نقدی بر رفتارهای سیاسی و فرهنگی، از #رسایی تا رسالت روحانیت در شرایطی که افکار عمومی به‌طور متحد در اعتراض به عملکرد #استاندار_مازندران موضع گرفته بودند و ایشان ناگزیر در موقعیت پاسخ‌گویی و عذرخواهی قرار داشت، متأسفانه توییت آقای #رسایی به‌نوعی «پاس گل» به جریان اصلاح‌طلبی بود. این توییت، با تحقیر تخصص اورژانس و کادر درمان، زمینه‌ساز جنجالی تازه شد که #اصلاح‌طلبان به‌خوبی از آن بهره‌برداری کردند. اگر می‌خواهید دلیل کاهش محبوبیت #جریان_ارزشی در میان مردم را درک کنید، کافی‌ست به ادبیات زننده و روش‌های نادرست برخی چهره‌های منتسب به این جریان توجه کنید. وقتی موضوعات فرهنگی با ظرافت خاصی به زنان، که نماد لطافت و کرامت انسانی هستند، مرتبط می‌شود، انتظار می‌رود یک روحانی که لباس پیامبر را بر تن دارد، با بیانی نیکو، اخلاقی زیبا و منطقی سخن بگوید تا تأثیرگذار باشد. در چنین موقعیتی، وظیفه ایشان ارشاد جوانان بود؛ اینکه بیاموزند حتی در مخالفت، باید با احترام و منطق سخن گفت، نه با لحن تند و تحقیرآمیز. اما متأسفانه، خود ایشان الگویی نامناسب از گفتار و رفتار ارائه دادند. حداقل انتظار می‌رود جوانان در انتخاب الگوهای سیاسی خود دقت بیشتری داشته باشند. افسوس که برخی از جوانان سیاسی ما، به‌جای الگو گرفتن از شخصیت‌هایی چون ابراهیم هادی و مصطفی چمران، مسیر «رسایی بودن» را برگزیده‌اند.