eitaa logo
خط حزب‌ اللّه
10.1هزار دنبال‌کننده
973 عکس
18 ویدیو
177 فایل
نشریه خط حزب الله ‏‏‏هفته‌نامه جامعه مؤمن و انقلابی 🔗 farsi.khamenei.ir/weekly 🔗 ble.ir/khattehezbollah 🔗 virasty.com/khattehezbollah
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 آفتاب در مصاف 📜 khl.ink/khat |
🔰 دیدار رئیس و قائم مقام دفتر مقام معظم رهبری با رئیس جمهور منتخب 📜 khl.ink/khat |
📝 چه کسی باید میدان‌دار باشد؟ 👆 بازخوانی ۱۲ معیار رهبر انقلاب برای تعیین کابینه‌ی دولت چهاردهم در خط‌حزب‌الله ۴۵۴ 📢 چهارصدوپنجاه‌وچهارمین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی «خط حزب‌الله» در آستانه تنفیذ حکم ریاست جمهوری چهاردهم و آغاز به کار رسمی دولت جدید منتشر شد. 🖼 چاپ و توزیع به همت نیروهای مؤمن و انقلابی سراسر کشور 📥 نسخه چاپی را از اینجا دریافت کنید.
تابلو اعلانات خط‌حزب‌الله۴۵۴.pdf
4.53M
📝 نسخه | شماره ۴۵۴ نشریه خط حزب‌الله
📝 | با «صحیفه‌ی سجادیه» مأنوس شوید 🔸زندگی امام سجّاد علیه‌السلام یکی از مهم‌ترین نقطه‌های عطف در تاریخ اسلام است؛ دورانی که به‌واقع یک پیچ تاریخی بزرگی به شمار می‌رفت. شناخت این دوران و آثار این امام عزیز یکی از مهم‌ترین وظایف شیعیان است. یکی از آثار امام سجّاد علیه‌السلام در این دوران، صحیفه‌ی مبارکه‌ی سجّادیّه است. تمام علما و بزرگان اسلامی، به‌ویژه حضرت امام خمینی رحمه‌الله و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، به اُنس با این کتاب مهم توصیه‌ی اکید نموده‌اند. به مناسبت ایّام ماه محرّم و شهادت امام سجّاد علیه‌السلام در هجدهم ماه محرم به روایتی، خطّ حزب‌الله در یادداشتی ضرورتِ اُنس با صحیفه‌ی سجّادیّه و تدبّر در آن را مبتنی بر بیانات رهبر انقلاب تبیین می‌نماید. 🔸صحیفه‌ی سجّادیّه یکی از آثار مکتوب ائمّه علیهم‌السلام است که در میان علما و بزرگان به «اُخت‌القرآن»، «انجیل اهل‌بیت علیهم‌السلام» و «زبور آل محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم» مشهور است. صحیفه‌ی سجّادیّه را می‌توان اوّلین کتاب از قرن اوّل و دوّم هجری به شمار آورد. برای اینکه جایگاه صحیفه‌ی سجّادیّه را در تمدّن‌سازی اسلامی درک کنیم باید به فضای فکری و فرهنگی عصر امام سجّاد علیه‌السلام توجّه کنیم. دوران زندگانی و امامت امام سجّاد علیه‌السلام یکی از دوران‌های حسّاس تاریخ اسلام است. 🔹انحطاط و فساد اخلاق مردم؛ سبب فاجعه‌ی کربلا 🔸امام سجّاد علیه‌السلام، بعد از حماسه‌آفرینی و خطبه‌های آتشین دوران اسارت، در مدینه حضور داشتند. در آن دوران «بخش مهمّی از مشکلات اساسی دنیای اسلام که به فاجعه‌ی کربلا انجامید، ناشی از انحطاط و فساد اخلاق مردم بود. اگر مردم از اخلاق اسلامی برخوردار بودند، یزید و ابن‌زیاد و عمر سعد و دیگران نمیتوانستند آن فاجعه را بیافرینند. اگر مردم آن‌طور پست نشده بودند، آن‌طور به خاک نچسبیده بودند، آن‌طور از آرمانها دور نشده بودند و رذایل بر آنها حاکم نمیبود، ممکن نبود حکومتها ــ ولو فاسد باشند، ولو بی‌دین و جائر باشند ــ بتوانند مردم را به ایجاد چنان فاجعه‌ی عظیمی، یعنی کشتن پسر پیغمبر و پسر فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله‌علیها وادار کنند. مگر این شوخی است؟ یک ملّت وقتی منشأ همه‌ی مفاسد خواهد شد که اخلاق او خراب شود؛ این را امام سجّاد علیه‌السلام در چهره‌ی جامعه‌ی اسلامی تفحّص کرد و کمر بست به اینکه این چهره را از این زشتی پاک کند و اخلاق را نیکو گرداند. لذا دعای «مکارم‌الاخلاق» دعا است، امّا درس است؛ صحیفه‌ی سجّادیّه دعا است، امّا درس است.» ۱۳۷۲/۰۴/۲۳ 🔸بنابر‌این، «باید دین مردم درست میشد، باید اخلاق مردم درست میشد، باید مردم از این غرقاب فساد بیرون می‌آمدند، باید دوباره جهت‌گیری معنوی ــ که لُبّ لُبابِ دین و روحِ اصلیِ دین همان جهت‌گیری معنوی است ــ دوباره در جامعه اِحیا میشد. ... [امّا] اختناق در آن دوران و نامناسب بودن وقت اجازه نمیداد که امام سجّاد بخواهند با آن مردم، بی‌پرده و صریح و روشن حرف بزنند؛ نه فقط دستگاه‌ها نمیگذاشتند، [بلکه] مردم هم نمیخواستند؛ اصلاً آن جامعه یک جامعه‌ی نالایق و تباه‌شده و ضایع‌شده‌ای بود که باید بازسازی میشد.» ۱۳۶۵/۰۴/۲۸ 🔹دعا؛ بهترین راه درست کردن اخلاق مردم زمان امام سجّادعلیه‌السلام 🔸لذا امام سجّاد علیه‌السلام شروع به اصلاح جامعه کرد و بهترین روش و ابزاری که می‌توانست برای این هدف به کار ببندد دعا بود. ایشان دعا را شالوده‌ی این درمان قرار داد و توانست فضایی معنوی در جامعه‌ی اسلامی به وجود بیاورد. «امام سجّاد علیه‌السلام صحیفه‌ی سجّادیّه را به صورت دعا تنظیم فرموده و اصلاً دعا خوانده است، امّا این کتاب پُر از معارف الهی و اسلامی است: توحید خالص در صحیفه‌ی سجّادیّه است؛ نبوّت و عشق به مقام تقدّس نبىّ اسلام‌صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلمدر صحیفه‌ی سجّادیّه است؛ مثل بقیّه‌ی دعاهای مأثور، معارف آفرینش در این کتاب است. ... نه اینکه آن بزرگوار ــ امام سجّاد علیه‌السلام ــ نمیخواسته دعا کند و دعا را پوشش قرار داده است؛ نه، دعا میکرده، مناجات میکرده و با خدا حرف میزده است، منتها انسانی که قلبش با خدا و با معارف الهی آشنا است، حرف زدنش هم این‌گونه است؛ حکمت از او سرریز میشود و دعای او هم عین حکمت است.» ۱۳۷۳/۱۱/۲۸ 🔰 ادامه👇