باسمه تعالی نام و عِنوان هست امّا دین و ایمان گم شده‌ست جسمِ قرآن هست ،گویا روحِ قرآن گم شده‌ست آنچه میفرمود با ما حضرت روحِ خدا حالیا انگار زیر دست و پامان گم شده‌ست آن گلیم ساده و دیوارهای پر تَرَک ساده بودن‌های زیبای جماران گم شده‌ست آن فُلانی میبرد آسوده بیت المال را می رسد اخبار،اموال یتیمان گم شده‌ست بین مردم خونِ آقازاده ها رنگین‌تر است مردمی بودن،عدالت،عشق،وجدان،گم شده‌ست از عِفاف و از حجابِ بانوان دیگر مپرس چادرِ یک زن در اینسوی خیابان گم شده‌ست روسری ها یک به یک افتاد، وا شد عُقده‌ها غیرت و مردانگی در بین مردان گم شده‌ست آه از ما ای برادر! وای بر ما خواهرم! بی تفاوت تا کجا؟! راه شهیدان گم شده‌ست #نویدنیّرۍ