میثم تمار رحمه الله علیه
نیک وشایسته بود،فرجامش
حسن تقدیرداشت ایامش
معرفت ذره ذره درکامش
کرد،مولا،س٬وال از نامش
گفت درپاسخ ولی خدا
سالمم نام هست،یامولا
مظهرعلم حق،به حسن بیان
سری ازعلم غیب کردبیان
گفته بامن رسول عالمیان
که تودر زادگاه خود ،ایران
چون نهادی قدم دراین عالم
خواند نام تو مادرت ،میثم
درشگفت آمدآن خجسته خصال
گفت ای آیت ستوده. کمال
کس ندانست راز من تاحال
جزخداوند قادر متعال
باغ مهرتوتازه وتر باد
ازتو کام دلم میسر باد
نخل میثم به برگ وبار نشست
سالها درکناریار نشست
عشق بردوش وسربه دار نشست
تاشهادت، به انتظار نشست
دل قابل، خجسته جانی داشت
بود سیمرغ وآشیانی داشت
شدمقیم حرم،مقام شناس
متکلم شدوکلام شناس
مرحبا میثم امام شناس
عارف دانه را زدام شناس
درخداجویی اش،اشارتها
ازشهادت براو بشارتها
آسمان رنگ وروی آب گرفت
سربه دامان بوتراب گرفت
دولت ازحسن انتخاب گرفت
مس جان را طلای ناب گرفت
همه عمر ازعلی سخن می گفت
نکته ها. زان لب ودهن می گفت
ازمعاویه خصلتان پلید
نه بدل بیم داشت نه تردید
چشم جانش فقط علی میدید
تاکجا میتوان به عشق رسید
نفسی میثمی بجو،یارا
تابخوانی ثنای آور...
#جعفر_رسول‌زاده(آشفته)
کاشانه‌ی شعر
اخبار و اطلاعات ادبی کاشان
@Kashane_poem
96 دنبال‌کننده
38 عکس
10 ویدیو
1 فایل
اخبار و اطلاعات جامعه‌ی ادبی کاشان
ارتباط با ادمین برای ارسال شعر و خبر👇
@Admin_Kashane_poem
مشاهده در ایتا