#دلنوشتہ بہ نام خدا... با دیدن روےِ #رنگ_پریده‌ ے مزارت، رنگ از رخ دنیاے هزار رنگم رفت! از چہ #غافل مانده بودم این همه روز و این همہ ساعت را؟؟! از #تویی ڪہ حتی وقتی نمیشناختمت هم مردانگی به پایم ریخته بودی؟ از #تویی ڪہ خوب و بدم را دیدے و باز هم تو بودے ڪہ پا پیش گذاشتی و مُہر دعوتم را زدے؟؟! از #تویی ڪہ... میشود ڪمی مرا ببخشی...؟ غفلتم دست خودم نبود! بہ من هم حق بده برادر... دارم روزهایی را از سر میگذرانم ڪہ ڪمترین نشانی از #تو ندارد من مانده ام و سرے ڪہ گرم است به مشغولیت هاے عجیب،غریب و دلی... ڪہ خودش را بہ راهی زده ڪہ بیراهہ اش به نام #تو نیست! اما... با همہ ے اینها این منِ شرمسار و این دلِ پشیمانم بازهم #توے مهربانی را داریم ڪہ دستمان را میگیرے و غبار غم آلودِ مزارت را... به دستهاے خالی من و بہ پریشانی دلی میسپارے ڪہ سخت... از غفلتمان خجالت زده ایم! و آنگاه ڪہ گردِ غفلت میزداییم، از سنگی ڪہ سیاهیِ نامت از سفیدےِ ڪدر شده‌اش رفتہ، بہ سرخی لالہ ے نشان شده ات، همان ڪہ نشان غریبانگی شهادتت شده خون دل میخوریم و همه ے آن روزهایی ڪہ گذشت و دور از شما بوده ایم را... همہ این دل مشغولیهاے ندامت آورمان را... و همہ ے ڪبودے هاے این روزهایمان را... براے #تویی میگوییم ڪہ ڪنارمان نشستہ اے و تنها #تویی... ڪہ هیچ ڪدام از ڪم گذاشتنهایمان را به رویمان نمی آورے... میشود ببخشی مرا…؟ و دلی را ڪہ غافل ماند از #تویی ڪہ دیگر بہ اصحاب حسین پیوسته اے اما هنوزم ڪہ هنوز است به اندازه ے سرباز تازه به جنگ آمده اے، از خود گذشتہ اے... همانقدر مهربان همانقدر بی ادعا...! #کانون_خادمین_گمنام_شهدا 🆔 @khgshohada_ir