🔹#آیت_الله_حائری_شیرازی🔹 🔸و خدایی که در این نزدیکیست ...🔸 نگاه کردن به دریا عبادت است. نظر به طاووس هم عبادت است! شما اگر توی جانمازتان یک پر طاووس داشته باشید، نگاهش کنید، #گریه کنید که عیبی ندارد! من وقتی مثل شما [در دوران طلبگی] بودم، از [قبرستان] شیخان #گل_نیلوفر می بردم به حجره ام. نگاهش می کردم. توی این گلها خدا را شناختم. اشک می ریختم. این پُر می شد از اشک! با خودم می گفتم این نقاشی را از دور نمی شود کرد! این رنگ را از دور نمی شود زد! او که نقاشی اش کرده، تویش بوده! من از اینجا فهمیدم که خدا درون اشیاء است. یک وقتی مدرسه‎ی خان بودم. تدریس می کردم. هنوز هم معمّم نشده بودم. اداره اوقاف آمده بود گُل‎کاری کرده بود در مدرسه‎خان و گل میخک کاشته بود. یک #گل_میخکی بود که من ایستاده بودم پایش! خیلی هم برای وقتم ارزش قائل بودم. مثلاً روزی ده تا درس می دادم و چند تا درس می خواندم و کار می‎کردم. پای این گل شاید #یک_ساعت_و_نیم خیره شده بودم! نفهمیدم کِی ایستادم و کِی رد شدم!

#آیت_الله_حائری_شیرازی 🔹جورچین‌هایی برای بازی بچه‌ها ساخته‌اند که از پانزده قطعه تشکیل می‌شود؛ اما شانزده خانه دارد؛ یعنی یک خانۀ آن خالی است. به سبب خالی بودن همین یک خانه است که قطعۀ شمارۀ یک می‌تواند خود را از جایگاه یکم به آخرین جایگاه، یعنی خانه شانزدهم برساند. حال اگر این خانه خالی نبود، چه می‌شد؟ آیا جز این بود که قطعۀ شمارۀ یک برای همیشه در جایگاه یکم می‌ماند و هیچ حرکتی از خود نشان نمی‌داد؟! 🔹آنچه را که شما در زندگیتان به فقر و نداری تعبیر می‌کنید نیز دقیقاً شبیه همان یک خانۀ خالی است که موجب حرکت، رشد و ارتقای انسان می‌شود. 🌸🌺🌸🌺🌸🌺