eitaa logo
،، احکام و مسائل شرعی ،،
3.3هزار دنبال‌کننده
11.2هزار عکس
2.9هزار ویدیو
40 فایل
برای پرسیدن سوالات شرعی به آیدی زیر مراجعه فرمایید . @Javanmardi_Ahkam
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽؛ فرشته هاي «رقیب» و «عتید» نسبت به اعمال انسانها چه كاري انجام مي دهند ؟ بعضى از مفسّران معتقدند نام فرشته راست است و مأمور نوشتن اعمال نيك ، و نام فرشته چپ است و مأمور نوشتن اعمال شرّ ؛ ولى از تعبيرات بعضى از مفسّران بر مى آيد كه هر دو وصف را براى هر دو فرشته شمرده اند ، يعنى هر كدام از آنها مراقب است و در عين حال آماده نوشتن . يكي از نكات مهم درباره نامه اعمال انسانها ، نحوه ثبت و ضبط آن است . خداوند در آیاتی از سوره «ق» مى فرمايد : (به خاطر بياوريد هنگامى كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسان هستند اعمال او را دريافت مى دارند) ؛  «اِذ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيانِ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ» كه دريافت و تلقّى آنها اشاره به ثبت كردن در نامه اعمال است . سپس براى تأكيد بيشتر مى فرمايد : (هيچ سخنى را انسان تلفّظ نمى كند ؛ مگر اينكه نزد آن مراقبى آماده براى انجام مأموريت است) ؛  «مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ اِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ». «يَتَلَقَّى» از ماده «لقاء» به معناى ديدار است ؛ ولى در اينجا تلقّى اعمال ، كنايه از دريافت و ثبت و ضبط آنهاست و «متلقيان» به معناى دو فرشته اى است كه مأمور دريافت و ثبت اعمال انسانها هستند . «قعيد» از ماده «قعود» به معناى نشستن است و در اينجا به معناى ملازم و مراقب مى باشد ، همان طور كه در تعبيرات روزمرّه نيز مى گوييم فلان كس جليس و همنشين فلان شخص است يعنى ملازم و مراقب اوست . «يَلْفِظُ» از ماده لَفْظ» در اصل به معناى پرتاب كردن چيزى است ، همان گونه كه گفته مى شود «لَفَظَ الرُّحى الدَّقيقَ» ؛ (آسياب ، آرد را به بيرون پرتاب كرد). اين واژه در مورد چيزى كه انسان از دهان به بيرون مى اندازد اطلاق مى شود و اين ، كنايه زيبايى است در مورد سخنانى كه از دهان بيرون مى آيند ، گويى اشيايى هستند كه به خارج پرتاب مى شوند . به گفته راغب در «مفردات» از ماده «رقبه» به معناى «گردن» است و به شخصى كه محافظت و مراقبت از چيزى مى كند «رقيب» گفته مى شود يا به خاطر اينكه به اطراف گردن مى كشد تا از آنچه گرد او مى گذرد با خبر گردد و يا اينكه «رقبه» و گردن چيزى را كه تحت محافظت اوست حفظ مى كند . از ماده «عَتاد» (بر وزن جهاد) به معناى مهيا ساختن و ذخيره كردن چيزى قبل از حاجت است ، لذا به كسى كه مهياى انجام كارى است «عتيد» گفته مى شود ؛ ولى در «مقاييس اللغة» معناى اصلى آن را «زور» و «نزديكى» شمرده است كه نسبت به معناى سابق لازم و ملزوم محسوب مى شود . به هر حال آيا اين دو وصف هر كدام مربوط به يكى از آن دو فرشته است كه يكى مراقب است و ديگرى آماده ثبت و ضبط و نوشتن يا وصف هر دو است به اين معنا كه هر دو مراقب اعمال آدمى هستند و هر دو همواره آماده نوشتن ؟ بعضى از مفسّران معتقدند «رقيب» نام فرشته راست كه مأمور نوشتن اعمال نيك است و «عتيد» نام فرشته چپ است كه مأمور نوشتن اعمال شرّ مى باشد ؛ ولى از تعبيرات بعضى از مفسّران بر مى آيد كه هر دو وصف را براى هر دو فرشته شمرده اند ، يعنى هر كدام از آنها مراقب است و در عين حال آماده نوشتن . درباره اين دو فرشته روايات متعددى نقل شده كه بسيار پر معناست ، از جمله در حديثى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم : «هنگامى كه انسان عمل نيكى انجام مى دهد فرشته راست پاداشى ده برابر مى نويسد و هنگامى كه عمل شرّى انجام مى دهد و فرشته چپ مى خواهد آن را ثبت كند فرشته راست مى گويد : هفت ساعت به او مهلت ده و اگر در اين مدت توبه و استغفارى داشته باشد چيزى بر او نمى نويسد ؛ اما اگر توبه نكند فقط يك گناه براى او مى نويسد». 🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 @Javanmardi_langarudi 🔹أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ🔹
﷽؛ فرشته هاي «رقیب» و «عتید» نسبت به اعمال انسانها چه كاري انجام مي دهند ؟ بعضى از مفسّران معتقدند نام فرشته راست است و مأمور نوشتن اعمال نيك ، و نام فرشته چپ است و مأمور نوشتن اعمال شرّ ؛ ولى از تعبيرات بعضى از مفسّران بر مى آيد كه هر دو وصف را براى هر دو فرشته شمرده اند ، يعنى هر كدام از آنها مراقب است و در عين حال آماده نوشتن . يكي از نكات مهم درباره نامه اعمال انسانها ، نحوه ثبت و ضبط آن است . خداوند در آیاتی از سوره «ق» مى فرمايد : (به خاطر بياوريد هنگامى كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسان هستند اعمال او را دريافت مى دارند) ؛  «اِذ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيانِ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ» كه دريافت و تلقّى آنها اشاره به ثبت كردن در نامه اعمال است . سپس براى تأكيد بيشتر مى فرمايد : (هيچ سخنى را انسان تلفّظ نمى كند ؛ مگر اينكه نزد آن مراقبى آماده براى انجام مأموريت است) ؛  «مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ اِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ». «يَتَلَقَّى» از ماده «لقاء» به معناى ديدار است ؛ ولى در اينجا تلقّى اعمال ، كنايه از دريافت و ثبت و ضبط آنهاست و «متلقيان» به معناى دو فرشته اى است كه مأمور دريافت و ثبت اعمال انسانها هستند . «قعيد» از ماده «قعود» به معناى نشستن است و در اينجا به معناى ملازم و مراقب مى باشد ، همان طور كه در تعبيرات روزمرّه نيز مى گوييم فلان كس جليس و همنشين فلان شخص است يعنى ملازم و مراقب اوست . «يَلْفِظُ» از ماده لَفْظ» در اصل به معناى پرتاب كردن چيزى است ، همان گونه كه گفته مى شود «لَفَظَ الرُّحى الدَّقيقَ» ؛ (آسياب ، آرد را به بيرون پرتاب كرد). اين واژه در مورد چيزى كه انسان از دهان به بيرون مى اندازد اطلاق مى شود و اين ، كنايه زيبايى است در مورد سخنانى كه از دهان بيرون مى آيند ، گويى اشيايى هستند كه به خارج پرتاب مى شوند . به گفته راغب در «مفردات» از ماده «رقبه» به معناى «گردن» است و به شخصى كه محافظت و مراقبت از چيزى مى كند «رقيب» گفته مى شود يا به خاطر اينكه به اطراف گردن مى كشد تا از آنچه گرد او مى گذرد با خبر گردد و يا اينكه «رقبه» و گردن چيزى را كه تحت محافظت اوست حفظ مى كند . از ماده «عَتاد» (بر وزن جهاد) به معناى مهيا ساختن و ذخيره كردن چيزى قبل از حاجت است ، لذا به كسى كه مهياى انجام كارى است «عتيد» گفته مى شود ؛ ولى در «مقاييس اللغة» معناى اصلى آن را «زور» و «نزديكى» شمرده است كه نسبت به معناى سابق لازم و ملزوم محسوب مى شود . به هر حال آيا اين دو وصف هر كدام مربوط به يكى از آن دو فرشته است كه يكى مراقب است و ديگرى آماده ثبت و ضبط و نوشتن يا وصف هر دو است به اين معنا كه هر دو مراقب اعمال آدمى هستند و هر دو همواره آماده نوشتن ؟ بعضى از مفسّران معتقدند «رقيب» نام فرشته راست كه مأمور نوشتن اعمال نيك است و «عتيد» نام فرشته چپ است كه مأمور نوشتن اعمال شرّ مى باشد ؛ ولى از تعبيرات بعضى از مفسّران بر مى آيد كه هر دو وصف را براى هر دو فرشته شمرده اند ، يعنى هر كدام از آنها مراقب است و در عين حال آماده نوشتن . درباره اين دو فرشته روايات متعددى نقل شده كه بسيار پر معناست ، از جمله در حديثى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم : «هنگامى كه انسان عمل نيكى انجام مى دهد فرشته راست پاداشى ده برابر مى نويسد و هنگامى كه عمل شرّى انجام مى دهد و فرشته چپ مى خواهد آن را ثبت كند فرشته راست مى گويد : هفت ساعت به او مهلت ده و اگر در اين مدت توبه و استغفارى داشته باشد چيزى بر او نمى نويسد ؛ اما اگر توبه نكند فقط يك گناه براى او مى نويسد». 🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 @Javanmardi_langarudi 🔹أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ🔹
﷽؛ فرشته هاي «رقیب» و «عتید» نسبت به اعمال انسانها چه كاري انجام مي دهند ؟ بعضى از مفسّران معتقدند نام فرشته راست است و مأمور نوشتن اعمال نيك ، و نام فرشته چپ است و مأمور نوشتن اعمال شرّ ؛ ولى از تعبيرات بعضى از مفسّران بر مى آيد كه هر دو وصف را براى هر دو فرشته شمرده اند ، يعنى هر كدام از آنها مراقب است و در عين حال آماده نوشتن . يكي از نكات مهم درباره نامه اعمال انسانها ، نحوه ثبت و ضبط آن است . خداوند در آیاتی از سوره «ق» مى فرمايد : (به خاطر بياوريد هنگامى كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسان هستند اعمال او را دريافت مى دارند) ؛  «اِذ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيانِ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ» كه دريافت و تلقّى آنها اشاره به ثبت كردن در نامه اعمال است . سپس براى تأكيد بيشتر مى فرمايد : (هيچ سخنى را انسان تلفّظ نمى كند ؛ مگر اينكه نزد آن مراقبى آماده براى انجام مأموريت است) ؛  «مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ اِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ». «يَتَلَقَّى» از ماده «لقاء» به معناى ديدار است ؛ ولى در اينجا تلقّى اعمال ، كنايه از دريافت و ثبت و ضبط آنهاست و «متلقيان» به معناى دو فرشته اى است كه مأمور دريافت و ثبت اعمال انسانها هستند . «قعيد» از ماده «قعود» به معناى نشستن است و در اينجا به معناى ملازم و مراقب مى باشد ، همان طور كه در تعبيرات روزمرّه نيز مى گوييم فلان كس جليس و همنشين فلان شخص است يعنى ملازم و مراقب اوست . «يَلْفِظُ» از ماده لَفْظ» در اصل به معناى پرتاب كردن چيزى است ، همان گونه كه گفته مى شود «لَفَظَ الرُّحى الدَّقيقَ» ؛ (آسياب ، آرد را به بيرون پرتاب كرد). اين واژه در مورد چيزى كه انسان از دهان به بيرون مى اندازد اطلاق مى شود و اين ، كنايه زيبايى است در مورد سخنانى كه از دهان بيرون مى آيند ، گويى اشيايى هستند كه به خارج پرتاب مى شوند . به گفته راغب در «مفردات» از ماده «رقبه» به معناى «گردن» است و به شخصى كه محافظت و مراقبت از چيزى مى كند «رقيب» گفته مى شود يا به خاطر اينكه به اطراف گردن مى كشد تا از آنچه گرد او مى گذرد با خبر گردد و يا اينكه «رقبه» و گردن چيزى را كه تحت محافظت اوست حفظ مى كند . از ماده «عَتاد» (بر وزن جهاد) به معناى مهيا ساختن و ذخيره كردن چيزى قبل از حاجت است ، لذا به كسى كه مهياى انجام كارى است «عتيد» گفته مى شود ؛ ولى در «مقاييس اللغة» معناى اصلى آن را «زور» و «نزديكى» شمرده است كه نسبت به معناى سابق لازم و ملزوم محسوب مى شود . به هر حال آيا اين دو وصف هر كدام مربوط به يكى از آن دو فرشته است كه يكى مراقب است و ديگرى آماده ثبت و ضبط و نوشتن يا وصف هر دو است به اين معنا كه هر دو مراقب اعمال آدمى هستند و هر دو همواره آماده نوشتن ؟ بعضى از مفسّران معتقدند «رقيب» نام فرشته راست كه مأمور نوشتن اعمال نيك است و «عتيد» نام فرشته چپ است كه مأمور نوشتن اعمال شرّ مى باشد ؛ ولى از تعبيرات بعضى از مفسّران بر مى آيد كه هر دو وصف را براى هر دو فرشته شمرده اند ، يعنى هر كدام از آنها مراقب است و در عين حال آماده نوشتن . درباره اين دو فرشته روايات متعددى نقل شده كه بسيار پر معناست ، از جمله در حديثى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم : «هنگامى كه انسان عمل نيكى انجام مى دهد فرشته راست پاداشى ده برابر مى نويسد و هنگامى كه عمل شرّى انجام مى دهد و فرشته چپ مى خواهد آن را ثبت كند فرشته راست مى گويد : هفت ساعت به او مهلت ده و اگر در اين مدت توبه و استغفارى داشته باشد چيزى بر او نمى نويسد ؛ اما اگر توبه نكند فقط يك گناه براى او مى نويسد». 🎆💎{ کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی }💎🎆 @Javanmardi_langarudi 🔹أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ🔹