى آورد ، این بود معنى «مباهله» از نظر ریشه لغت . و از نظر مفهوم متداول که از آیه فوق گرفته شده ، به معنى نفرین کردن دو نفر به یکدیگر است ، بدین ترتیب ، افرادى که با هم گفتگو درباره یک مسأله مهم مذهبى دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند . ² «مجمع البیان» ، ذیل آیه مورد بحث ، با کمى تلخیص. این شأن نزول با تفاوت هاى مختصرى در تفاسیر دیگر مانند «ابوالفتوح رازى» و تفسیر «کبیر» و غیر آن نیز آمده است، و «فخر رازى» ادعا مى کند : این روایت در میان علماى تفسیر و حدیث، مورد اتفاق است . «بحار الانوار»، جلد 21، صفحه 321، 322، 342، 344، 345 و... ـ «ارشاد شیخ مفید»، جلد 1، صفحه 166، 167 و 168، کنگره شیخ مفید، 1413 هـ ق. / آیه 61مباهله با مسیحیان نجران    🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 @Javanmardi_langarudi ☄ شبهات احکام و مسائل شرعی را از این کانال به دست آورید ☄
﷽؛ (( وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ )) " و هنگامی که بندگان من ، از تو درباره من سؤال کنند ، (بگو :) من نزدیکم ! دعای دعا کننده را ، به هنگامی که مرا می خواند ، پاسخ می گویم ! پس باید دعوت مرا بپذیرند ، و به من ایمان بیاورند ، تا راه یابند (و به مقصد برسند) !. {{ کسی از پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلم ) پرسید : آیا خدای ما نزدیک است تا آهسته با او مناجات کنیم ؟ یا دور است تا با صدای بلند او را بخوانیم ؟ آیه فوق نازل شد و (به آنها پاسخ داد که خدا به بندگانش نزدیک است) }}. 🌷 أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ 🌷