شرمنده ام که #از_دنیای_من ، تنها کپسول اکسیژنش سهم تو شد ! و من هنوز در غفلتم که ریه هایم را ، از صدقه ریه های پـُر تاولِ تو از هوای تازه پـُر میکنم... با توأم ای رزمنـده دیروز، غریبِ امروز، شهیــدِ آینده... ! ای کاش میتوانستم دنیا را از دریچه نگاهِ تو ببینم... !