خوش آن که سکّهی خورشید را دو پاره کنی
سپس دو نیمهی آن را دو گوشواره کنی
خوش آن که از سرِ شاخِ فصول برچینی
بهار را و گلِ دامنِ بهاره کنی
تو مثل عشق، لطیفی، سزد که خوابت را
ز شعر، بستر و از نغمه، گاهواره کنی
شبی برابرِ آیینه پاکْ عریان شو!
که بهتِ خود، همه در چشم من، نظاره کنی
دو آفتاب و دو گل از بلور خواهد زد
اگر تو چاکِ گریبان ز شور پاره کنی
زند به راهِ تو طاق از کمانِ رنگینش
فلک، به گوشهی ابرو اگر اشاره کنی
کویر بودم و بارانی از تو باغم کرد
بهار میشوم ار بارشی دوباره کنی
ببین که از همه خوبان تو درخوری تنها
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنی
#حسین_منزوی
#کانون_اندیشه_و_قلم
#دانشگاه_آزاد_اسلامی_کاشان
@Kanon_Andishe_va_Ghalam
✍ارتباط با ادمین:
@Kanon_Andishe_va_Ghalam_A