برای دیدار برادر آمده بود؛ ماه ها فراق و دلتنگی را تاب نیاورده بود و با کاروانی از برادران و دوستان عزم سفر کرده بود به ایران دست روزگار اما جوری ماجرا را رقم زده بود که دختر پاک و معصوم امام کاظم ع عمر و زندگی خودرا در فراق عزیزانش بگذراند... کاروان به ساوه رسید... بانو بیمار شدند؛ به یاران گفتند مرا به قم ببرید آنجا به گفته ی پدرم مرکز تجمع شیعیان است میخواهم به آنجا بروم تا در میان آنها با دنیای فانی وداع کنم... بانو را به قم بردند؛ مسیر وصل طویل بود و دست روزگار بانو را از وصال به برادر باز داشت؛ برادر چشم به راه خواهری ماند که عشق و محبتش وصف ناشدنی بود؛ قطره ای اشک از آن روز گوشه چشم برادر باقی ماند و درد فراق و دلتنگی در گوشه گوشه ی شهر قم جا خوش کرد... بانو به آسمان پرواز کرد و عاشقان خودش را ملجا و پناهگاهی شد تا در روزهای سخت به آغوش امنش پناه ببرند.... دلمان که از سیاهی های روزگار به تنگ بیاید ناگهان به ذهنمان خطور میکند که هرگاه فتنه ها شهرهارا در برگرفت به قم پناه ببرید؛ عزم سفر میکنیم به شهر ملکوتی اش و نگاهمان که به طلایی گنبدش افتاد دلمان آرام میگیرد که در اوج روزهای سخت هم پناهی برای درماندگی هایمان داریم... یا فاطمه اشفعے لنا فی الجنــــہ...🌱 #شهادت_حضرت_معصومه سلام الله علیها