بسم‌الله الرّحمن الرحيم 🌱 برگی(نمی) از دعای ماه شریف رجب 🔹بیاییم با دعا (درخواست) از محضر حق تعالی، جان و دلی تازه کنیم (سبک زندگی و بندگی عرفانی) تبریک، که ماه رجبش وارد شد با آمدنش رحمت حق نازل شد تا چشم به هم دوزیم یا پلک بگردانیم این ماه بشُد از کف، صد خیر که زایل شد 👇

🌷🌷🌷🌷🌷 🔹ضمن عرض سلام و تبریک فرارسیدن ۱۳ رجب، سالروز ولادت مولای متقیان امیرمؤمنان حضرت علی "علیه السلام"؛ این روز را که در تقویم نظام مقدس جمهوری اسلامی مسمّی به نام زیبای"پدر" گردیده، یاد می کنیم از همه پدران شهید و آسمانی این مرز و بوم که اکنون در جوار رحمت حق میهمان امام و مولای خود گردیده اند. این روز را ارج می نهیم و بزرگ می داریم و بر دستان همه پدران عزیز و ایمانی مان بوسه می زنیم. روزت مبارک پدر ___________ 🔍 اما تاملی در نوشته آقای حسین شریعتمداری👇 🟢 خوش به حال حق که با علی است! نگاهی به تاریخ بیندازید! غیر از عصر خمینی و خامنه‌ای، دوران و مردمانی را می‌بینید که با آنچه عمار نشانی آن را به مالک داده بود انطباق داشته باشد؟! 🔹به گزارش مشرق، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: ۱- نگارنده بر سر آن بود که «‌گر ز دست برآید» در سالروز میلاد امیرالمؤمنین، علی علیه‌السلام و روز پدر، وجیزه‌ای در این خصوص داشته باشیم. توفیق یار نبود ولی خواسته برجای بود. از این روی بخش‌هایی از چند یادداشت که پیش از این در این‌باره نوشته شده بود را برگرفتیم. باشد تا به مصداق «‌که مور ران ملخ می‌برد سلیمان را» قبول افتد. ۲- این سخن از رسول خدا(ص) است که «‌عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ وَالْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ‌... حق همیشه همراه علی است و علی همیشه همراه حق‌». می‌گویند؛ این از فضائل برجسته علی است که همواره با حق است. ولی این کلام را به گونه دیگری باید به تفسیر نشسته و ترجمه کرد. باید گفت؛ چه سعادتی نصیب حق شده است که همیشه همراه علی است. به بیان دیگر؛ «‌خوش به حال حق که همیشه با علی است‌».

۳- در میانه جنگ صفین مالک‌اشتر با حسرت به عمار گفته بود؛ «‌کاش می‌توانستیم علی‌(ع) را به عصری ببریم که مردم قدرش را بدانند و راه و رسمش را بر صدر بنشانند» و عمار به او دلداری داده بود که «‌آن روزها در راه است» و از مردمی خبر داده بود که در صُلب پدران و رحِم مادران خویشند و چون آن عصر که مالک آرزو کرده بود فرا برسد، لبیک‌گویان از راه می‌رسند، مردمانی که از «‌من‌» و «‌ما» گذشته‌اند و به خدا رسیده‌اند. نه در سر سودای سود دارند و نه در دل، غم بود و نبود، دل در گرو اسلام ناب محمدی‌ (ص) دارند و علی‌(ع) را امام و مولی و مقتدای خود می‌دانند. نگاهی به تاریخ بیندازید! غیر از عصر خمینی(ره) و خامنه‌ای(حفظه الله)، دوران و مردمانی را می‌بینید که با آنچه عمار نشانی آن را به مالک داده بود انطباق داشته باشد؟! ۴- محمد حسنین هیکل روزنامه‌نگار معروف و بلندآوازه مصر دو بار به دیدار امام خمینی(ره) آمده بود، ابتدا در پاریس و سپس در سال ۱۳۵۸ در تهران. او بعد از دیدار تهران، خاطرات خود از این دیدار را در کتابی نزدیک به صد صفحه منتشر کرده است. حسنین هیکل می‌نویسد: « امام خمینی را یکی از اصحاب رسول خدا(ص) در صدر اسلام یافتم که با معجزه از تونل زمان عبور کرده و به قرن حاضر آمده است تا سپاهیان علی‌(ع) را که پس از شهادت او و به خون غلتیدن اهل بیتش‌(ع) بی‌فرمانده شده بودند، فرماندهی کند و من این توان را در او می‌بینم». حسنین هیکل، ولایت فقیه را نمادی از حاکمیت علی علیه‌السلام و در ادامه آن معرفی می‌کند و می‌گوید؛ ولایت فقیه یک «مین» بود که علی در صدر اسلام کاشت و خمینی در قرن بیستم زیر پای استکبار منفجر کرد... ۵- شمع را که خاموش کرد، «طلحه» با نگاه از «زبیر» پرسید؛ علی را چه می‌شود؟ چرا شمع را خاموش کرد؟! علی تازه به خلافت رسیده بود و آن شب در پرتو نور شمع به حساب بیت‌المال رسیدگی می‌کرد. آن دو آمده بودند برای ادامه ویژه‌خواری خویش در حاکمیت علی نیز تضمین بگیرند! وقتی علی شمع بیت‌المال را خاموش کرد و به همین اندازه هم حاضر به هزینه از بیت‌المال برای گفت‌وگو با ویژه‌خواران نشد، معلوم بود که پاسخ علی چیست. اما، پاسخ طلحه و زبیر به علی هم شنیدنی است، از مدینه بیرون رفتند و غائله جمل را آفریدند و به مقابله با حکومت عدل علی برخاستند؛ یعنی «خروج از حاکمیت». دقیقاً مانند کسانی که تا چندین و چند سال پیش، بخشی از حاکمیت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بودند ولی هنگامی که زمینه را برای ویژه‌خواری خود مناسب ندیدند، از قطار انقلاب پیاده شدند. شعارشان اما چیز دیگری بود و هست، «‌دموکراسی» که خود زیر پا گذاشته بودند. طلحه و زبیر هم تابلوی «‌خونخواهی‌» عثمان را برافراشته بودند! خونی که خود ریخته بودند! ۶- می‌گفتند علی(ع) سختگیر است! و راست می‌گفتند، علی سختگیر بود! اما نمی‌گفتند و به مصلحت خویش نمی‌دیدند که بگویند علی بر چه کسانی سخت می‌گیرد؟ مولای ما، امیرمؤمنان(ع) که برای آسایش و آرامش مردم، با آسایش و آرامش وداع گفته بود. وقتی حرامیان در بخشی از سرزمین پهناور تحت حاکمیت او، خلخالی از پای دختری بیرون آورده بودند، چهره به آتش تنور نزدیک کرده و به مکافات گناهی که دیگران مرتکب شده بودند، خود را ملامت کرده بود. با آن کودک یتیم را که پدر از دست داده بود، به بازی کودکانه پرداخته بود. او را بر پشت خویش نشانده و سواری داده بود... و او خلیفه مسلمین بود. در نامه‌ای به «اشعث‌بن قیس» که والی حضرت در آذربایجان بود، به ملامت و با تحکم نوشت: «این منصب، طعمه نیست، بلکه امانتی است که بر گردن تو آویخته است» و اشعث هنگامی که نامه را دریافت کرد و فهمید در حکومت علی جای آلاف و اولوف و دست‌اندازی به بیت‌المال نیست، گفت «این نامه مرا به وحشت فرو برده، علی ثروت و قدرت آذربایجان را برای همه می‌خواهد و آن را از من خواهد گرفت» از آن هنگام بود که اشعث ترجیح داد به معاویه بپیوندد و پیوست. مولای ما به این جماعت سخت می‌گرفت. ۷- رسول خدا(ص) چه زیبا و چه حکیمانه می‌فرمود؛ «‌انا و علی ابواه هذه الامه... من و علی پدران این امت هستیم»... پدر بزرگوار همه انسان‌ها از آن عصر، تا این عصر و تا همه عصرها... روزت مبارک بازنشر کتابخانه اسلامی بالاچاف ۱۴۰۳/۱۰/۲۴ @Ketabkhaneh_Chaf

🟢🔍 پیشنهاد ما این است این ویدیو عجیب، ولی واقعی را ببینید. 🌻قرآن چراغ راه و قرین زندگی فلسطینی ها در غزه؛ حتی زیر بمباران وحشیانه دشمن صهیونی!!! 🔹در این ویدئو به ماجرای جالب رویداد قرآنی "صفوه‌الحفاظ" در غزه پرداخته‌ شده است؛ 🌻رویداد درخشانی که دو نوبت از آن پیش از هفت‌ اکتبر برگزار شده بود! و سرنوشت آن پس از طوفان‌الاقصی برای ما در هاله‌ای از ابهام قرار داشت...! 👈 حالا ببینید پیر و جوان و نوجوان (اعم از مرد و زن) در این کارزار و رویداد قرآنی چه کار زیبا و سختی را با دل و جان انجام می دهند! سئوال! آیا ما هم / در حالی که در حالت آزادی، آرامش و راحتی هستیم/، چنین انگیزه ای برای قرابت و اُنس با قرآن داریم؟ 👈 واقعا قابل تامل درخور است! محصولی از استودیو روانو بازنشر کتابخانه اسلامی بالاچاف_ ضمن تصرف در پی نوشت ۱۴۰۳/۱۰/۲۵ @Ketabkhaneh_Chaf

بنام خداوند جان آفرین حکیم سخن در زبان آفرین ✍ دکتر امیر افروخته 🌷به مناسبت روز پدر [قلمی شیوا و زیبا؛ هم مادران و هم پدران بخوانند] با عرض تبریک ولادت حضرت علی(ع) و روز پدر به همه پدران گرامی. دوستی، اهل معرفت، توصیه کرد چند خطی هم از پدر بنویسم. گفتم چگونه بنویسم؟ خودم پدرم، ترس آن دارم که دچار خطای" هاله ای" شوم و نتوانم آنچنان که حق پدران است ادا کنم. از سویی، نقش مادران در شکل دهی شخصیت فرزندان، محبتش و ...آنچنان گسترده و عمیق است که پدران دیده نمی شوند. پدر محبت دارد، ولیکن بروز و ظهورش دشوار است. بوسه فرزند بر دستان مادر، بخاطر جاری بودن محبتش آسان است؛ ولیکن بوسه بر دستان پدر دشوار! چراکه به سختی حاضر است، عیار عاطفه اش را نشان دهد. بیشتر شخصیت کودک را مادر شکل می دهد، یعنی محبت و عاطفه مادر سهم بیشتری دارد و این درحالی است که پدران، پشتیبانی برای ظهور محبت مادران هستند. این بدان معنا است که مادر میانجی محبت، اقتدار و عظمت پدر در خانه است. در چنین وضعی است که عروج وقار و منزلت پدر در منزل، از مادر است. بسیار پیش آمده که فرزندان در مهمترین تصمیمات زندگی برخلاف نظرش شدند، پدر دم نیاورد. پدر، اخم فرزند، ناسازگاری او و حتی بدخلقی اش را به قصد تادیب و اجتماعی شدنش تحمل می کند. او می خواهد طعم استقلال را به فرزند بچشاند و از سویی هم آماده پر کشیدنش کند. غصه پدر برای فرزند، دغدغه او برای آینده اش، نه دیدنی و شنیدنی است؛ حتی وقتی رفاقت دارد!؛ پدر نمی گوید رفتارش آموزنده است. پدر بیمار[هم] که می شود، نمی خواهد کسی بداند؛ تا آنجایی که بتواند، اقتدارش را به رخ می کشد. محبت پدر برای دختر از جنس علاقه، برخاسته از عمق عاطفه است؛ ولکن برای پسر از جنس انگیزه پیشرفت و هدایت است. از همین رو است که دختر بابایی می شود، تا آنجا که از قلیان عاطفه و محبت، پدر، دخترش را مادر می خواند. همانگونه که نبی مکرم اسلام، حضرت فاطمه(س) را "ام ابیها، یعنی مادر(و دلسوز) پدرش" صدا می زد. حیای پدر برای فرزند سوز محبت است. محبتی که به ظاهر ادا نمی شود، ولکن در جای خودش، سر باز می کند. محال است پدری را بیابی که در فرستادن دختر به خانه بخت، غمگین نشود و یا حتی با سوز و گداز اشک نریزد! محبت فروخفته برای فرزندش را در زمان و مکانش بروز می دهد و این نشان از محبت ناگفته پدر دارد. آنقدر محبت والدین، به فرزند اهمیت دارد که جبران آن از سوی فرزند، پاداش عبادت دارد. از همین رو است که نبی مکرم اسلام(ص) نگاه با محبت و دوستانه به پدر و مادر را عبادت دانسته اند. مرگ پدر نیز شیون آشکار ندارد، سوز کشنده دارد. پدر که می رود، پشتیبان خانواده می رود، ولکن، اقتدار و وقار خانواده به نام پدر می ماند؛ گویی پدر شناسنامه ماندگار خانواده شده است. مادر شهید محبت است، تا گنج ماندگار پدر، که مملو از اخلاق، ادب، دستگیری و...است را درسلامت به فرزند برساند و بماند. برهمین اساس است که شهادت مادران، گواهی بر مظلومیت پدران در ادای آنچه دوست دارند به زبان بیاورند، ولکن نمی توانند. رازی سر به مهر که تا مرگ هم رمز گشایی نمی شود. گویا عاطفه پدران در گستره محبت مادران یک پیکر شده است؛ یکی کشتی و دیگری کشتیبان. عجبا! که خداوند متعال در خلقت آدم نیز اینگونه تقدیر کرده است که "هُنَّ لِبٰاسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِبٰاسٌ لَهُنَّ" آنها (زنان) لباس ستر و عفاف شما هستند و شما هم لباس عفّت آنها هستيد.» پدرجان؛ تورا دوست دارم ای بهترین یار تنهائیم. تمام قد در مقابل اقتدارت سرِ تعظیم فرود می آورم، اگر اجازه دهی، دستت را می بوسم، باشد که دعای عاقبت بخیری مرا به زبان بیاوری. سهراب سپهری چه زیبا سروده است : شب بودوماه واختر و شمع ومن وخیال خواب از سرم به نغمه مرغی پریده بود در گوشه اتاق فرو رفته در سکوت رویای عمر رفته مرا پیش دیده بود درعالم خیال به چشم آمدم پدر کز رنج چون کمان قد سروش خمیده بود موی سیاه او شده بود اندکی سپید گویی سپیده از افق شب دمیده بود یاد آمدم که در دل شبها هزار بار دست نوازشم به سر و رو کشیده بود از خود برون شدم به تماشای روی او کی لذت وصال بدین حد رسیده بود چون محو شد خیال پدر از نظر مرا اشکی به روی گونه زردم چکیده بود درپایان فرمان خداوند متعال را از آیه ۲۳ سوره اسراء یادآورمی شوم که فرموده: وَ قَضى رَبُّكَ أَلّا تَعْبُدُوا إِلّا إِيّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً إِمّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ كِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لاتَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً كَرِيماً. و پروردگارت فرمان داده؛ جز او را نپرستيد و به پدر و مادر نيكى ‌كنيد. هرگاه يكى از آن دو يا هر دو، نزد تو به سنّ پيرى رسند، كمترين اهانتى به آن‌ها روا مدار و بر آن‌ها فرياد مزن و گفتار [لطيف و سنجيده و] بزرگوارانه به آن‌ها بگو. ۲۵ دی ماه ۱۴۰۳ بازنشر کتابخانه اسلامی بالاچاف

🌷رهبر شجاع و دلیر مجاهد فی سبیل الله یار با وفای امام عزیز جانباز فتنه منافقین یادگار جنگ تحمیلی #مرد خستگی ناپذیر #پدر_عزیز اُمَت مُوَحِّد روزت مبارک باد آقاجان از کانال الله اکبر

🌴این روزها مردم ولایت مدار بالاچاف ... 🌴سالروز حماسه مردان بی ادعا و شهادت مردان خدا گرامی باد. 🌷یاد و خاطره شهدای گیلانی عملیات کربلای ۵ را گرامی می داریم 🌷 لازم به توضیح است تعداد ۵۰ نفر از مردم ولايت مدار بالاچاف / شهرچاف و چمخاله / در عملیات کربلای ۵ به عنوان رزمنده حضور داشتند و تعداد ۴ شهید تقدیم اسلام و انقلاب نمودند. پیکر این چهار ۴ شهید عزیز که اسامی آنها در زیر آمده، در یک روز توسط مردم شهید پرور بالاچاف تشییع و در گلزار شهدای بالاچاف، در جوار سایر عزیزان شهید به خاک سپرده شدند. 🌷سردار شهید هادی فدایی، شهادت ۲۳ دی ماه ۱۳۶۵، شلمچه، گردان کمیل 🌷پاسدار شهید ابراهیم یوسفی، شهادت ۲۶ دی ماه سال ۱۳۶۵، شلمچه، گردان کمیل 🌷بسیجی شهید ابراهیم رجبی، شهادت ۲۶ دی ماه سال ۱۳۶۵، شلمچه، گردان سلمان 🌷شهید حسن علی نیا، ۲۷ دی ماه سال ۱۳۶۵، شلمچه، گردان سردار جنگل 🔹روحشان شاد و راه شان پر رهرو 🇮🇷 به پلاک8گیلان بپیوندید:👇 https://eitaa.com/pelak8guilan

پس از اعلام توافق آتش بس در غزه؛👇 حماس: توافق آتش‌بس نتیجه مقاومت افسانه‌ای مردم فلسطین و مقاومت قهرمان ما در نوار غزه طی بیش از ۱۵ ماه گذشته است 🔹توافق آتش‌بس و توقف جنگ در غزه دستاوردی برای مردم ما، مقاومت، امت اسلامی و آزادی‌خواهان جهان و نقطه‌ عطفی در مسیر مبارزه با دشمن برای تحقق اهداف ملت در مسیر رسیدن به آزادی و بازگشت به وطن است. 🔹از تمام مواضع شرافتمندانه رسمی و مردمی که با غزه اعلام همبستگی کردند و در کنار ملت فلسطین ایستادند، تشکر و قدردانی می‌کنیم.

🔹الحیه، از رهبران جنبش حماس: مردم شریف و قهرمان غزه، این پیروزی بزرگ نتیجه صبر و استقامت شما بود، درود خداوند بر شما باد. 🔹الحیه: فراموش نمی‌کنیم که چه شخصیت های بزرگی در راه این پیروزی به شهادت رسیدند و آنها همیشه در یاد ملت ما خواهند ماند.