👈ماه ذی القعده بهترین #اربعین
#سالکان راه خدا
✅ یکی از ایامی که از آن به ایام الله نام برده می شود و پیامبر و ائمه اطهار سلام الله علیهم اجمعین و اولیای خدا بر مراقبه آن تاکید فراوان داشتند، ماه ذی القعدة الحرام است.
👈ماه ذی القعده از آن جهت اهمیت دارد که اوّلین ماه از ماه های #حرام است که این ماه ها عبارتند از: ماه ذی القعده و ذی الحجه و محرّم و رجب، که سه تا از آنها پی در پی و دیگری تک می باشد.
✅ مرحوم محدّث قمی به نقل از سید بن طاوس رحمة الله علیهما روایتى نقل کرده که ماه ذى القعده، ماه استجابت دعا هنگام گرفتاری های شدید است.
و نیز می فرماید: درباره خصوصیات ماه هاى حرام از شیخ مفید علیه الرحمة روایت شده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فرمودند: کسى که سه روز از ماه حرام، پنجشنبه، جمعه و شنبه را #روزه بگیرد خداوند عبادت یک سال را براى او می نویسد.
✅ و در روایت دیگرى آمده است که: کسی که این سه روز را در ماه ذی القعده روزه دار باشد، عبادت نُهصد سال که روزهاى آن را با روزه و شب هایش را در عبادت گذرانده است، براى او نوشته مىشود. 📚( مفاتیح الجنان، اعمال ماه ذی القعدة )
✅ مرحوم میرزا_جواد_آقا_ملکی_تبریزی رحمة الله علیه در فضیلت و احترام و مراقبه ماه ذو القعده می فرمایند👇
👈این ماه، اوّلین ماه از ماه هاى حرام است که جنگ با کفّار در آن ماه ها حرام مىباشد. و انسان از این مطلب حکم جنگیدن و مخالفت با خدا را مىفهمد. بنابراین، اى نفس، بکوش در این ماه ها دل و بدنت را بیشتر از سایر ماه ها حفظ نموده، کارى بر خلاف احکام الهى انجام نداده و حتى از بلایا و مصیبت هایى که ناشى از قضاى اوست، راضى باشى. چون این، ماه حرامى است که احترام آن، بخاطر این که خداى متعال جنگیدن با کفار را در آن ممنوع نموده، بیش از سایر ماههاست.
✅ بنابراین باید با طاعت از خدا و بالا بردن رضایت خود از او، احترام این ماه را حفظ نمایى. زیرا خداوند بسیار شکرگزار بوده و با رضایت خود از تو، از رضایت تو از او، تشکر مىنماید. و اگر از شرافتِ رضایتِ او اطلاع داشتى، در راه بدست آوردن آن، از بذل جان هم دریغ نمىکردى. 📚( ترجمه المراقبات ص: 367)
✅ یکی از چیزهایی که بر فضیلت ماه ذی القعده می افزاید این است که این ماه، همان ماهی است که خداوند حضرت یونس علیه السلام را بعد از چهل روز زاری و ناله و گفتن #ذکر_یونسیه ("لا اله الا الله سبحانک انی کنت من الظالمین")، از شکم ماهى بیرون آورد. 📚(امالى صدوق، ص 77)