از #وفاق و #نفوذ چه می فهمیم؟
آنچه از کلمه وفاق، فهمیده میشود، ایجاد احساس "اعتماد" است.
آنچه از کلمه نفوذ فهمیده میشود، "عدم اعتماد".
لذا عده ای مراقبت از نفوذ را با مراقبت از وفاق قابل جمع نمیبینند. خصوصا اگر گفتمان مراقبت از وفاق را عده ای نفوذی دست بگیرند و گفتمان مراقبت از نفوذ را عده ای دوقطبی ساز.
این یعنی در انتخابات نمیتوان یک طرف را انتخاب نکرد ولی به او اعتماد داشت، در رای اعتماد به وزیران نمیشود به برخی رای نداد ولی در مجموع دولت را کمک داد و همراهی کرد، در تعامل با سخنان رییس جمهور،نمیشود سخنان او را تا جای ممکن حمل به صحت کرد ولو آن را در مقایسه با مثل شهید رییسی و امیرعبداللهیان ضعیف و پر خطا دانست، در نسبت با مدیران میانی بخشهای مختلف، نمیشود اعتماد داشت اما نقد کرد و مراقبت نمود و...
مشکل کجا است؟ ما دوست داریم صحنه را سفید یا سیاه ببینیم. که راحت باشیم. نمیدانم متوجه شدید و دیدید برخی گفتند و نوشتند مذهبی ها و انقلابی ها دیگر مایوس و گیج شده اند و پای کار نمیایند،
چرا؟ برخی برای خلاصی از یاس از کنار برخی جملات رهبری سوت زنان عبور کردند و نشنیدند ، برخی دیگر رهبری را با توجیهاتی مثل ایشان چاره ای ندارد و تقیه میکند و امثالهم شیفت دیلیت کردند و کنار گذاشتند. برخی هم خیال کردند با بازی سر کاری جلیلی قالیباف و فحش دادن به دوتایی پزشکیان قالیباف میتوانند ذهنها را منحرف کنند و ...
همه اش چون کنشهای رهبری را قابل جمع نمیبینند. در یک طرح درست نمیفهمند و توان تبدیل آن به گفتمان را ندارند. همانطور که تا پیش از این قدرت جمع نقدهای رهبری به دولتها در عین تاکید بر امید و نزدیکی به قله را نداشتند.
راه حلی نداریم مگر رشد کردن. باید یاد بگیریم صحنه جبهه حق آن طور که خوارج میفهمیدند بین دوگانه کفر و ایمان رقم نمیخورد،
باید یاد بگیریم چطور هم مراقب وحدت و اعتماد به برادر خود باشیم هم مراقب امر درست و جهت حرکت باشیم. باید بیاموزیم چگونه هم "تواصی به حق" کنیم هم "تواصی به صبر".
باید یادبگیریم بین "مومنین مجاهد" و "مومنین قاعد" و "ضعیف الایمان" ها و "منافقین" چگونه تعامل کنیم که هم رشد حاصل شود و هم دشمن منکوب شود.
هم وحدت را مراقبت کرد و هم وحدت شکنان را رسوا، هم برای موفقیت دولت تلاش جدی کرد صمیمانه و هم مراقب نفوذ و نفوذیها بود.
هم وفاق را اساس گفتمان قرار داد و هم مطالبه و انتقاد را در این بستر پیش برد. چاره ای نداریم مگر اینکه باید رشد کنیم.