🏴 مگر نه اینکه هر محرم دو روضه ی گودال دارد؟ یکی روضه اباعبدلله و یکی روضه عبدالله ابن حسن. آن قدر روحش با عشق اباعبدلله آمیخته که حتی در لحظه ی شهادت در بر اوست. حتی در بازی القاب و الفاظ هم حسین (ع)، پدر عبدالله است. حال مگر می تواند تصویر تنهایی و صدای آه آنکه هم عمو و هم پدرش بود، هم امیر و هم دلدارش بوده را تاب بیاورد؟ حاشا و کلا؛ که فرزندان حیدر (ع) همه غیرتمندند. آن دست که در تن حسن (ع) در جمل فتنه خوابانده، حال در تن عبدلله، فدایی حسین(ع) می شود. ۱۱ ساله کودکی بود اما به اندازه قامت عشق، قد کشید... 《خیری ندیده هرکه برایت هلاک نیست در عشق سن و سال که اصلا ملاک نیست》 #روز_پنجم