💔 🍂 🌾 🍂 🍂 🌾 🍂 🌾🍂 🍂 🍁 #واقعیتهای_اسارت..🍁 🌸قسمت چهارم 🍂🌸🍂 در اغلب تصاویر و فیلم‌های بازمانده از دوران #دفاع_مقدس، مشاهده می‌کنیم که اسرای عراقی با بالا بردن دست‌ها، تسلیم بی‌شرط سپاه ایران شده‌اند؛ در حالی که اکثر اسرای #ایرانی، در حال #مجروحیت اسیر شدند. (٢٢٠ اسیر عملیات #بدر، در حال مجروحیت اسیر شدند.) 🍂 آزاده‌ای می‌گفت: «رزمندگان ما، امکانی برای دفاع نداشتند که اسیر شدند.» نباید از یاد برد که جنگ، صحنه یک کارزار بی‌منطق است اما حتی در این کارزار، طرفین جنگ باید قایل به معاهداتی باشند که امضای تایید بر آن گذاشته‌اند. رعایت حقوق اسرای جنگی، یکی از ضمایم غیر قابل اجتناب جنگ است که طی دهه‌های پیاپی در اسناد بین‌المللی موکد شده است. از مهم‌ترین این اسناد، کنوانسیون #ژنو است که در سال‌های پایانی قرن نوزدهم و با توجه به ضرورت توجه به آسیب‌دیدگان جنگی تدوین شد. از سرفصل‌های این سند بین‌المللی، کنوانسیون سوم است که سال ۱۹۲۹ و پس از پایان جنگ اول جهانی، توسط تمام کشورها با تاکید بر ضرورت رعایت حقوق اسرای جنگی به تصویب و امضا رسید. با وجود این، حقوق اسرای ایرانی در اردوگاه‌های #مفقودین و حتی، اردوگاه‌های شناسایی‌شده توسط صلیب سرخ، در حالی توسط رژیم بعث عراق در هشت سال جنگ تحمیلی علیه ایران نقض شد که این کنوانسیون، صرفا بر رعایت حقوق اسیر جنگی در اردوگاه تاکید نداشته و کشور پذیرنده کنوانسیون، متعهد شده که حقوق مندرج و موکد در این سند بین‌المللی را از لحظه اسارت اسیر جنگی تا آخرین ثانیه آزادی او رعایت و اجرا کند. بنا به گفته صدها آزاده، رژیم بعث عراق، از نخستین لحظه #اسارت رزمندگان و غیر نظامیان ایرانی، کمترین احترامی برای حقوق انسانی این اسرا قایل نبود و خاطرات مکتوب و شفاهی صدها آزاده موید عهدشکنی آشکار #رژیم_بعث و در تضاد با عهدسپاری این دولت نسبت به معاهدات بین‌المللی است. در حالی که یکی از تاکیدهای کنوانسیون سوم ژنو، رعایت حرمت اسرا و پرهیز از خشونت و شکنجه اسراست، بازجویی از اسرای ایرانی در لحظات و روزهای نخست پس از اسارت، هیچگاه بدون ضرب و شتم و توهین و تهدید نبود (که در مورد چهره‌های شناخته‌شده همچون #شهیدتندگویان و #شهیدابوترابی، این برخوردهای غیر انسانی شدیدتر و غیرانسانی‌تر هم می‌شد) و مهم‌ترین و مشهودترین نقض حقوق اسرای ایرانی، اسارت تعداد قابل توجهی از رزمندگان ایرانی پس از امضای قطعنامه ٥٩٨ – تیر ١٣٦٧ - است که اتفاقا، تمام اسرای ایرانی که #پس_از_پذیرش #آتش‌بس به اسارت درآمده بودند، به اردوگاه‌های #مفقودین منتقل شدند و از آنجا که به دلیل ماهیت این تعهد دوجانبه، نهادهای بین‌المللی فعال در امور بشردوستانه همچون صلیب سرخ، وظیفه خود برای توزیع جیره غذایی و لباس اسرای جنگی را پایان‌یافته می‌دیدند، رژیم بعث عراق از همین زمان محرومیت‌های بیشتری بر اسرای ایرانی و به ویژه اسرا در اردوگاه‌های مفقودین تحمیل کرد و جلوگیری از بازگشت اسرای ایرانی به وطن پس از آتش‌بس و پایان مخاصمات، آن هم تا دو سال پس از امضای #قطعنامه٥٩٨، یکی دیگر از مهم‌ترین #عهدشکنی‌های_رژیم_بعث عراق است.👇👇👇

وقتی نام " #یونس_حبیبی" شنیده میشود ناخودآگاه نوحه زیبای « #یااباعبدالله‌الحسین» در ذهن هیئتی‌ها تداعی می‌شود. "یونس حبیبی" بر اثر عوارض #مجروحیت دوران #جنگ دچار عارضه سکته مغزی شد و به کما رفت. و امروز صبح به یاران شهیدپیوست..🕊🌹 روحش شاد

شهید سید محمد عرفانیان شریف یکم فروردین سال ۱۳۴۵ در مشهد به دنیا آمد. پدرش سید ابراهیم، راننده تاکسی بود و مادرش خدیجه نام داشت. #دانشجوی سال سوم دوره کارشناسی در رشته #مهندسی برق قدرت در دانشگاه فردوسی مشهد بود. او به عنوان تنها پسر خانواده در بین شش فرزند به جبهه رفت و از جمله #غواصانی بود که در عملیات کربلای ۴ حضور یافت و به شهادت رسید. سیده زهرا #خواهر شهید محمد عرفانیان که چهار سال با شهید اختلاف سنی دارد درباره حضور برادر در #جبهه چنین اظهار داشت: «۱۵ ساله بود که با دستکاری شناسنامه موفق شد از طریق بسیج مسجد به جبهه اعزام شود. مادرم ۴۰ یاسین نذر کرد. در مدت حضور در جبهه دو بار مجروح و در بیمارستان بستری شد، ولی از خانواده #مخفی کرد. وقتی بعد از طی کردن دوره بستری به خانه آمد مادر از لباس‌های خون آلود متوجه مجروحیتش شد. ما نمی‌دانستیم غواص است و بعد از #شهادت متوجه شدیم.» وی افزود: «چهارم دی ماه سال ۱۳۶۵ شب عملیات کربلای ۴ سید محمد نیز یکی از نیرو‌های #غواص بود. هنگامی که رزمنده‌ها به داخل رودخانه #اروند رفتند محمد با بیرون آوردن سر خود از آب مورد اصابت رگبار گلوله‌های دشمن قرار گرفت و با تعداد زیادی از همرزمان خود به #شهادت رسید. آن‌ها که تیر نخوردند اسیر شده و بعد در گور‌های دسته‌جمعی پیدا شدند.» پیکر #محمد بعد از چند ماه در ششم بهمن همان سال به مشهد بازگشت و در گلزار شهدای بهشت رضا (ع) به #خاک سپرده شد. خواهر شهید درباره صبوری مادر در شهادت برادر بیان کرد: «مادر برخورد بسیار صبورانه‌ای داشت، چه در زمان #مجروحیت محمد و چه در زمان شهادت.