هنگامی که یار با وفای ایشان " زیدبن‌صوحان" زخمی روی زمین افتاده بود، مولا بالای سرش رسید و فرمود: رحمت خدا بر تو! _که کمترین #زحمت را برای ما داشتی و بزرگترین خدمت و یاری را به ما نثار کردی... زید، سرش را بلند کرد و گفت: یاامیرالمومنین؛ به خدا سوگند! نمیخواستم از کسانی باشم که تو را تنها گذاشتند و به یاری تو نشتافتند؛ زیرا اگر تو را تنها میگذاشتم خدا مرا تنها میگذاشت و خوارم میکرد...! | الطرائف،ج۱،ص۱۰۳