eitaa logo
خط حزب‌ اللّه
10هزار دنبال‌کننده
754 عکس
18 ویدیو
144 فایل
نشریه خط حزب الله ‏‏‏هفته‌نامه جامعه مؤمن و انقلابی 🔗 farsi.khamenei.ir/weekly 🔗 ble.ir/khattehezbollah 🔗 virasty.com/khattehezbollah
مشاهده در ایتا
دانلود
📝 | مراقب لالایی دشمن باشید! 👈 چرا رهبر انقلاب بر مشارکت حدأکثری در انتخابات تأکید دارند؟ 🔸 انتخابات برای تعیین رئیس دولت در هر کشوری مهم است، چرا که امور اجرایی مردم آن کشور را برای چند سال به دست یک نگرش و جریان مشخص می‌سپارد. این رویداد سیاسی اما برای کشوری چون ایران، از این هم مهم‌تر است. چرا؟ چون جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون درگیر یک جنگ تحمیلی است. یک جنگ ناجوانمردانه چهل‌و‌پنج ساله که از کودتا و جاسوسی تا تهاجم نظامی و تحریم اقتصادی را شامل شده و در یکی دو دهه اخیر شدت و حدّت و پیچیدگی بسیار بیشتری نیز گرفته است. از این رو نمی‌توان و نباید با موضوع انتخابات، سرسری و ساده برخورد کرد. 🔹برای فهم این صحنه و حساسیت آن، قبل از هر چیز باید به نسبت انتخابات با جمهوری اسلامی و دولت برآمده از انتخابات با جنگ تحمیل شده بر کشور و مردم فکر کرد. بدون حضور و پشتوانه مردم، جمهوری اسلامی دست‌کم در نیمی از ماهیت خود -یعنی جمهوریت- خواهد لنگید. انتخابات یکی از اصلی ترین مظاهر این حضور است. در این صحنه، فرصت نقش‌آفرینی و حضور و برابری در یکی از عالی‌ترین سطوح خود، متبلور می‌شود؛ «هر کسی هر چند به نظر شما کوچک بیاید و بخواهید، یا بتوانید او را نادیده بگیرید، این‌جور نیست که در سرنوشت کشور بی‌تأثیر باشد؛ یعنی کوچک‌ترین افراد جامعه، فقیرترین افراد جامعه، بی‌دست‌و‌پاترین افراد جامعه هم میتوانند در سرنوشت کشور مؤثّر باشند.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔸چرا مشارکت مهم است؟ 🔹حالا چرا حضور گسترده در انتخابات این‌قدر مهم است و نسبت آن با جنگ تحمیلی علیه کشور که جنگ اقتصادی اصلی‌ترین و آشکارترین میدان این جنگ است، چیست؟ بگذارید پاسخ را از زبان یکی از فرماندهان اصلی این جنگ بشنویم. ریچارد نفیو به معمار تحریم‌های ایران مشهور است. نفیو کسی است که در طراحی و اجرای تحریم‌های متعدد و پیچیده و سخت علیه ایران، نقشی اساسی داشته و نکته جالب آنکه وی هم در دولت‌های دموکرات مسئولیت داشته و هم در دولت‌های جمهوری‌خواه! و این نشانه‌ای قابل توجه از دو حزبی و فراجناحی بودن جنگ اقتصادی با ایران و ایرانی برای حکومت آمریکاست. 🔹نفیو سال ۱۳۹۶ در مصاحبه‌ای، در پاسخ به این پرسش که هدف از تحریم‌ها، فشار بر حاکمیت یا مردم ایران است، می‌گوید: بستگی به کشوری دارد که مورد تحریم واقع می‌شود و این‌که منافع مشخص آن چه است. اگر رژیم قذافی در لیبی را تحریم کنید اصلاً نباید سراغ جمعیت رفت چون قذافی اهمیت خاصی به جمعیتش یا سطح دردشان نمی‌داد. در مورد کیم جونگ اون و کره شمالی هم همین است. در این‌جا «درد» باید مشخصاً نخبگان حاکمیت را هدف بگیرد تا آنها اوضاع را عوض کنند. در مورد روسیه هم همین است. به نظرم وقتی باید «درد» را در مورد جمعیت‌ها به کار برد که حاکمیت پایگاهی مردمی داشته باشد و ایران از نظر من در این دسته است... در ماجرای تحریم‌ها باید تمرکز درد را جایی قرار می‌دادیم که تصمیم‌گیرندگان را قانع کند، در مورد ایران این از طریق ناراضی ساختن مردم از اوضاع بود. 🔹خوآن زاراته، معاون اسبق مدیریت مبارزه با تروریسم و جرایم مالی در خزانه‌داری آمریکا در کتاب خود با عنوان «نبرد خزانه‌داری: ظهور عصر جدید جنگ‌افزارهای مالی» می‌نویسد؛ هدف از تحریم‌ها حرکت به سمت یک خفگی اقتصادی در بالاترین درجه ممکن بود، تمرکز تحریم‌ها از محدود‌سازی توانایی ایران برای انجام تجارت با دنیا شروع می‌شد و به سمت افزایش رنج‌های اقتصادی مردم ایران پیش می‌رفت، این فرآیند دو نتیجه را دربر داشت، یا بین رهبران ایران شکاف بیفتد و یا توسط مردمِ کشورشان مجبور شوند جهت‌گیری‌های خود را تغییر داده و از دستیابی به توانایی‌های هسته‌ای صرف نظر کنند... حالت فشار حدأکثری، اثرات اقتصادی گسترده‌تری را بر ایران متصور می‌شود، آن مبارزه از یک مدل تحریمی پیروی می‌کند که بر نارضایتی‌های داخلی و آشوب برای مجبور کردن رهبران ایران متکی است. 🔸مشارکت حدأکثری؛ اقدام علیه راهبرد دشمن 🔹از راهبرد دشمن به راحتی می‌توان فهمید که هر‌قدر و به هر دلیلی، مشارکت در انتخابات پایین باشد دشمن را نسبت به افزایش فشار امیدوارتر می‌کند و بالعکس هرقدر مشارکت انتخاباتی بالاتر باشد، دشمن نسبت به این سیاست خصمانه ناامید شده و از آن دورتر می‌شود. پس بی‌راه نیست اگر بگوییم میزان مشارکت در انتخابات با فشار دشمن، نسبت معکوس دارد. 🔰 ادامه👇
📝 ادامه 🔹«مشارکت بالا که ما روی آن خیلی اصرار میکنیم، به خاطر این است که مهمترین اثر مشارکت بالا سرافرازی جمهوری اسلامی است. آقا نظام جمهوری اسلامی از لحظه‌ای که تشکیل شده است، دشمنهای سرسخت داشته؛ هر کار توانستند، علیه جمهوری اسلامی انجام دادند... در هر انتخاباتی که مشارکت کم بوده، زبان ملامت دشمنان جمهوری اسلامی و حسّاد جمهوری اسلامی دراز شده؛ ملامت کردند. وقتی مشارکت بالا است، زبان بدگویان کوتاه میشود؛ نمیتوانند ملامت کنند، نمیتوانند شادی کنند. دشمن‌شاد نمیشویم؛ این علّت این است که بنده اصرار بر مشارکت بالا دارم این است.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ و البته که مشارکت پایین فقط به شادی و ملامت دشمن محدود نمی‌شود و دنباله این شادی و ملامت، افزایش فشار به انحاء مختلف است. 🔹اینجاست که مسئولیت و وظیفه دوستداران ایران و حامیان جمهوری اسلامی روشن می‌شود؛ «توصیه‌ به مردم عزیزمان این است که ما گفتیم ایران قوی و سرافراز؛ این شد شعار؛ ایران قوی طرفدار خیلی دارد. قوی بودن ایران فقط به این نیستش که انواع و اقسام موشکها را داشته باشیم، که الحمدلله داریم، انواع و اقسامش هم داریم. مفید و با کاربردش هم داریم امّا فقط این نیست. قوی شدن ابعاد گوناگونی دارد؛ ابعاد علمی دارد، ابعاد فرهنگی دارد، ابعاد اقتصادی دارد؛ یکی از ابعادش همین بعد حضور در میدان سیاست و میدان انتخابات است؛ این هم نشانه‌ی قوّت است. پس هر کسی که علاقه‌مند به ایران قوی است، در این انتخابات بایستی شرکت کند. هر کسی معتقد به لزوم حمایت از نظام جمهوری اسلامی است، بایستی به صورت مضاعف اهتمام داشته باشد به این.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔸آزمون انتخابات 🔹«انتخابات همیشه یک آزمون است» و با توجه به آنچه گفته شد، مردم با حضور گسترده و حدأکثری خود می‌توانند نقشی مهم و اساسی در جنگ تحمیلی علیه خود ایفا کنند. غفلت از این آزمون، خسارت به دنبال دارد و بی شک دشمن نیز برای این آزمون برنامه و اهداف خاص خود را دارد. دلسرد کردن مردم از مشارکت گسترده و اختلال در دستگاه محاسباتی انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان از جمله رئوس این برنامه هاست؛ «والله لا اکون کاضّبع تنام علی طول اللدم؛ من آدمی نیستم که با لالایی دشمن خوابم ببرد. خیلی‌ها با لبخند دشمن خاطرشان جمع میشود که دیگر خطری نیست. اگر دشمن لالایی بدهد، خوابشان میبرد. امیرالمؤمنین میفرماید که و من نام لم ینم عنه؛ اگر تو خوابت برد، معلوم نیست دشمن هم خوابش برده باشد، او بیدار است. نوازش دشمن و لالایی دشمن موجب نمیشود من به خواب بروم؛ یعنی این هوشیاری در مقابل دشمن در اوج.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔸انتخاب اصلح؛ مکمل مشارکت بالا 🔹آنچه مشارکت بالا را تکمیل می‌کند، انتخاب اصلح است. نامزد اصلح از دید رهبر انقلاب « کسی است که در درجه‌ی اوّل به مبانی این انقلاب و این نظام اعتقاد قلبی و واقعی داشته باشد...دوّم اینکه کارآمد باشد؛ شب و روز نشناسد، دنبال کار باشد، توانایی داشته باشد برای کار کردن، از عناصر خوب و همکاران خوب استفاده کند.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔹در کنار این دو عامل ترکیب همراهان و همکاران نامزد نیز عامل مهمی است که رهبر انقلاب نسبت به آن هشدار دادند: «کسان و کارگزاران خود را از کسانی قرار ندهید که ذرّه‌ای با انقلاب زاویه دارند. آن کسی که، آن کسی که با انقلاب، با امام راحل، با نظام اسلامی ذرّه‌ای زاویه داشته باشد، او به درد شما نمیخورد؛ او همکار خوبی برای شما نخواهد بود. آن کسی که دلبسته‌ی آمریکا باشد و تصوّر کند که بدون لطف آمریکا نمیشود قدم از قدم برداشت در کشور، او برای شما همکار خوبی نخواهد بود، او از ظرفیّتهای کشور استفاده نخواهد کرد، او خوب مدیریّت نخواهد کرد؛ آن کسی که راهبرد دین و شریعت را مورد بی‌اعتنائی قرار بدهد، او با شما همکار خوبی نخواهد بود. کسی را انتخاب کنید که اهل دین، اهل شریعت، اهل انقلاب، اهل اعتقاد کامل به نظام باشد.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔹و در صورت رعایت این ملاحظات است که ان‌شاءالله مردم ایران روز جمعه ۸ تیر، با حضور حدأکثری و انتخاب نامزد اصلح موجب سرافرازی جمهوری اسلامی و خود خواهند شد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
📝 | مراقب لالایی دشمن باشید! 👈 چرا رهبر انقلاب بر مشارکت حدأکثری در انتخابات تأکید دارند؟ 🔸 انتخابات برای تعیین رئیس دولت در هر کشوری مهم است، چرا که امور اجرایی مردم آن کشور را برای چند سال به دست یک نگرش و جریان مشخص می‌سپارد. این رویداد سیاسی اما برای کشوری چون ایران، از این هم مهم‌تر است. چرا؟ چون جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون درگیر یک جنگ تحمیلی است. یک جنگ ناجوانمردانه چهل‌و‌پنج ساله که از کودتا و جاسوسی تا تهاجم نظامی و تحریم اقتصادی را شامل شده و در یکی دو دهه اخیر شدت و حدّت و پیچیدگی بسیار بیشتری نیز گرفته است. از این رو نمی‌توان و نباید با موضوع انتخابات، سرسری و ساده برخورد کرد. 🔹برای فهم این صحنه و حساسیت آن، قبل از هر چیز باید به نسبت انتخابات با جمهوری اسلامی و دولت برآمده از انتخابات با جنگ تحمیل شده بر کشور و مردم فکر کرد. بدون حضور و پشتوانه مردم، جمهوری اسلامی دست‌کم در نیمی از ماهیت خود -یعنی جمهوریت- خواهد لنگید. انتخابات یکی از اصلی ترین مظاهر این حضور است. در این صحنه، فرصت نقش‌آفرینی و حضور و برابری در یکی از عالی‌ترین سطوح خود، متبلور می‌شود؛ «هر کسی هر چند به نظر شما کوچک بیاید و بخواهید، یا بتوانید او را نادیده بگیرید، این‌جور نیست که در سرنوشت کشور بی‌تأثیر باشد؛ یعنی کوچک‌ترین افراد جامعه، فقیرترین افراد جامعه، بی‌دست‌و‌پاترین افراد جامعه هم میتوانند در سرنوشت کشور مؤثّر باشند.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔸چرا مشارکت مهم است؟ 🔹حالا چرا حضور گسترده در انتخابات این‌قدر مهم است و نسبت آن با جنگ تحمیلی علیه کشور که جنگ اقتصادی اصلی‌ترین و آشکارترین میدان این جنگ است، چیست؟ بگذارید پاسخ را از زبان یکی از فرماندهان اصلی این جنگ بشنویم. ریچارد نفیو به معمار تحریم‌های ایران مشهور است. نفیو کسی است که در طراحی و اجرای تحریم‌های متعدد و پیچیده و سخت علیه ایران، نقشی اساسی داشته و نکته جالب آنکه وی هم در دولت‌های دموکرات مسئولیت داشته و هم در دولت‌های جمهوری‌خواه! و این نشانه‌ای قابل توجه از دو حزبی و فراجناحی بودن جنگ اقتصادی با ایران و ایرانی برای حکومت آمریکاست. 🔹نفیو سال ۱۳۹۶ در مصاحبه‌ای، در پاسخ به این پرسش که هدف از تحریم‌ها، فشار بر حاکمیت یا مردم ایران است، می‌گوید: بستگی به کشوری دارد که مورد تحریم واقع می‌شود و این‌که منافع مشخص آن چه است. اگر رژیم قذافی در لیبی را تحریم کنید اصلاً نباید سراغ جمعیت رفت چون قذافی اهمیت خاصی به جمعیتش یا سطح دردشان نمی‌داد. در مورد کیم جونگ اون و کره شمالی هم همین است. در این‌جا «درد» باید مشخصاً نخبگان حاکمیت را هدف بگیرد تا آنها اوضاع را عوض کنند. در مورد روسیه هم همین است. به نظرم وقتی باید «درد» را در مورد جمعیت‌ها به کار برد که حاکمیت پایگاهی مردمی داشته باشد و ایران از نظر من در این دسته است... در ماجرای تحریم‌ها باید تمرکز درد را جایی قرار می‌دادیم که تصمیم‌گیرندگان را قانع کند، در مورد ایران این از طریق ناراضی ساختن مردم از اوضاع بود. 🔹خوآن زاراته، معاون اسبق مدیریت مبارزه با تروریسم و جرایم مالی در خزانه‌داری آمریکا در کتاب خود با عنوان «نبرد خزانه‌داری: ظهور عصر جدید جنگ‌افزارهای مالی» می‌نویسد؛ هدف از تحریم‌ها حرکت به سمت یک خفگی اقتصادی در بالاترین درجه ممکن بود، تمرکز تحریم‌ها از محدود‌سازی توانایی ایران برای انجام تجارت با دنیا شروع می‌شد و به سمت افزایش رنج‌های اقتصادی مردم ایران پیش می‌رفت، این فرآیند دو نتیجه را دربر داشت، یا بین رهبران ایران شکاف بیفتد و یا توسط مردمِ کشورشان مجبور شوند جهت‌گیری‌های خود را تغییر داده و از دستیابی به توانایی‌های هسته‌ای صرف نظر کنند... حالت فشار حدأکثری، اثرات اقتصادی گسترده‌تری را بر ایران متصور می‌شود، آن مبارزه از یک مدل تحریمی پیروی می‌کند که بر نارضایتی‌های داخلی و آشوب برای مجبور کردن رهبران ایران متکی است. 🔸مشارکت حدأکثری؛ اقدام علیه راهبرد دشمن 🔹از راهبرد دشمن به راحتی می‌توان فهمید که هر‌قدر و به هر دلیلی، مشارکت در انتخابات پایین باشد دشمن را نسبت به افزایش فشار امیدوارتر می‌کند و بالعکس هرقدر مشارکت انتخاباتی بالاتر باشد، دشمن نسبت به این سیاست خصمانه ناامید شده و از آن دورتر می‌شود. پس بی‌راه نیست اگر بگوییم میزان مشارکت در انتخابات با فشار دشمن، نسبت معکوس دارد. 🔰 ادامه👇
📝 ادامه 🔹«مشارکت بالا که ما روی آن خیلی اصرار میکنیم، به خاطر این است که مهمترین اثر مشارکت بالا سرافرازی جمهوری اسلامی است. آقا نظام جمهوری اسلامی از لحظه‌ای که تشکیل شده است، دشمنهای سرسخت داشته؛ هر کار توانستند، علیه جمهوری اسلامی انجام دادند... در هر انتخاباتی که مشارکت کم بوده، زبان ملامت دشمنان جمهوری اسلامی و حسّاد جمهوری اسلامی دراز شده؛ ملامت کردند. وقتی مشارکت بالا است، زبان بدگویان کوتاه میشود؛ نمیتوانند ملامت کنند، نمیتوانند شادی کنند. دشمن‌شاد نمیشویم؛ این علّت این است که بنده اصرار بر مشارکت بالا دارم این است.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ و البته که مشارکت پایین فقط به شادی و ملامت دشمن محدود نمی‌شود و دنباله این شادی و ملامت، افزایش فشار به انحاء مختلف است. 🔹اینجاست که مسئولیت و وظیفه دوستداران ایران و حامیان جمهوری اسلامی روشن می‌شود؛ «توصیه‌ به مردم عزیزمان این است که ما گفتیم ایران قوی و سرافراز؛ این شد شعار؛ ایران قوی طرفدار خیلی دارد. قوی بودن ایران فقط به این نیستش که انواع و اقسام موشکها را داشته باشیم، که الحمدلله داریم، انواع و اقسامش هم داریم. مفید و با کاربردش هم داریم امّا فقط این نیست. قوی شدن ابعاد گوناگونی دارد؛ ابعاد علمی دارد، ابعاد فرهنگی دارد، ابعاد اقتصادی دارد؛ یکی از ابعادش همین بعد حضور در میدان سیاست و میدان انتخابات است؛ این هم نشانه‌ی قوّت است. پس هر کسی که علاقه‌مند به ایران قوی است، در این انتخابات بایستی شرکت کند. هر کسی معتقد به لزوم حمایت از نظام جمهوری اسلامی است، بایستی به صورت مضاعف اهتمام داشته باشد به این.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔸آزمون انتخابات 🔹«انتخابات همیشه یک آزمون است» و با توجه به آنچه گفته شد، مردم با حضور گسترده و حدأکثری خود می‌توانند نقشی مهم و اساسی در جنگ تحمیلی علیه خود ایفا کنند. غفلت از این آزمون، خسارت به دنبال دارد و بی شک دشمن نیز برای این آزمون برنامه و اهداف خاص خود را دارد. دلسرد کردن مردم از مشارکت گسترده و اختلال در دستگاه محاسباتی انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان از جمله رئوس این برنامه هاست؛ «والله لا اکون کاضّبع تنام علی طول اللدم؛ من آدمی نیستم که با لالایی دشمن خوابم ببرد. خیلی‌ها با لبخند دشمن خاطرشان جمع میشود که دیگر خطری نیست. اگر دشمن لالایی بدهد، خوابشان میبرد. امیرالمؤمنین میفرماید که و من نام لم ینم عنه؛ اگر تو خوابت برد، معلوم نیست دشمن هم خوابش برده باشد، او بیدار است. نوازش دشمن و لالایی دشمن موجب نمیشود من به خواب بروم؛ یعنی این هوشیاری در مقابل دشمن در اوج.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔸انتخاب اصلح؛ مکمل مشارکت بالا 🔹آنچه مشارکت بالا را تکمیل می‌کند، انتخاب اصلح است. نامزد اصلح از دید رهبر انقلاب « کسی است که در درجه‌ی اوّل به مبانی این انقلاب و این نظام اعتقاد قلبی و واقعی داشته باشد...دوّم اینکه کارآمد باشد؛ شب و روز نشناسد، دنبال کار باشد، توانایی داشته باشد برای کار کردن، از عناصر خوب و همکاران خوب استفاده کند.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔹در کنار این دو عامل ترکیب همراهان و همکاران نامزد نیز عامل مهمی است که رهبر انقلاب نسبت به آن هشدار دادند: «کسان و کارگزاران خود را از کسانی قرار ندهید که ذرّه‌ای با انقلاب زاویه دارند. آن کسی که، آن کسی که با انقلاب، با امام راحل، با نظام اسلامی ذرّه‌ای زاویه داشته باشد، او به درد شما نمیخورد؛ او همکار خوبی برای شما نخواهد بود. آن کسی که دلبسته‌ی آمریکا باشد و تصوّر کند که بدون لطف آمریکا نمیشود قدم از قدم برداشت در کشور، او برای شما همکار خوبی نخواهد بود، او از ظرفیّتهای کشور استفاده نخواهد کرد، او خوب مدیریّت نخواهد کرد؛ آن کسی که راهبرد دین و شریعت را مورد بی‌اعتنائی قرار بدهد، او با شما همکار خوبی نخواهد بود. کسی را انتخاب کنید که اهل دین، اهل شریعت، اهل انقلاب، اهل اعتقاد کامل به نظام باشد.» ۱۴۰۳/۰۴/۰۵ 🔹و در صورت رعایت این ملاحظات است که ان‌شاءالله مردم ایران روز جمعه ۸ تیر، با حضور حدأکثری و انتخاب نامزد اصلح موجب سرافرازی جمهوری اسلامی و خود خواهند شد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | شکست غوغای دست ساز تحریم انتخابات 👈 چگونه ملت ایران در یک آزمون ناگهانی صحنه‌ای گرم و پرشور آفریدند؟ 🔹۳۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ هم می‌توانست روزی باشد مثل بقیّه‌ی روزها؛ تا ظهر هم همینطور بود. ساعتی از ظهر گذشته بود که خبری غریب و بهت آور در فضای رسانه‌ای کشور منتشر و به سرعت فراگیر شد: بالگرد حامل رئیس جمهور در استان آذربایجان شرقی دچار سانحه و مفقود شده است. 🔹شب میلاد امام رضا (علیه‌السلام) بود و جمعی از پاسداران و خانواده‌های آنها با رهبر انقلاب دیدار داشتند. ایشان ضمن ابراز تأثّر از این واقعه فرمودند: «امیدواریم خداوند متعال رئیس جمهور محترم و همراهان ایشان را به آغوش ملّت برگرداند. همه برای سلامت این جمع خدمت‌گزار دعا کنند. ملّت ایران نگران و دلواپس نباشند؛ هیچ اختلالی در کار کشور به وجود نمی‌آید.» ۱۴۰۳/۰۲/۳۰ 🔹مردم، مضطرب و متحیّر میان بیم و امید، دست به دعا بودند، امّا تقدیر الهی چیز دیگری بود: «شهیدان پرواز اردیبهشت» پرگشوده و از میان ملّت رفته بودند. شرایط خاص و ویژه ای بود؛ از سویی بهت و داغ و اندوه از این واقعه‌ی ناگهانی بود و از سوی دیگر تکلیفی بود که قانون مشخّص کرده است: برگزاری انتخابات زودهنگام طیّ ۵۰ روز و تعیین رئیس‌جمهور جدید. 🔸دوباره اصل ۱۳۱ قانون اساسی، پس از ۳۶ سال 🔹برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری در جمهوری اسلامی ایران البتّه سابقه دارد: اوّلین بار در پی عزل بنی‌صدر با فاصله‌ای اندک و برای بار دوّم پس از ترور شهید رجائی و سوّمین بار پس از انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رهبر انقلاب در سال ۶۸ در حالی که هنوز سه ماه تا پایان دوره‌ی دوّم ریاست جمهوری ایشان باقی مانده بود. 🔹۳۶ سال پس از آخرین باری که اصل ۱۳۱ قانون اساسی لازم‌الاجرا شده بود، بار دیگر باید به آن رجوع میشد: «در صورت‌ فوت‌، عزل‌، استعفا، غیبت‌ یا بیماری‌ بیش‌ از دو ماه‌ رئیس‌جمهور و یا در موردی‌ که‌ مدّت‌ ریاست‌ جمهوری‌ پایان‌ یافته‌ و رئیس‌جمهور جدید بر اثر موانعی‌ هنوز انتخاب‌ نشده‌ و یا امور دیگری‌ از این‌ قبیل‌، معاون‌ اوّل‌ رئیس‌جمهور با موافقت رهبری اختیارات‌ و مسئولیّت‌های‌ وی‌ را بر عهده‌ می‌گیرد و شورایی متشکّل‌ از رئیس مجلس و رئیس قوّه‌ی قضائیّه و معاون‌ اوّل‌ رئیس‌جمهور موظّف‌ است‌ ترتیبی‌ دهد که‌ حدّاکثر ظرف‌ مدّت‌ پنجاه‌ روز، رئیس‌جمهور جدید انتخاب‌ شود. در صورت‌ فوت‌ معاون‌ اوّل‌ و یا امور دیگری‌ که‌ مانع انجام‌ وظایف‌ وی‌ گردد و نیز در صورتی‌ که‌ رئیس‌جمهور معاون‌ اوّل‌ نداشته‌ باشد، مقام‌ رهبری‌ فرد دیگری‌ را به‌ جای‌ او منصوب‌ می‌‌کند.» 🔸آزمونی دیگر برای ساخت درونی جمهوری اسلامی 🔹برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فرایندی طولانی دارد که به طور معمول، حدود یک سال تمهیدات و اجرای آن زمان لازم دارد. همان‌طور که رهبر انقلاب از ساعات اوّلیّه‌ی سانحه تأکید کرده بودند، این حادثه‌ی غم‌بار علی‌رغم داغی که بر دل‌ها گذاشت، امّا خللی در روند امور کشور پدید نیاورد و به‌سرعت مقدّمات برگزاری انتخابات فراهم شد و طیّ کمتر از پنجاه روز، انتخابات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری به شکل آزاد و شفاف برگزار شد؛ انتخاباتی که به دُور دوّم کشیده شد و در این شرایط خاص و استثنائی، عملاً دو بار انتخابات در امنیّت و سلامت و امانت کامل برگزار شد. 🔹برگزاری دو انتخابات ملّی در یک بازه‌ی زمانی کوتاه، آن هم طیّ دو مرحله، نشان از استحکام ساخت درونی جمهوری اسلامی دارد که نباید به‌سادگی از کنار آن عبور کرد. بسیاری از تجارب جهانی نشان می‌دهد کم نبوده و نیستند کشورهایی که به بهانه‌های مختلف، تن به برگزاری انتخابات در موعد قانونی نداده و انتخابات را برای ماه‌ها و حتّی مدّت نامعلومی به تعویق می‌اندازند، امّا در جمهوری اسلامی ایران برگزاری انتخابات و رجوع به آراء ملّت در موعدِ قانونیِ آن یک خطّ قرمز اساسی و همیشگی بوده و هست. 🔸دشمنان هم به صف شدند 🔹در حالی که مردم،  داغدار «شهیدان پرواز اردیبهشت» بودند و انتخابات مراحل قانونی خود را یکی پس از دیگری طی میکرد، دشمنان ملّت ایران از روز نخست دست‌به‌کار شدند تا با انواع و اقسام فضاسازی‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی، مردم را نسبت به صندوق رأی و انتخابات دلسرد کنند. این‌ها تنها چند نمونه از تلاش و ادبیّات معاندین در این ایّام است که در فضای مسموم رسانه‌های ضد انقلاب و صفحات مجازی آنها منتشر شد: 🔹دموکراسی نه با رأی‌گیری‌های مهندسی‌شده که با گذر از جمهوری اسلامی تحقّق می‌یابد. 🔹اکثریّت مردم هیچ کدام از نامزدها را قبول ندارند. مخالفان شرکت در انتخابات می‌گویند رأی آن‌ها تأثیری در بهبود اوضاع ندارد. 🔰 ‌ادامه👇
🔰 ادامه 🔹بی‌گمان، انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ نیز مانند اسفندماه ۱۴۰۲ بایستی با تمام توان، از سوی تمامی نیروهای دموکراسی‌خواه از هر طیف و گرایش، کنشگرانه تحریم شود؛ بدین معنی که فعّالین سیاسی، مدنی، صنفی و فرهنگی، همان‌گونه که تا کنون نیز به تلویح و تصریح چنین کرده‌اند، در روزهای آینده نیز باید از هر فرصتی برای اعلام تبرّی از آن بهره جویند. 🔹پرونده‌ی این انتخابات را روز جمعه هشتم تیرماه ۱۴۰۳ با انتخاب رئیس‌جمهور منتخب رهبر جمهوری اسلامی می‌بندند تا بیش از این خود را درگیر سردی و عدم استقبال شهروندان از این انتخابات نکنند. 🔹حتماً و طبق تجربه‌ی تاریخی، در مرحله‌ی دوّم انتخابات ریاست جمهوری، میزان مشارکت کمتر از دوره‌ی اوّل خواهد بود. 🔹آمریکا نیز به طور رسمی وارد میدان شد و آبرام پیلی، نماینده‌ی دولت بایدن در امور ایران، آزادی و عدالت را در انتخاباتِ پیشِ‌رو زیر سؤال برد و البتّه مثل همیشه، در پایان، تأکید کرد که از مردم ایران حمایت می‌کند! مقامات آمریکایی‌ و عناصر تحت مدیریّت آن‌ها در حالی در امور داخلی ایران دخالت کرده و انتخابات را زیر سؤال می‌بردند که اوّلین مناظره میان دو نامزد حزب دموکرات و جمهوری‌خواه کشورشان به یک رسوایی جهانی و نمایشی از ابتذال تبدیل شده بود. 🔸برخورد واقعگرایانه و تحقّق یک تحلیل 🔹دُور اوّل انتخابات با مشارکت چندان مطلوبی همراه نبود. نوع مواجهه‌ی رهبر انقلاب با این قضیّه نیز درخور توجّه است. ایشان با نگاهی واقع‌گرایانه موضوع را چندعاملی توصیف کرده و بررسی آن را بر عهده‌ی اهل سیاست و جامعه‌شناسان دانستند. 🔹نکته‌ی دوّم و بسیار مهمّ تحلیل ایشان از کسانی بود که در دُور نخست رأی نداده بودند. از نظر ایشان، این افراد دو دسته بودند: عدّه‌ای که مخالف نظام جمهوری اسلامی هستند و عدّه‌ای دیگر که مخالفتی با نظام ندارند امّا به دلایل متعدّد، پای صندوق نیامده یا نتوانسته‌اند بیایند. «ممکن است یک تعداد افرادی باشند که از یک مسئول خوششان نیاید، یا یک تعداد افرادی باشند که از اصل نظام خوششان نیاید؛ نه اینکه نداریم ما چنین کسانی؛ چرا، هستند در کشور که آزادانه حرف هم میزنند، حرفهایشان را هم می‌شنویم، میدانیم هم چه میگویند؛ یعنی این‌جور نیست که از چشمها پنهان باشند و دیده نشوند؛ میدانیم، می‌شناسیم که کسانی هستند که با اصل این نظام و اصل تشکیلات اسلامیِ حکومت خیلی موافقتی ندارند؛ خب بله، اینها هم هستند؛ لکن اینکه ما هر کسی را که رأی نداد ملحق به اینها بکنیم، خیلی خطای بزرگی است؛ این خطا را نباید کسانی مرتکب بشوند. نه، [شاید کسی] مشکل دارد، گرفتاری دارد، کار دارد، حوصله ندارد، وقت نمیکند، انواع و اقسام موانع برای این کار وجود دارد. حالا امیدواریم که ان‌شاءالله در این مرحله‌ی دوّم، اجتماع مردم شوق‌انگیز باشد و مایه‌ی آبرو برای نظام اسلامی باشد.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۳ 🔹دو روز پس از این اظهارنظر و تأکید رهبر انقلاب بر مشارکت واضح‌تر و روشن‌تر مردم، دُور دوّم انتخابات برگزار شد. در حالی که به طور معمول و قابل درک، اغلب در دُور دوّم انتخابات ها مشارکت کاهشی می‌شود، امّا در دُور دوّم نه‌تنها چنین نشد، بلکه ده درصد نیز به میزان آراء افزوده شد و به مرز پنجاه درصد رسید. «مسئولان محترم برگزاری انتخابات، با شتاب لازم و امانت کامل، وظایف خود را انجام دادند، و مردم عزیز با احساس مسئولیّت به میدان آمدند و صحنه‌ای گرم و پُرشور آفریدند و صندوقهای انتخاباتی را در دو مرحله با بیش از ۵۵ میلیون رأی انباشتند. این حرکت بزرگ، در رویارویی با غوغای دست‌ساز تحریم انتخابات که دشمنان ملّت ایران برای القاء ناامیدی و بن‌بست به راه انداخته بودند، کاری درخشان و فراموش‌نشدنی است و همه‌ی نامزدهای محترم و همه‌ی کسانی که برای پیروزیِ هر یک از آنان هفته‌ها تلاش شبانه‌روزی کردند، در افتخار و ثواب آن شریکند.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۶ 🔹آنان که مردم را از صندوق رأی ناامید می‌کردند، مطابق معمول! تغافل کرده و به‌راحتی از کنار ماجراهای این ۴۵ روز عبور می‌کنند امّا، بی‌شک، رخدادهای فشرده و درخشان این ایّام در تاریخ ثبت خواهد شد: تشییع حماسی و پُرشکوه رئیس‌جمهور شهید و یارانش، عدم اختلال در امور جاری کشور، برگزاری انتخابات بموقع و سالم، حفاظت از آراء مردم حتّی به قیمت خون حافظان امنیّت انتخابات، و بالاخره انباشتن صندوق‌ها با ۵۵ میلیون رأی طیّ دو مرحله. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️‌ | تبدیل «رفتارهای رقابتی» به «هنجارهای رفاقتی»؛ چرا و چگونه؟ 👈 تحلیلی بر یک مطالبه‌ی جدّی پساانتخاباتی 🔹ماهیّت انتخابات نوعی رقابت است. تا رقابت نباشد، خطوط تمایز روشن نمی‌شود و انتخاب کار سختی است. امّا آیا رقابت سیاسی و انتخاباتی بی‌حدّومرز است؟ در هر کشوری که به اصول اوّلیّه‌ی سیاست و منافع ملّی پایبند است، رقابت سیاسی و انتخاباتی بی‌حدّومرز نیست؛ هم از منظر چارچوب، محتوا و شدّت رقابت، و هم از منظر زمانی. پذیرش نتیجه از سوی رقبائی که پیروز نشده‌اند، یکی از مصادیق رعایت چارچوب و قواعد اصولی و منطقی رقابت سیاسی است. نگاهی به تاریخ معاصر و رقابت‌های انتخاباتی در گوشه‌و‌کنار جهان نشان می‌دهد هر‌گاه رقابت از چارچوب خارج شده و دامنه‌ی آن به پس از انتخابات نیز کشیده شده، آن کشور و ملّت هزینه داده و ضربه خورده است که گاهی این ضربه و هزینه گزاف و غیر قابل جبران است. 🔹ایران نیز تجربه‌ی تلخی در این زمینه دارد. سال ۱۳۸۸، نامزد بازنده، قبل از پایان رسمی رأی‌گیری اعلام پیروزی کرد و از فردای انتخابات، عدم پایبندی به قانون و قواعد بازی را پیش گرفت و شد آنچه نباید می‌شد: ماه‌ها کشور دستخوش التهاب و آشوب شد و عوارض و تبعات گوناگون و عمیقی را بر جای نهاد؛ چرا؟ چون یک طرفِ رقابت حاضر به پذیرش قواعد رقابت نشد و لجوجانه بر ادّعای دروغین خود پای می‌فشرد. 🔸تکمیل دستاوردهای انتخابات 🔹انتخابات اخیر طیّ دو مرحله انجام شد و مردم در این دو مرحله بیش از ۵۵ میلیون رأی را در صندوق‌ها ریختند و رئیس‌جمهورِ منتخبِ خود را برگزیدند. برگزاری دو مرحله‌ای انتخابات زودهنگام به فاصله‌ی یک هفته و در یک شرایط خاص و غیر منتظره، صیانت از آراء ملّت حتّی به قیمت خون پاسداران رأی مردم (شهادت دو مأمور انتظامی حامل صندوق رأی در سیستان‌وبلوچستان) و انتقال متین قدرت از دولتی به دولت دیگر ــ با دو گرایش متفاوت ــ از جمله‌ی ابعادی هستند که کمتر درباره‌ی آن سخن گفته شده و می‌شود، امّا بسیار ارزشمند و درخور تأمّل و تحسین است. 🔹امّا نباید به این میزان اکتفا کرد. صرفاً برگزاری انتخابات من و سالم و انتقال آرام قدرت و گردن نهادن به انتخاب مردم دستاورد کاملی نیست. در یک نظام اسلامی، کسب قدرت هدف نیست و از همین رو، جریانات سیاسی نیز باید نگاهی متفاوت به رقابت سیاسی داشته باشند. رقابت با چنین نگاهی در‌عین‌حال که می‌تواند شفّاف‌کننده‌ی خطوط تمایز باشد، عامل همدلی نیز هست: «انتخابات میتواند مایه‌ی اتّحاد باشد؛ میتواند تشجیع‌کننده‌ی به سرعتِ‌عمل و پیشرفت باشد؛ با رقابت مثبت. هر گروهی سعی کنند برای خدمتگزاری به این ملّت، سهم متناسب با خودشان را که لایق خودشان میدانند، به دست بیاورند؛ هیچ اشکالی ندارد. این رقابت مثبت به جامعه نشاط میبخشد، ما را زنده‌دل میکند، روح جوانی را بر جامعه‌ی ما حاکم میکند.»۱۳۸۶/۰۷/۲۱ 🔹یکی از راه‌های اصلی تبدیل انتخابات به عامل اتّحاد، عمل به توصیه‌ی مهمّ رهبر انقلاب در پیامی است که به مناسبت انتخابات اخیر صادر و تأکید کردند: «اکنون ملّت ایران رئیس‌جمهور خود را انتخاب کرده است. اینجانب با تبریک به ملّت و به رئیس‌جمهور منتخب و به همه‌ی فعّالان این صحنه‌ی حسّاس، مخصوصاً جوانان پُرشور ستادهای انتخاباتی نامزدها، همگان را به همکاری و نیک‌اندیشی برای پیشرفت و عزّت روزافزون کشور توصیه میکنم. شایسته است رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود و هر کس در حدّ توان خود برای آبادانی مادّی و معنوی کشور تلاش کند.» ۱۴۰۳/۰۴/۱۶ 🔹امّا چرا و چگونه بایستی رفتارهای رقابتی دوران انتخابات را به هنجارهای رفاقتی پساانتخابات تبدیل کرد؟ مسائل زیر می‌تواند بخشی از پاسخ به این پرسش مهم باشد: 🔸۱) تفاوت جمهوری اسلامی با سایر حکومت‌ها؛ 🔹جمهوری اسلامی با دیگر نظام‌های سیاسی دنیا شباهت‌ها و البتّه تفاوت‌هایی دارد. در جمهوری اسلامی قرار است و باید قدرت، ابزار و عامل خدمت به مردم و رسیدن به آرمان‌ها باشد. قدرت، در جمهوری اسلامی، عامل رسیدن به مناصب و موقعیّت‌های منزلتی و اقتصادی و امثالهم نیست، که اگر کسی یا جریانی چنین گمان کند، ماهیّت و روح انقلاب اسلامی را درک نکرده و باید در محاسبات خود تجدیدنظر جدّی نماید. وقتی چنین نگاه و تفکّری حاکم باشد، شکست و پیروزی در انتخابات چندان معنای عمیق و ماهوی ندارد. آن‌که رأی کمتری از مردم گرفته، خود را شکست‌خورده نمی‌داند و کمک به دولت مستقر را وظیفه‌ی خود می‌داند؛ کمکی که می‌تواند خود را در قالب‌های مختلفی نشان دهد. 🔰 ادامه👇
✏️ ادامه 🔸۲) این کشور دشمن دارد؛ 🔹دوستی و دشمنی در عالم روابط بین‌الملل چیز غریبی نیست، امّا اگر منصفانه و واقع‌بینانه به صحنه بنگریم، جمهوری اسلامی ایران دشمنان متعدّد و جدّی دارد؛ دشمنانی که سال‌ها است جنگی همه‌جانبه، پیچیده، سنگین و ترکیبی را به این نظام و ملّت تحمیل کرده‌اند و جز به براندازی جمهوری اسلامی و نابودی انقلاب هم راضی نمی‌شوند. 🔹اتّحاد و انسجام ملّی برای هر کشور و ملّتی سودمند است، امّا برای کشوری که دشمن دارد ــ آن هم چنین دشمنان سرسخت و زخم‌خورده‌ای ــ اتّحاد و انسجام یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت غیر قابل انکار است که نمی‌توان از آن گذشت. در چنین وضعیّت و صحنه‌ای، رفاقت و همدلیِ اشخاص و جریان‌های سیاسی، در دوره‌ی پساانتخابات، یکی از نمودهای مهم و بارز این ضرورت ملّی است. هنجارهای رفاقتی که باید خود را در موضع‌گیری و عمل نشان دهد، دشمن را مأیوس کرده و دست مقامات کشور را در عرصه‌ی بین‌المللی در مواجهه با قدرت‌های متخاصم قوی‌تر می‌کند. 🔸۳) تزریق امید به مردم؛ 🔹احتمالاً کسی نیست که اذعان نداشته باشد یکی از اساسی‌ترین نیازهای جدّی جامعه‌ی امروز ایران امید است. امید به طرق مختلف ایجاد شده یا تضعیف می‌شود و عوامل ذهنی و عینی متعدّدی در این مقوله دخیل هستند. روشن و واضح است که یکی از عوامل افزایش امید در جامعه و مردم، اتّحاد و همدلی میان چهره‌های فعال در جامعه است. اگر مردم ببینند یا حس کنند که افراد و چهره‌های سیاسی، هرروزه و به دلایل مختلف با هم مشغول جدل و دعوا هستند، به‌درستی حس خواهند کرد که این دعواها نه برای درد مردم که برای کسب منافع شخصی و جریانی است. چنین وضعیّتی، بدون شک، تأثیری عمیق بر میزان امید در مردم دارد و آن را کم‌رنگ می‌کند. پس اگر واقعاً خواهان تزریق امید به جامعه هستیم، باید رفتارهای رقابتی انتخابات را به هنجارهای رفاقتی تبدیل کنیم. 🔸چگونگی تبدیل رقابت به رفاقت 🔹برای تبدیل رفتارهای رقابتی به هنجارهای رفاقتی، همه مسئولیّت و وظایف خاصّ خود را دارند؛ از نامزدهای انتخابات گرفته تا هواداران آنها و رسانه‌ها. نامزدها با نیک اندیشی و خیرخواهی نسبت به فرد منتخب و اتّخاذ مواضع مثبت و در اختیار قرار دادن ظرفیّت‌های فکری و عملیِ خود می‌توانند در این زمینه نقش‌آفرینی کرده و پیام مثبتی را به جامعه ارسال کنند. هواداران هم باید از جوّ رقابتی و بعضاً ورزشگاهیِ دورانِ انتخابات خارج شده و عمیقاً بدانند که ما با هر گرایش و سلیقه‌ای یک ملّتیم و سوار بر یک قایق، سرنوشت مشترکی داریم و یک پیکریم. رسانه‌ها هم در این عرصه نقش مهمّی دارند؛ آنان می‌توانند تا حدّی به افکار و رفتار چهره‌های سیاسی و مردم جهت بدهند و نقش خود را در این زمینه ایفا کنند. 🔹و بالاخره آنکه یکی از نمودهای هنجارهای رفاقتی دریافتنِ آنانی است که به هر دلیلی نتوانستند پای صندوق رأی حاضر شوند. همان‌طور که رهبر انقلاب نیز تأکید کردند،(ر.ک: بیانات در دیدار مدیران و جمعی از اساتید مدرسه‌ی عالی شهید مطهّری ۱۴۰۳/۴/۱۳) قریب‌به‌اتّفاقِ این افراد با جمهوری اسلامی دشمنی و عناد ندارند؛ باید دید و فهمید مانع و مشکل آنها برای مشارکت در این امر ملّی چه بوده و سعی کرد آنان را هم به مشارکت در تعیین سرنوشت خود در موعدهای آینده ترغیب کرد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | چه کسی باید میدان‌دار باشد؟ 👈 دوازده معیار رهبر انقلاب برای تعیین کابینه‌ی دولت چهاردهم 🔸کمتر از دو ماه پس از حادثه‌ی دل‌خراشی که منجر به شهادت رئیس‌جمهور فقید و همراهانش شد، انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری طیّ دو مرحله برگزار شده و منتخب مردم برای مسؤولیت ریاست جمهوری مشخّص شد. مهم‌ترین مسئله‌ای که در حال حاضر فضای کشور درگیر آن است، انتخاب اعضای کابینه‌ و آغاز دولت چهاردهم است. رئیس‌جمهور منتخب، پس از مراسم تنفیذ ــ طبق بند نهم از اصل یکصدودهم قانون اساسی ــ و به دست گرفتن رسمی سکّان ریاست جمهوری، باید اعضای پیشنهادی خود را برای به دست گرفتن مدیریّت نوزده وزارتخانه‌ی دولت به مجلس شورای اسلامی معرّفی کند. 🔹دو اصل قانون اساسی به طور مشخّص به مسئولیّت رئیس‌جمهور در پیشنهاد وزیران و مسئولیّت مجلس در بررسی و رأی اعتماد به وزیران پیشنهادی پرداخته است. در اصل هشتادوهفتم قانون اساسی آمده است: «رئیس‌جمهور برای هیئت وزیران، پس از تشكیل و پیش از هر اقدام دیگر، باید از مجلس رأی اعتماد بگیرد. در دوران تصدّی نیز در مورد مسائل مهم و مورد اختلاف می‏تواند از مجلس برای هیئت وزیران تقاضای رأی اعتماد كند.» و در ادامه، در اصل یكصدوسی‌وسوّم تأکید شده: «وزرا توسّط رئیس‌جمهور تعیین‏ و برای‏ گرفتن‏ رأی‏ اعتماد به‏ مجلس‏ معرّفی‏ می‌‏شوند. با تغییر مجلس‏، گرفتن‏ رأی‏ اعتماد جدید برای‏ وزرا لازم‏ نیست. تعداد وزیران‏ و حدود اختیارات‏ هر یک‏ از آنان‏ را قانون‏ معیّن‏ می‌کند.» همان‌طور که در قانون نیز به‌صراحت مشخّص شده، رئیس‌جمهور با پیشنهاد و مجلس با رأی اعتماد یا عدم رأی اعتماد، در تعیین ترکیب وزرا نقش و مسئولیّت قانونی دارند. سؤال مهم و اساسی‌ای که در این میان وجود دارد، معیارهای انتخاب اعضای کابینه‌ی جدید است. رهبر معظّم انقلاب اسلامی، در دو ماه گذشته و در‌حالی‌که مباحث انتخاباتی داغ و رقابت در جریان بود، برخی شاخص‌ها را درباره‌ی جهت‌گیری دولت بعدی و معیارهای همکاران رئیس‌جمهور بیان فرمودند؛ امّا در دیدار اخیر نمایندگان مجلس،۱۴۰۳/۴/۳۱ ایشان به طور مشخّص معیارهایی را برای تعیین کابینه بیان فرمودند که از آن می‌توان به قطب‌نمایی برای انتخاب گزینه‌ها، هم از سوی رئیس‌جمهور به عنوان پیشنهاددهنده و هم مجلس به عنوان ارزیابی‌کننده، تعبیر کرد. 🔸تعیین کابینه‌ی جدید، با تعامل سازنده‌ی دولت و مجلس 🔹حضرت آیت‌اللّه‌العظمی خامنه‌ای، در این دیدار، هشت نکته و توصیه داشتند که معیارهای تعیین کابینه در هشتمین نکته بیان شد. پیش از ورود به این بحث، تأمّل در دوّمین نکته‌ی ایشان خطاب به مجلس لازم و ضروری به نظر می‌رسد. ایشان در این قسمت به موضوع همکاری میان قوا اشاره کردند و تأکید کردند: «نکته‌ی دوّم در باب همکاری بین قوا است. مجلس بخش مهمّی از نظام سیاسی کشور است. بدیهی است که بخشهای مختلف نظام باید در کنار هم یک «کل» را تشکیل بدهند، یک «مجموعه‌ی واحد» را تشکیل بدهند؛ یعنی قوّه‌ی مقنّنه، قوّه‌ی مجریّه، قوّه‌ی قضائیّه، نیروهای مسلّح ــ که به یک صورت جزو قوّه‌ی مجریّه هستند ــ باید مجموعاً یک کل را به وجود بیاورند. اگر لازم باشد که یک کل از اینها به وجود بیاید، پس باید با هم تعامل داشته باشند، باید با هم کار کنند، باید به هم کمک کنند ... بالاخره شما به عنوان برادران و خواهران عزیز نماینده‌ی مجلس، یکی از کارهای مهمّتان مسئله‌ی تعامل است. من توصیه‌ی مؤکّدی که اینجا یادداشت کرده‌ام، تعامل سازنده‌ی با دولت جدید است.»۱۴۰۳/۴/۳۱ روشن است که این توصیه و در واقع مطالبه‌ی رهبر انقلاب، فراتر از موضوع تعیین کابینه و نقش دولت و مجلس در آن است. «تعامل سازنده» یک سرفصل مهم و جدّی و همیشگی است و البتّه که تعیین کابینه و اعضاء هیأت وزیران، به نوعی اوّلین و مهم‌ترین آزمون چنین تعاملی میان دو قوّه‌ی مجریه و مقنّنه است. قطعاً «تعامل سازنده» به معنای نفی هر گونه اختلاف‌سلیقه و دیدگاه‌های متفاوت نیست، و چگونگی برخورد با این اختلافات و نظرات متفاوت می‌تواند انواعی داشته باشد که موضوع این گزارش نیست؛ امّا آنچه مسلّم است، یکی از وجوه کلیدی و ضروری جلسات رأی اعتماد به وزیران در عین عمل به انجام وظایف قانونی، باید دوری از تشنّج‌آفرینی باشد و این همان چیزی است که رهبر معظّم انقلاب در توصیه‌ی بعدیِ خود به آن اشاره کردند. 🔰 ادامه👇
✏️ ادامه 🔸مجلس؛ مرکز انتشار آرامش، نه منشأ تشنّج 🔹«نکته‌ی سوّم مربوط به حاکمیّت اخلاق در مباحثات صحن عمومی مجلس است. عزیزان من! مجلس باید مرکز انتشار و صدور آرامش و طمأنینه به سطح افکار عمومی کشور باشد؛ باید شما از مجلس امواج مثبت صادر کنید برای مردم؛ مجلس نباید منشأ تشنّج در افکار عمومی مردم بشود؛ یا سیاه‌نمایی کردن، منفی‌بافی کردن، که گاهی اوقات در بعضی از مجالس، از ناحیه‌ی بعضی از نمایندگان دیده شد؛ البتّه اغلب نمایندگان همیشه پایبند به این مبانی مهم و معتبر بوده‌اند؛ واقعاً ما این را بدون تعارف عرض میکنیم، واقعیّت این است؛ امّا در مواردی هم خلاف این مشاهده شد.»۱۴۰۳/۴/۳۱ 🔹قطعاً و مانند همه‌ی ادوار، در بررسی صلاحیّت وزرای پیشنهادی دولت، مباحث متعدّد و داغی پیش خواهد آمد؛ امّا رعایت اخلاق، انصاف، آرامش افکار عمومی و نکات مهمّی از این قبیل، می‌تواند فضایی امیدوار‌کننده برای مردم و مأیوس‌کننده برای دشمنان ایران به وجود آورد. همان‌طور که رهبر انقلاب در این دیدار تاکید کردند، دشمنان جمهوری اسلامی «در دنیا گوش تیز کرده‌اند که نشانه‌های اختلاف و دوگانگی را پیدا کنند»۱۴۰۳/۴/۳۱ و «لشکر سایبری دشمن منتظر سوءاستفاده است».۱۴۰۳/۴/۳۱ 🔸دوازده معیار برای تعیین کابینه‌ی چهاردهم 🔹و امّا آخرین نکته‌ی رهبر انقلاب در این دیدار به موضوع مهمّ تعیین کابینه‌ی جدید اختصاص داشت. اوّلین نکته‌ای که از بیانات ایشان استنباط می‌شود تسریع در تشکیل کابینه است، به طوری که عبارت «کار فوری و فوتی» را در این خصوص بیان نموده و تأکید کردند: «البتّه هر چه زودتر کابینه‌‌ی پیشنهادی ــ حالا بعد از کارهایی که باید انجام بگیرد ــ تصویب بشود و دولت مشغول کار بشود، برای کشور بهتر است.» لذا، هم رئیس‌جمهور منتخب پس از طیّ مراحل قانونی می‌بایست در تعیین وزرای پیشنهادی سرعت‌عمل به خرج داده و هم نمایندگان مجلس در بررسی و رأی اعتماد به افراد تسریع کنند. البتّه که این «تسریع» به معنای کار ضعیف و بدون تدبیر نیست، چرا که اگر چنین بود اساساً چه نیازی به تعیین دوازده معیار در این زمینه وجود داشت؟ رهبر انقلاب کابینه را جمع میدان‌داران میدان‌های اساسی و مهمّ کشور می‌دانند: «در این زمینه، هم شما، هم رئیس‌جمهور منتخب محترم، مسئولیّتهای سنگینی دارید. چه کسی میخواهد میدان‌دار این میدان باشد؟ میدان اقتصاد، میدان فرهنگ، میدان فعّالیّتهای سازندگی، میدان تولید؛ چه کسی میخواهد میدان‌دار باشد؟» ایشان، در ادامه، دوازده معیار را برای انتخاب افراد از سوی رئیس‌جمهور و رأی اعتماد از سوی نمایندگان بیان می‌فرمایند که عبارتند از: 🔸امین 🔹صادق 🔸متدیّن 🔹معتقد به نظام و جمهوری اسلامی از بُن دندان 🔸باایمان 🔹امیدوار به آینده 🔸داشتن نگاه مثبت به افق 🔹متشرّع 🔸اشتهار به پاک‌دستی و صداقت 🔹نداشتن سابقه‌ی سوء 🔸داشتن نگرش ملّی 🔹کارآمدی معیارهای فوق ترکیبی از ویژگی‌های اعتقادی، دینی، اخلاقی، سیاسی و مدیریّتی است. بی‌اغراق، باید گفت جمع شدن تمام این ویژگی‌ها در حدّ اعلای آن در یک فرد، امر آسانی نیست؛ امّا اگر به این نکته نیز توجّه کنیم که قرار است میدان‌هایی کلیدی همچون اقتصاد، فرهنگ، سیاست، دیپلماسی و مانند اینها را که با مسیر جمهوری اسلامی و سرنوشت ملت ایران و زندگی بیش از هشتاد میلیون ایرانی پیوند خورده، به چنین جمعی بسپاریم، آیا می‌توان از چنین معیارهایی گذشت؟ به‌هر‌حال، هم رئیس‌جمهور و هم نمایندگان مجلس در این زمینه مسئولیّتی فوری، خطیر و سنگین بر دوش دارند؛ مسئولیّتی که در قبال آن باید پاسخگو نیز باشند، از جمله در این دنیا در مقابل مردم و در عقبیٰ در مقابل خداوند. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
📝 | نقشه‌ راه سرافرازی دولت و ملّت 👈 هشت توصیه کلیدی رهبر انقلاب در آغاز کار دولت چهاردهم 🔸دولت چهاردهم، روز یکشنبه هفتم مردادماه، با تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای پزشکیان از سوی رهبر معظّم انقلاب اسلامی به طور رسمی کار خود را آغاز کرد. دولت در شرایطی کار خود را شروع می‌کند که هم در سطح داخلی و هم در سطح خارجی، مسائل متعدّد و پیچیده‌ای را پیش روی خود دارد؛ مسائلی که بین تهدید و فرصت در نوسان هستند و مواجهه با آن‌ها ظرافت و تدبیر فراوانی می‌طلبد و اگرچه دولت، تنها نهاد متولّی این مسائل نیست، امّا به‌جد می‌توان گفت که اصلی‌ترین نهاد کشور در این میدان است و یکی از ابعاد نکته‌ی مهمّی که رهبر معظّم انقلاب در دیدار اخیر با نمایندگان مجلس درباره‌ی لزوم همکاری و تعامل با دولت جدید فرمودند نیز به همین قضیّه بازمی‌گردد: «اگر ما توانستیم جوری رفتار کنیم که رئیس‌جمهور موفّق بشود، این موفّقیّت همه‌ی ما است؛ اگر او در اداره‌ی کشور، در پیشبرد اقتصاد کشور، در مسائل بین‌المللی کشور، در مسائل فرهنگی کشور به موفّقیّت دست پیدا کند، همه‌ی ما به موفّقیّت دست [پیدا] کرده‌ایم؛ پیروزی او پیروزی همه‌ی ما است؛ این را باید واقعاً از بن دندان باور کنیم.»۱۴۰۳/۴/۳۱ 🔸اگرچه همه‌ی ارکان و بخش‌های مختلف کشور موظّف به همکاری و تعامل با دولت هستند، امّا در نهایت این خود دولت است که باید از آزمون دشوار اداره امور سربلند خارج شود. این سربلندی، لوازم و شروطی دارد؛ بیانات رهبر معظّم انقلاب در مراسم تنفیذ، نقشه‌ی راه و شروط ورود موفّق به این میدان خطیر و پیمودن این مسیر را برای دولت جدید و ملت ترسیم کرد که در این گزارش به آن پرداخته می‌شود. 🔹توجّه به ثروت عظیم ملت و ظرفیّت‌های بزرگ کشور؛ حتّی صدای معترض 🔸نخستین توصیه‌ی دقیق رهبر انقلاب درباره‌ی ظرفیّت‌های بزرگ کشور و مطالبه از دولت برای توجّه به آن است. سه نکته‌ی مهم و قابل تأمّل درباره‌ی این بخش از بیانات ایشان وجود دارد. اوّل آنکه ظرفیّت‌های انسانی، فکری و غیرمادّی را به نوعی بر ظرفیّت‌های مادّی ارجحیّت دادند. دوّم آنکه حتّی اعتراض افراد را نیز در زمره‌ی ظرفیّت‌ها دانستند که واجد پیام ظریف و مهمّی است از این باب که اگر کسی به چیزی و موضوعی اعتراض داشت، نه‌تنها نباید او را نفی و طرد کرد بلکه باید به چشم ظرفیّت به او نگریست: «کشور ما کشور بزرگی است، ملّت ما ملّت بزرگی است. در میان ملّت ما کسانی که صاحب فکرند، صاحب ابتکارند، صاحب تجربه‌اند، صاحب آراء جدیدند، بی‌شمارند؛ وقتی انسان پای صحبت این و آن می‌نشیند، این‌قدر حرف نو، فکر نو، ابتکار نو در سخنان گوناگون افراد در قشرهای مختلف می‌شنود که شگفت‌زده میشود. پیشنهادهایی که به صورت مکتوب میدهند، حرفهایی که حضوری میزنند، آنچه به عنوان اعتراض میگویند، آنچه به عنوان پیشنهاد میگویند، همه برای انسان از این جهت مژده است که نشان‌دهنده‌ی فکر نو، ابتکار نو، تجربه‌ی خوب و راهگشایی برای آینده است.» نکته‌ی سوّم اینکه ایشان، به درستی و دقّت، دایره‌ی این ظرفیّت را آحاد ملّت می‌دانند نه گروه و قشری خاص و محدود. 🔹لزوم کار جهادی و اجتناب از کنترل از راه دور 🔸توصیه‌ی بعدی رهبر انقلاب لزوم کار جهادی است. ایشان در تشریح این توصیه تأکید کردند در عین حال که باید ضوابط و قوانین اداری را رعایت کرد، امّا کار جهادی مربوط به کیفیّت کار است: «یعنی خستگی‌ناپذیری، بی‌‌مزد و بی‌منّت کار کردن، هدف را انجام وظیفه‌ی انسانی و خدایی قرار دادن، و پیش رفتن.» نکته‌ی کلیدی و مهمّ این توصیه آنجا بود که ایشان مصداق و بُروز کار جهادی را حضور در میدان دانستند: «ورود مجاهدانه در میدان و اجتناب از کنترل از راه دور؛ اینکه مدیری بخواهد از راه دور کارها را کنترل کند، نمیشود؛ باید برود در دل کار.» 🔹تعامل ارکان مختلف کشور 🔸توصیه‌ی بعدی رهبر انقلاب درباره‌ی لزوم تعامل میان ارکان مختلف کشور است؛ از سه قوّه گرفته تا نیروهای مسلّح و سایر نهادهای مهم و اثرگذار در مباحث کلان. این توصیه کاملاً بدیهی است و تجربه کشور نیز بر اهمّیّت آن مُهر تأیید زده است. اگر تعامل درست و مستمرّی بین ارکان کشور نباشد، هزینه‌های مادّی و غیرمادّی افزایش یافته و در مقابل، بهره‌وری و خروجی کار کاهش می‌یابد. رهبر انقلاب جلسه‌ی سران قوا را محملی مناسب برای این سطح از تعامل معرّفی کردند که خوشبختانه این جلسات با حضور رئیس‌جمهور جدید برقرار است. 🔰 ادامه👇
📝 ادامه 🔹تأکید بر رعایت اولویّت‌ها؛ اول، اقتصاد 🔸نکته‌ی مهمّ بعدی رهبر انقلاب در خصوص رعایت اولویّت‌ها است: «همه میدانند که بنده نسبت به مسائل فرهنگی خیلی حسّاسم؛ مسائل فرهنگی و مسائل اجتماعی مسائل بسیار مهمّی است، شاید بیش از همه‌چیز اهمّیّت دارد؛ لکن امروز از لحاظ زمانی، اولویّت با مسائل اقتصادی است.» دولت نباید اجازه دهد موضوعات دیگر توجّه و تمرکز اصلی آن را از این اولویّتِ شماره‌ی یک منحرف‌سازد. 🔹عبور از فضای ملتهب و چالشیِ انتخابات 🔸توصیه‌ی بعدی رهبر انقلاب فراتر از دولت است و آحاد مردم را در بر می‌گیرد. ایشان، در این بخش، بر لزوم عبور از فضای ملتهب و چالشیِ انتخابات تأکید کردند؛ موضوعی که پیش از این نیز نسبت به آن تذکّر داده بودند: «نباید به وسوسه‌های دوقطبی‌سازی اعتنا کرد و ترتیب اثر داد؛ این توصیه‌ی مؤکّد بنده است. نباید احساساتی که افراد را در دوره‌ی انتخابات وادار به مجادله‌ی با یکدیگر میکرد ادامه پیدا کند؛ نگذارید ادامه پیدا کند.» رهبر انقلاب، بار دیگر، بر منطق اصیل انتخابات تأکید کرده و فرمودند در نظام جمهوری اسلامی کسی در انتخابات شکست نمی‌خورد. این توصیه از این باب اهمّیّت دارد که انرژی و تمرکز بخش‌های مختلف کشور و آن ظرفیّت عظیم مردمی، مصروف اولویّت‌ها شوند نه مسائل حاشیه‌ای و فرصت‌سوز و هزینه‌زا. بدون شک، دولت در عبور از این فضا نقش مهمّی دارد. 🔹توجّه و تکیه به توان داخلی کشور 🔸مطالبه‌ی جدّی بعدی رهبر انقلاب توجّه و تکیه به توان داخلی کشور و تداوم عملی شعار کلیدی «ما می‌توانیم» است. این مطالبه بر اساس تجربیّات پیشین کشور است. در دهه‌ی گذشته، دیده شد که موقوف کردن مسائل مهم و اساسی کشور به عوامل و شرایط خارجی چه خسارت‌هایی را به بار می‌آورد. البتّه ناگفته پیدا است که این مهم به معنای طرد و نفی توان و فرصت‌های خارجی نیست، «منتها توان داخلی را ندیده نباید گرفت؛ هیچ مسئله‌ی داخلی را متوقّف و آویزان به یک موضوع خارجی نباید کرد.» 🔹سیاست خارجی پویا، فعّال و مبتنی بر منافع ملّی 🔸آخرین توصیه‌ی رهبر انقلاب، در بیانات مراسم تنفیذ، مربوط به بحث مهمّ «سیاست خارجی» بود. ایشان در این بخش که تقریباً نسبت به سایر توصیه‌ها مبسوط‌تر نیز بیان شد، چند محور مهم و اساسی را بیان فرمودند که عبارتند از: 🔸تحکیم ارتباط با همسایگان یک اولویّت مهم است. ایران چهارده همسایه دارد و باید از این فرصت و امتیاز ارزشمند بهره برد. باید میدان دیپلماسی کشور را گسترش داد؛ برای نمونه، تعمیق و گسترش همکاری با آفریقا یکی از این میدان‌ها است. 🔸گسترش همکاری و قدرشناسی نسبت به کشورهایی که در سال‌های سخت و فشارهای دشمن در صحنه‌ی بین‌المللی و کاهش فشارهای اقتصادی در کنار ایران بودند. اگرچه رهبر انقلاب از کشور خاصّی در این موضوع نام نبردند، امّا مصادیق این موضوع روشن به نظر می‌رسد. 🔸ارتباط با اروپا اولویّت نیست. علّت این قضیّه نیز به نوع رفتار و عملکرد خود کشورهای اروپایی به‌خصوص در چند سال اخیر بازمی‌گردد. این کشورها در این سال‌ها نتوانستند سیاست مستقلّی از آمریکا داشته باشند و عملاً به بازوی کاخ سفید برای تحمیل فشارهای مختلف به ایران تبدیل شدند. اروپا می‌تواند با تغییر رفتار خود به مدار اولویّت دیپلماسی کشور بازگردد. 👈این هفت توصیه و مطالبه اگر به صورت جدّی و عملی در دستور کار دولت جدید قرار گیرد و سایر ارکان کشور نیز به آنچه مربوط به آن‌ها است توجّه و عمل کنند، بدون شک، آثار و نتایج آن را به‌زودی در عرصه‌های مختلف شاهد خواهیم بود، کام ملّت شیرین و جمهوری اسلامی ایران در جهان سرافراز خواهد شد، ان‌شاءالله. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | چرا پاسخ مقتدرانه به ترور شهید هنیّه حق و وظیفه‌ی جمهوری اسلامی ایران است؟ 🔸وعده‌ی خون‌خواهی مجاهد بزرگ، شهید اسماعیل هنیّه، در پی ترور او در تهران، حلقه‌ای از زجیره‌ی بلند و مستحکم پیوند میان ایران و فلسطین است؛ پیوندی که ابعاد مختلفی دارد و نمی‌توان و نباید تک‌بُعدی به آن نگریست. ترور «مهمان عزیز ما» یک بار دیگر صحنه و مرزبندی جهان در موضوع مهم و راهبردی فلسطین را پیش چشم همگان قرار داد و این سؤال مهم را مطرح کرد که ما کجای این میدان ایستاده‌ایم و منطق این جایگیری چیست؟ 🔹یک سوی این میدان و در خطّ مقدّم آن، مردم مظلوم فلسطین هستند؛ مردمی که حدود هشت دهه از آوارگی تحمیلی، سیستماتیک و دسته‌جمعیِ آنان می‌گذرد و در تمام این سال‌ها، علی‌رغم رنج و ستم بی‌سابقه و کم‌نظیری که متحمّل شده‌اند، از سرزمین مادری خود دست نشسته و برای آزادی آن ایستادگی و مقاومت کرده و میدان را خالی نکرده‌اند. در جبهه‌ی ایستادگی و مقاومت، به غیر از ملّت فلسطین، کشورها و مردمی هستند که به دلایل و انگیزه‌های مختلف، حمایت از فلسطینیان را ــ در سطوح و اشکال مختلف ــ وظیفه‌ی خود می‌دانند. 🔸رژیم صهیونیستی؛ زاده‌ی ترور 🔹سوی دیگر این میدان، رژیم نامشروع اسرائیل است؛ رژیمی که بذر منحوس آن، سال‌ها پیش از روز نکبت، با کشتار و ترور کاشته شد و همان جوخه‌های ترور بودند که پس از تأسیس، زیربنای تشکیل ارتش این رژیم و موساد شدند تا ترور و کشتار، وسیع‌تر و سازمان‌یافته‌تر از پیش ادامه یابد. 🔹در ادامه نقش شیطانی انگلیس در شکل‌گیری رژیم نامشروع و غاصب صهیونیستی، کشورهای غربی به سرکردگی آمریکا، حامی و پشتیبان اصلی این غده سرطانی به شمار میروند سفر اخیر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به آمریکا و پشتیبانی تام و تمام هیئت حاکمه‌ی واشنگتن از این جنایت‌کار ــ که در ماه های اخیر دستش به خون بیش از چهل هزار فلسطینی آلوده است ــ نمادی از انحطاط و ریاکاری غرب است؛ همان‌هایی که شعار صلح و دفاع از حقوق بشر می‌دهند، امّا برای قصّاب کودکان غزّه فرش قرمز پهن می‌کنند و حتّی به مردم خود که معترض این همکاری در نسل‌کشی هستند، انگ یهودی‌ستیزی زده و آن‌ها را سرکوب و بازداشت می‌کنند. به‌راستی، اگر این حمایت‌ها نبود، رژیم صهیونیستی چگونه به خود جرئت می‌داد که این‌گونه در غزّه، این بزرگ‌ترین زندان جهان، حمّام خون به راه بیندازد و با گستاخی کامل، نسل‌کشی مردم مظلوم غزّه را نبرد تمدّن و بربریّت بنامد؟ ترور بی‌شرمانه‌ی شهید هنیّه در تهران نیز، حتّی اگر با همکاری عملیّاتی و تاکتیکی آمریکا صورت نگرفته باشد، بدون شک محصول همین پشتیبانی همه‌جانبه هیئت حاکمه امریکا از این ماشین کشتار و ترور است. 🔹نشست اضطراری شورای امنیّت سازمان ملل متّحد که برای بررسی این ترور برگزار شد، نمونه‌ی دیگری از شکست مجامع بین‌المللی در مدیریّت صحنه‌ی جهانی است. سه دولت آمریکا و انگلیس و فرانسه، به عنوان سه عضو دائم شورای امنیّت و برخوردار از حقّ وتو، به جای محکومیّت این ترور و عامل آن، با بی‌شرمی تمام، ایران را مورد سرزنش و نکوهش و حتّی تهدید قرار دادند و بار دیگر تأمین آشکار سوخت ماشین ترور و نسل‌کشی رژیم اسرائیل را پیش چشم جهانیان به نمایش گذاشتند. 🔸شما نگران افزایش تنش هستید؟ 🔹نکته‌ی جالبِ دیگرِ ماجرا آنکه این دولت‌ها، در روزهای اخیر، با پیغام‌وپسغام‌های خود سعی دارند جمهوری اسلامی ایران را از حقّ طبیعی، قانونی و انسانی خود برای تنبیه باند جنایت‌کار صهیونیستی منصرف کنند. آنها مدّعی‌اند که پاسخ ایران باعث افزایش تنش در منطقه خواهد شد. به‌راستی، اگر آمریکا و برخی کشورهای اروپایی نگران ثبات در منطقه هستند و با افزایش تنش مخالفند، چرا رژیم صهیونیستی را برای نسل‌کشی مردم فلسطین تسلیح می‌کنند؟ چرا افسار این سگ هار منطقه را نکشیده و مانع ترورها و تنش‌آفرینی‌های آن نمی‌شوند؟ ادّعای نگرانی از افزایش تنش در منطقه با حمایت آشکار از تروریسم دولتی رژیم صهیونیستی چگونه قابل جمع است؟ 🔸سمت درست تاریخ 🔹و این سوی میدان، ملتهای مستضعف و آزاده جهان و مردم غیور ایران هستند که در سمت درست تاریخ ایستاده‌اند؛ در کنار مردم مظلوم غزّه و فلسطین. موضوع فراتر از دین و نژاد و حتّی خاک است؛ مسئله، مسئله‌ی انسانیّت است؛ مسئله‌ای که باعث پیوستن جمع کثیری از دانشجویان آمریکایی به جبهه‌ی مقاومت شده است؛ همان دانشجویانی که «وجدان بیدارشان آنها را به دفاع از کودکان و زنان مظلوم غزّه برانگیخته است.» ۱۴۰۳/۳/۵ مسئله‌ای چنان تکان‌دهنده که آرون بوشنل، افسر نیروی هوایی آمریکا را به خودسوزی در اعتراض به کشتار زنان و کودکان غزّه با مشارکت دولت آمریکا می‌کشاند و دختر اهل کره‌ی جنوبی را وامی‌دارد تا دویست روز، به‌تنهایی، هر روز مقابل سفارت رژیم صهیونیستی در سئول برود و به این نسل‌کشی اعتراض کند. 🔰 ادامه👇
✏️ ادامه 🔹در این دوگانه‌ی «جنایت» و «مقاومت»، در برابر نمایش بی‌شرمانه‌ی تشویق ممتد سناریوهای آمریکایی از قصاب کودک کش و حمایت از باند تروریست در کنگره‌ی آمریکا، مراسم تحلیف رئیس‌جمهور در مجلس شورای اسلامی را شاهدیم که با حضور چهره‌های کلیدی مقاومت و سخنان قاطع و محکم رئیس‌جمهور منتخب برگزار شد: «آنان که سلاح کودک‌کشان غزّه را تأمین می‌کنند، نمی‌توانند به دیگران درس انسانیّت و مدارا بدهند. هیچ کس در دنیا نمی‌پذیرد رئیس رژیمی که با زنان و کودکان می‌جنگد و بر سر آنها بمب می‌ریزد، مورد حمایت و تشویق قرار گیرد. گویا برای برخی از مدّعیان تمدّن، حقوق اساسی انسان‌ها بر اساس رنگ پوست، زبان و دینشان سنجیده می‌شود.» 🔸ترور؛ تخصّص باند جنایت‌کار 🔹عجیب نیست که باند تروریست، چنین فضا و جبهه‌ی منجسم و متراکمی را برنتابد و مانند همیشه به تنها تخصّص خود، یعنی ترور، متوسّل شود. جمهوری اسلامی ایران هرگز به دنبال تنش و جنگ نیست، امّا برای داشتن صلح و آرامش باید با اقتدار کامل و بازدارندگی همه جانبه آماده‌ی مقابله و منازعه نیز بود، بخصوص در چنین دنیای بی‌رحم و جنگل‌واری که هیچ چیز جز داشتن اقتدار و بازدارندگی نمی‌تواند مانع خباثت و جنایت باند جنایت‌کار و پدرخوانده‌های آن شود. این روزها بهتر می‌توان دریافت چرا آمریکایی‌ها در ماجرای مذاکرات هسته‌ای و پس از آن، این‌قدر روی تحدید قدرت نظامی و ابزارهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران تأکید و اصرار داشتند و مخالفت قاطع و ایستادگی محکم رهبر معظّم انقلاب اسلامی در برابر این باج‌خواهی دشمن و هشدار نسبت به برخی ساده‌لوحی‌ها در داخل کشور در این زمینه، چقدر هوشمندانه و مدبّرانه بوده است. 🔸خون‌خواهی وظیفه‌ی ما است 🔹همان رهبر هوشمند و دوراندیش، در ماجرای ترور شهید هنیه، خونخواهی مهمان عزیز جمهوری اسلامی ایران را وظیفه دانسته و در پیامشان تاکید می‌کنند: «رژیم صهیونی جنایت‌کار و تروریست، میهمان عزیز ما را در خانه‌ی ما به شهادت رسانید و ما را داغدار کرد، ولی زمینه‌ی مجازاتی سخت برای خود را نیز فراهم ساخت. شهید هنیّه سالها جان گرامی‌اش را در میدان مبارزه‌ای شرافتمندانه بر سر دست گرفته و آماده‌ی شهادت بود، و فرزندان و کسان خود را در این راه تقدیم کرده بود. او از شهید شدن در راه خدا و نجات بندگان خدا باک نداشت، ولی ما در این حادثه‌ی تلخ و سخت که در حریم جمهوری اسلامی اتّفاق افتاده است، خون‌خواهی او را وظیفه‌ی خود میدانیم.» ۱۴۰۳/۵/۱۰ 🔹امروز در یک نقطه‌ی حسّاس و تاریخی ایستاده‌ایم. تاریخ در حال ورق خوردن است و عمل به وظیفه خونخواهی مهمان عزیزمان، گامی دیگر در این مسیر پر فراز و نشیب است که ان شاالله برکات آشکار و پنهان بسیاری برای کشور خواهد داشت. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | نصاب جدید جنایت؛ تبدیل مدرسه به حمام خون 👈 شکست غیرقابل ترمیم، ناتوانی و حماقت، کارنامه رژیم صهیونیستی را به کشتار نمازگزاران مدرسه تابعین رسانده است 🔹ساعت از چهارِ سحرگاهِ روزِ شنبه گذشته بود. چند صد نفر از آوارگان غزّه که حالا ساکن مدرسه‌ی تابعین بودند، وضو گرفته و صفوف نماز جماعت صبح را مرتّب کرده و مشغول نماز بودند که سه موشکِ هوا‌به‌زمین، پشت سر هم، به سوی نمازخانه‌ی مدرسه شلّیک شد و در چشم‌بر‌هم‌زدنی، دود و آتش تمام فضا را در بر گرفت. 🔸مدرسه‌ی «تابعین‌الشّریعة» در منطقه‌ی الدّرج در شرق شهر غزّه ــ واقع در شمال نوار غزّه ــ که پناهگاه و محلّ زندگی هزاران آواره‌ی فلسطینی بود، در چند ثانیه به کشتارگاه آنان تبدیل شد. این اوّلین حمله‌ی ارتش رژیم صهیونیستی به یک مدرسه در ده ماه گذشته نبود؛ بیش از ۸۵ درصد مدارس غزّه تا کنون مورد حمله قرار گرفته‌اند و طیّ دو هفته‌ی منتهی به جنایت اخیر، دستِ‌کم به چهارده مدرسه حمله شده بود، امّا حمله به تابعین خون‌بارترین و دردناک‌ترینِ آن‌ها است؛ دستِ‌کم صد نفر به شهادت رسیدند و تعدادی نیز مجروح شدند که در میان قربانیان، حدّاقل یازده کودک و شش زن بودند و تعداد زیادی نیز پیرمرد. 🔹هر هفتاد کیلوگرم، یک نفر 🔸اگرچه صحنه‌های دل‌خراش زیادی در این مدّت از غزّه منتشر شده، امّا تصاویر و فیلم‌های منتشرشده از این واقعه چنان تکان‌دهنده بود که بسیاری را شوکه کرد. فرانچسکا آلبانیز، فرستاده‌ی ویژه‌ی سازمان ملل در امور فلسطین، یک روز پس از حمله‌ی رژیم اسرائیل به این مدرسه، در مصاحبه‌ای گفت: «تأمین مالی ایالات متّحده برای نسل‌کشی اسرائیل در حال افزایش است، زیرا ارتش اسرائیل از بمب‌های مرگ‌بارتری استفاده می‌کند؛ بمب‌هایی که دیروز در قتل‌عام مدرسه‌ی تابعین استفاده شدند، اجساد را تا حدّی تکّه‌تکّه کردند که قابل شناسایی نبودند. آن‌ها اکنون بر اساس وزن بقایا شناسایی می‌شوند: هر کیسه‌ی هفتاد‌کیلویی، یک بزرگسال محسوب می‌شود.» آنچه فرستاده‌ی سازمان ملل می‌گوید اغراق و افسانه نیست. تصاویری از محلّ کشتار منتشر شد که اجساد، قطعه‌قطعه شده و روی هم افتاده بودند، بقایای اجساد شهدا را در کیسه‌های پلاستیکی جمع کرده و گره زده بودند. و فیلمی بود که نشان می‌داد مردی چند پلاستیک گوشت را در دست دارد و گریان راه می‌رود؛ او حامل بقایای چند تن از اعضای خانواده و عزیزان خود بود! 🔸حمله‌ی ارتش صهیونیستی تنها چند ساعت پس از انتشار خبری بود مبنی بر اینکه آمریکا در حال آماده‌سازی برای پرداخت ۳.۵ میلیارد دلار به تل‌آویو برای خرید سلاح‌ها و تجهیزات نظامی آمریکایی از یک لایحه‌ی ۱۴.۱ میلیارددلاری است که در آوریل توسّط کنگره تأیید شده بود. حماس نیز در بیانیّه‌ی خود بر مسئولیّت مستقیم آمریکا نسبت به رخ دادن این جنایت اشاره کرده است. برای فهم نقش در نسل‌کشی مردم غزّه، مرور موضع اخیر جان مرشایمر، استاد مشهور روابط بین‌الملل، خالی از لطف نیست: «لابی اسرائیل کنگره‌ی آمریکا را در اختیار دارد و می‌توانند تقریباً هر چیزی را که می‌خواهند به دست آورند. واقعیّت آن است که این موضوع باعث شرمساری آمریکا در دنیا می‌شود و ما را به بزرگ‌ترین ریاکار جهان تبدیل می‌کند. نتانیاهو یک جنایت‌کار جنگی است؛ او مسئول یک کمپین نسل‌کشی در غزّه است که توسّط بیشتر اعضای کنگره تشویق می‌شود و این به شهرت آمریکا آسیب بزرگی وارد می‌کند. آنچه نتانیاهو به آن علاقه دارد پاک‌سازی قومی غزّه است؛ او می‌خواهد همه‌ی فلسطینی‌ها را بیرون کند.» 🔹سفیدشویی کشتار 🔸جنایت کشتار نمازگزاران در مدرسه‌ی تابعین یادآور کشتار سال گذشته در محوّطه‌ی بیمارستان معمدانی بود؛ جنایتی که تنها ده روز پس از آغاز جنگ غزّه رخ داد و صدها فلسطینیِ پناه‌برده به بیمارستان را شهید و مجروح کرد. در آن جنایت، ارتش رژیم صهیونیستی مدّعی شد که راکت شلّیک‌شده از سوی گروه‌های مقاومت به این بیمارستان اصابت کرده است و حمله کار ما نبوده؛ امّا در جنایت مدرسه‌ی تابعین، دیگر نیازی به انکار اصل جنایت نیز حس نکردند و مدّعی شدند که محلّ حمله یکی از مقرهای فرماندهی حماس بوده و در این حمله نوزده رزمنده‌ی حماس را کشته‌اند! ادّعائی که کذب بودنش به‌سرعت ثابت شد، چرا که حدّاقل چند نفر از اسامی مورد ادّعای صهیونیست‌ها چند روز پیش از جنایتِ مذکور و در مکان‌هایی دیگر به شهادت رسیده بودند و، مهم‌تر از آن، اینکه محلّ حمله نمازخانه‌ی یک مدرسه بود که مردم برای اداء نماز جماعت صبح در آن جمع شده بودند. مقرّ فرماندهی یک گروه مبارز، در چنین شرایط جنگی و محیطی، زیرِ زمین است یا طبقه‌ی سوّم یک مدرسه؟ 🔰 ادامه👇
✏️ ادامه 🔸سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی مدّعی شد آن‌ها از تمام امکانات تسلیحاتی و اطّلاعاتی خود برای کاهش تلفات غیرنظامیان در این حمله استفاده کردند، امّا واقعیّت دقیقاً برعکس است؛ آن‌ها زمان حمله را درست هنگام نماز صبح انتخاب کردند تا از گرفتنِ بیشترین قربانیِ ممکن، اطمینان حاصل کنند. 🔹باند جنایت‌کار، زیر چتر غرب 🔸توجیه کشتار مردم عادی با این ادّعاهای دروغین، چگونه ممکن است؟ یکی از دلایل این جسارت و اصرار به جنایت، حمایت بی‌دریغ دولت‌های غربی است که ادّعای آن‌ها در بحث حمایت از حقوق بشر، گوش فلک را پُر کرده امّا وقتی نوبت به رژیم جنایت‌کار اسرائیل می‌رسد، به حامیِ جانی تبدیل می‌شوند! یک نمونه‌ی بارز آن در این قضیّه دولت آلمان است که در واکنش به کشتار مردم در مدرسه‌ی تابعین گفت: «اسرائیل حق دارد از خود دفاع کند.» سخنگوی دولت آلمان، در گفتگو با مطبوعات این کشور، ادّعاهای ارتش رژیم صهیونیستی را تکرار کرد و به رسانه‌ها هشدار داد نباید روایت طرف فلسطینی را باور کنند! یک روز بعد هم وقتی مردم در برلین، علی‌رغم ممنوعیّتِ از‌پیش‌اعلام‌شده، دست به تظاهرات زدند و جنایت اخیر را محکوم کردند و خواستار پایان حمایت دولتشان از نسل‌کشی در غزّه شدند، پاسخی جز سرکوب و دستگیری از سوی پلیس دریافت نکردند. 🔸نکته‌ی قابل توجّه دیگر، بیانیّه‌ی مشترک وزرای خارجه‌ی سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان است. آنان در این بیانیّه که روز دوشنبه منتشر شد، حتّی یک بار به صورت خفیف و تلویحی نیز به محکومیّت جنایت اخیر رژیم صهیونیستی اشاره نکردند و تنها خواستار گفتگو برای پایان دادن به جنگ غزّه شدند و ایران را متّهم به تلاش برای بی‌ثبات‌سازی منطقه کردند. تماس‌های مکرّر مقامات بلندپایه‌ی غربی با تهران نیز در همین راستا است. آنان به جای پایان دادن به پشتیبانی نظامی، اطّلاعاتی، سیاسی و رسانه‌ای از رژیم اسرائیل و جلوگیری از نسل‌کشی مردم بی‌گناه در غزّه، سعی دارند با انداختن توپ در زمین ایران، مانع از اجرای عدالت شوند؛ گویا از نظر آنان، کشتارِ یکجای صد غیرنظامی عادی است و نه خللی در مذاکرات آتش‌بس ایجاد می‌کند و نه خدشه‌ای به صلح و ثبات منطقه وارد می‌کند! 🔹یک اعتراف مهم 🔸واقعیّت آن است که وحشیانه‌تر شدن حملات و جنایات رژیم صهیونیستی در غزّه و ترورهای اخیر آن در منطقه یک علّت اصلی دارد و آن هم چیزی نیست جز شکست در جنگ. رژیم صهیونیستی، پس از ده ماه شخم زدن کلّ غزّه و کشتار چهل هزار فلسطینی، هنوز نتوانسته به اهداف خود دست یابد و مقاومت همچنان زنده و پویا است. آنان می‌خواهند با چنین جنایاتی، تصویری دروغین از پیروزی برای خود ایجاد کنند؛ تلاشی که حتّی در سرزمین‌های اشغالی نیز موفّقیّتی به همراه نداشته است. چند روز پیش بود که بیش از صد افسر ذخیره‌ی ارتش این رژیم که واقعیّت جنگ غزّه را تجربه و از نزدیک لمس کرده‌اند، نامه‌ای خطاب به هرتزی هالوی، رئیس ستاد ارتش این رژیم، نوشتند و تأکید کردند: «اوضاع در غزّه به گونه‌ای پیش می‌رود که از پیروزی دور است. ما از اظهارات مکرّر مقامات رده‌بالای ارتش مبنی بر نزدیک بودن پیروزی متعجّب هستیم؛ چرا که دشمن همچنان از قابلیّت‌های فرامرزی، پهپاد و زیرساخت‌های عظیمِ تونل‌ها برخوردار است. پیروزی این‌گونه نیست.» 🔸جنگ غزّه اندک‌اندک در حال نزدیک شدن به یک‌سالگی است و تنها پیروزی و افتخار ارتش شکست‌ناپذیر رژیم صهیونیستی در این مدّت، کشتار چهل هزار غیرنظامی است که حدّاقل نیمی از آنان زنان و کودکان هستند. ارتش کودک‌کش صهیونیستی شاید بتواند در سایه‌ی بی‌عملی مجامع بین‌المللی و حمایت بی‌شرمانه‌ی غرب، به کشتار زنان و کودکان غزّه ادامه دهد و نصاب جدیدی از جنایت را در تاریخ به نام خود ثبت کند، امّا این جنایت‌ها شکست تحقیرآمیز و راهبردی در طوفان‌الاقصیٰ را ترمیم و جبران نخواهد کرد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
📝 | «قایق‌های توپ‌دار» اینجا به گل نشسته‌اند 👈 چرا و چگونه باید در برابر جنگ روانی دشمن ایستاد؟ 🔸رهبر معظّم انقلاب اسلامی، چهارشنبه‌ی هفته‌ی گذشته، در دیدار دست‌اندرکاران کنگره‌ی ملّی شهدای استان کهگیلویه و بویراحمد با ایشان، یکی از پایه‌های اصلی جنگ روانی علیه ملّت عزیز ایران اسلامی را بزرگ‌نمایی از توانایی‌های دشمنان خواندند و گفتند: «از ابتدای پیروزی انقلاب، آنها به شیوه‌های مختلف به ملّت ما تفهیم و القاء می‌کردند که باید از آمریکا، انگلیس و صهیونیست‌ها بترسید.» 🔹ایشان هنر بزرگ امام خمینی رحمةالله‌علیه را بیرون راندن ترس از دل‌های ملّت و خودباوری و اعتمادبه‌نفس دادن به آن‌ها دانستند و افزودند: «ملّت ما احساس کرد که با اتّکاء به نیرو و توان درونی خود، قادر به انجام کارهای بزرگ است و دست دشمن آن‌چنان که وانمود می‌کند پُر نیست.» 🔸رهبر انقلاب اسلامی هدف دشمن از جنگ روانی در عرصه‌ی نظامی را ایجاد ترس و عقب‌نشینی خواندند و گفتند: «به تعبیر قرآن کریم، عقب‌نشینی غیر تاکتیکی در هر میدانی، چه عرصه‌ی نظامی و چه میدانهای سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی، غضب الهی را به دنبال دارد.» 🔹ایشان احساس ضعف و انزوا و تسلیم شدن در مقابل خواسته‌های دشمن را از آثار بزرگ‌نمایی توان آن در عرصه‌ی سیاسی دانستند و افزودند: «دولتهایی که با ملّتهای بزرگ و کوچک، امروز در مقابل خواسته‌های مستکبران تسلیم هستند، اگر به ملّتها و توانایی‌های خود تکیه کنند و واقعیّت توان دشمن را به دور از بزرگ‌نمایی بشناسند، میتوانند به خواسته‌های آنها "چَشم" نگویند.» 🔸امّا استفاده از ابزار تهدید، بزرگ‌نمایی توانایی‌ها و ارعاب حریف در صحنه‌ی بین‌الملل از این طریق، چه پیشینه‌ای دارد و مستکبران عالم چگونه از آن استفاده می‌کنند؟ 🔹دیپلماسی قایق‌های توپ‌دار 🔸استفاده از ابزار ارعاب و تهدید، شیوه‌ای کهن در روابط جهانی است. یکی از اصطلاحات مطرح و مشهور در این زمینه «دیپلماسی قایق‌های توپ‌دار» است. این اصطلاح به حدود دو قرن پیش و زمان استعمار کلاسیک بازمی‌گردد. کشورهای استعماری کشتی جنگی خود را به نزدیکی سواحل کشور مورد نظر می‌فرستادند و به دنبال آن، فرستادگان کشور استعماری برای مذاکره ــ در واقع، برای باج‌خواهی ــ وارد آن کشور می‌شدند و به‌راحتی امتیازات دلخواه خود را دریافت و در گام‌های بعدی، به‌راحتی آن کشور را به خود وابسته می‌کردند. 🔸این مفهوم، در طیّ دوره‌های مختلف، تغییراتی کرده و انوع و اقسام آن معرّفی شده است. «دیپلماسی اجبار» یکی دیگر از انواع این نوع ابزار است. علاوه بر تهدید نظامی، «دیپلماسی اجبار» شامل چندین ابزار غیر جنگی دیگر از جمله تحریم‌های اقتصادی، انزوای سیاسی، حمله‌ی سایبری، حمایت از نیروهای مخالف و راه‌اندازی کمپین‌های رسانه‌ای است. هدف از این اقدامات این است که تصمیم‌گیرندگانِ یک دولت را تحت فشار حدّاکثری قرار دهند تا سیاست‌های خود را تغییر دهند و خواسته‌های دولت زورگو را رعایت کنند. 🔸استفاده از ابزار تهدید و ارعاب ــ چماق ــ نسبت به دوران قبل پیچیده‌تر شده و طرف زورگو برای دستیابی سریع‌تر و راحت‌تر به خواسته‌های خود، ارائه‌ی مشوّق‌ها را نیز به این سیاست افزوده است؛ اصطلاحاً، ترکیبی از چماق و هویج. این سیاست، درباره‌ی جمهوری اسلامی ایران، عمری از ابتدای انقلاب داشته و همچنان نیز ادامه دارد. 🔹هیچ کس در امان نیست؛ حتّی دوستان! 🔸سیاست ارعاب و اجبار، تنها به میدان نظامی محدود نمی‌شود و آمریکا، در چند دهه‌ی اخیر و به‌ویژه پس از پیروزی در جنگ سرد و فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی، این سیاست را به عرصه‌های مختلف تسرّی داده است. نکته‌ی قابل توجّه آنکه حتّی همراهان و متّحدان این کشور نیز، وقتی پای منافع آمریکا در میان باشد، از گزند این سیاست در امان نیستند. برخورد قهری دولت آمریکا با شرکت فرانسوی «آلستوم» به نفع رقیب آمریکایی آن، یعنی «جنرال‌الکتریک» ــ که مربوط به حدود یک دهه پیش است ــ یک نمونه‌ی متأخّر و مشهور در این زمینه است؛ برخوردی که در نهایت باعث شد «جنرال‌الکتریک» بخش اصلی و موتور محرّکه‌ی شرکت فرانسوی را خریده و در واقع غصب کند. مدیران «آلستوم» بعدها اعتراف کردند که آنها، در حقیقت، گروگان اقتصادی دولت آمریکا بودند و علی‌رغم میل و منافع شرکت، چاره‌ای جز واگذاری آن به رقیب آمریکایی نداشتند. 🔰 ادامه👇
📝‌ ادامه 🔹یک هشدار سابقه‌دار 🔸البتّه ماجرا همیشه در سطح و اندازه‌ی یک شرکت اقتصادی نیست. بسیاری از اوقات، سطح منازعه بسیار فراتر از این حرف‌ها است و هویّت و حتّی موجودیّت یک کشور، مورد طمع و تهاجم چنین سیاستی واقع می‌شود. وقتی پای چنین تقابلی در میان باشد، بیش از آنکه دشمن از ابزار واقعی و ملموس خود بهره ببرد، سعی می‌کند با جنگ روانی و تبلیغاتی، درباره‌ی قدرت خود بزرگ‌نمایی کند و از این طریق در محاسبات طرف مقابل اختلال ایجاد کند. 🔸ایجاد ترس کاذب، خوش‌بینی‌ها و اعتماد نابجا و ترغیب به دل بستن به نقطه‌های خیالی، از جمله‌ی روش‌های این اختلال محاسباتی است. خواندن دست حریف در این مورد، از سوی رهبر انقلاب سابقه‌ای دیرینه دارد: «من بارها عرض کرده‌ام که قدرتهای استکباری ــ یعنی همین قدرتهای سلطه‌گرِ جهانی ــ که مرتّب روی این کشور و آن کشور دست می‌اندازند و دولتها و ملّتها را زیر یوغ خودشان می‌کشانند، عمده‌ی کارشان از ترساندن می‌گذرد. قدرت واقعی‌شان آن‌قدر نیست که بر زبان می‌آورند. بدیهی است این‌همه که اینها با این انقلاب و با این کشور بدند، اگر قدرت داشتند، تا کنون این انقلاب این‌طور رشد نمی‌کرد و این‌گونه نمی‌ماند. آیا این خود دلیل نیست که سلطه‌گران آمریکا و صهیونیست‌های عالم، آن‌چنان که ادّعا می‌کنند، قدرت ندارند؟ اینها عمده‌ی کارشان را از راه تهدید و مرعوب کردن پیش می‌برند.» ۱۳۷۸/۱۱/۲۶ 🔸این هشدار، در سال‌های بعد نیز چندین بار تکرار شد؛ چرا که این رویکرد، اصلی‌ترین سیاست در جعبه‌ابزار دیپلماسی دشمن بوده است: «اصلاً یکی از ابزار ابرقدرت‌ها مرعوب کردن است. گاهی اوقات هیبت ابرقدرتی در مقابل ضعفا تأثیرش از سلاح بیشتر است.» ۱۳۸۰/۱۲/۲۷ 🔹با شجاعت وارد میدان کار شوید 🔸وقتی با چنین وضعیّتی روبه‌رو هستیم، چه راه‌هایی پیش پای ما هست و چه باید کرد؟ باید مرعوب شد؟ پاسخ این سؤال مهم را، چند سال پیش، رهبر انقلاب داده‌اند: «یک دوگانه‌ی دیگر [در مواجهه با حوادث]، دوگانه‌ی ترس و دلیری است. یک وقت انسان وارد میدان میشود امّا میترسد؛ از دشمن، از حادثه، از ورود در غمرات میترسد، با ترس وارد میشود؛ این یک جور عکس‌العمل و واکنش و حضور در مقابل دشمن است، یک وقت با دلیری وارد میشود. در روایات دارد «خُضِ الغَمَراتِ لِلحَق»؛ وارد میدان میشود با دلیری، با شجاعت؛ این هم یک جور دیگر برخورد. ببینید، ما نگاه کنیم به وضع کشورهای دنیا؛ کشورهایی که ما با آنها آشنا هستیم، مسائلشان را میدانیم؛ هر دو جور حرکتها را ما در کارهای اینها می‌بینیم. فرض بفرمایید مثلاً یک جاهایی وارد میشوند [در مقابل] فشار آمریکا روی بعضی از کشورها؛ یک جا با شجاعت وارد میشوند، با دلیری وارد میشوند، یک جا با ترس وارد میشوند؛ هر کدام یک جور است؛ آن کسی هم که با ترس وارد میشود، ممکن است یک حرکتی بکند امّا نوع آن حرکت با نوع حرکت آن کسی که امیدوارانه، با شجاعت وارد میشود تفاوت دارد.» ۱۳۹۷/۱۲/۲۳ 🔸بدیهی است که ورود دلیرانه و شجاعانه به موضوعات، منافاتی با عقل و تدبیر و محاسبه ندارد. البتّه این نکته نیز گفتنی و قابل توجّه است که همیشه عدّه‌ای هستند که سعی دارند ترس‌های خود را در لفافه‌ای از عقلانیّت و تدبیر بپیچند و عرضه کنند.تجربه و تعقّل نشان می‌دهد که دشمن، به دلایل مختلف، دست از سیاست اجبار و تهدید نخواهد کشید، چرا که اوّلاً جایگزین چندانی برای آن ندارد و ثانیاً به این سیاست معتاد شده است. هفته‌نامه‌ی نیوزویک در یکی از مقالات خود نوشته بود: «واشنگتن به تحریم‌ها معتاد شده است، مانند یک کودک پنج‌ساله که به آب‌نبات معتاد است.» البتّه اعتیاد آمریکا فقط به تحریم نیست، بلکه این کشور به ارعاب و جنگ روانی در سایر عرصه‌ها نیز معتاد است.همان‌طور که رهبر معظّم انقلاب اسلامی در دیدار هفته‌ی گذشته تأکید کردند، راه مقابله با این جنگ روانی مشخّص است؛ از جمله اینکه «باید از جوانانی که بدون احساس ترس و تأثیرپذیری از سخنان دیگران در مقابل جنگ روانی دشمن ایستادند، قدردانی کرد و این حقیقت را باید در آثار و تولیدات هنری و بزرگداشتها مجسّم کرد و زنده نگاه داشت.» ۱۴۰۳/۰۵/۲۴ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | کابینه چهاردهم؛ محصول همت رییس جمهور و کمک ارزنده مجلس 👈 گزارش خط حزب‌الله درباره بیانات رهبر انقلاب پیرامون تشکیل کابینه دولت چهاردهم 🔸رأس ساعت ده صبح ششم شهریورماه ۱۴۰۳، رهبر معظّم انقلاب اسلامی وارد حسینیّه امام‌خمینی رحمه‌الله شدند. مهمانان که هیئت دولت چهاردهم بودند، با فرستادن صلوات از ایشان استقبال کردند. قاری دو آیه از سوره‌ی مبارکه‌ی احزاب را برای این جلسه انتخاب کرده بود: «مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَهَ عَلَیه»؛ آیه‌ی اوّل تمام نشده بود که آقای ظریف هم وارد شد و نشست. 🔸بعد از قرائت قرآن که با تشویق قاری از سوی رهبر انقلاب نیز مواجه شد، آقای پزشکیان شروع به صحبت کرد؛ از عدالت گفت و لزوم رسیدگی به محرومان؛ همچنین، طبق رویّه‌ی مرسوم خود، فرازهایی از نهج‌البلاغه را قرائت کرد، از فرمان مولای متّقیان به مالک اشتر. سخنان رئیس‌جمهور که به پایان رسید، رهبر انقلاب «طیّب‌الله» گفتند و سخنرانی آقای پزشکیان را سلیس دانستند. 🔸ایشان پس از مقدّمات بیانات خود ــ که شامل تکریم ایّام اربعین، تبریک هفته‌ی دولت و گرامیداشت شهیدان رجائی، باهنر، رئیسی و همراهان ایشان بود ــ به سراغ یکی از موضوعات داغ این روزها رفتند: تشکیل کابینه‌ی جدید و نظرات رهبر انقلاب درباره آن؛ موضوعی که چندی بود به نقل محافل سیاسی داخلی تبدیل شده و دستاویزی برای شبهه‌پراکنی رسانه‌های معاند شده بود. 🔹ادّعاها و پرسش‌ها درباره‌ی کابینه‌ی جدید 🔸پس از پیروزی آقای پزشکیان در انتخابات، رئیس‌جمهور جدید در چند نوبت درباره‌ی مشورت و هماهنگی با رهبر انقلاب در تشکیل کابینه، موضع خود را بیان کرده بود. از جمله، در اولین مصاحبه خود با رسانه Khamenei.ir که چند روز پیش از مراسم تنفیذ انجام شد، آقای پزشکیان درباره‌ی روند تعیین کابینه و معرّفی به مجلس گفت: «آن جمع‌بندی‌هایی [مشورت و نظرخواهی از گروه‌ها، جریانات و چهره‌های گوناگون] که گفتم، اگر انجام بشود، هرچه سریع‌تر تلاش خواهیم کرد خدمت رهبر انقلاب برویم و مشورت و هماهنگی نهایی را هم آنجا انجام بدهیم تا نهایتاً فهرستی را که از جمع‌بندی افراد معرّفی‌شده توسّط جریانات مختلف به دست آمده، ان‌شاءالله با تفاهم و رضایت کامل بتوانیم معرّفی کنیم.» 🔸رئیس‌جمهور در روز رأی‌گیری در مجلس نیز، در دفاع خود از کابینه، بار دیگر اما به شکلی خاص و متفاوت از هماهنگی و نظرخواهی از رهبر انقلاب درباره‌ی اعضای کابینه سخن به میان آورد که سؤالاتی را در ذهن برخی ایجاد کرد. به‌هر‌حال، کلّ افراد پیشنهادی رئیس‌جمهور برای تصدّی پست وزارتخانه‌های دولت چهاردهم موفّق شدند از مجلس رأی اعتماد بگیرند؛ امّا این پایان ماجرا نبود و عدّه‌ای در داخل و عدّه‌ی بیشتری در خارج از مرزها، با اهداف متفاوت و از منظرهای گوناگون، به این ماجرا ورود کردند. 🔸رادیکال‌ترین و عجیب‌ترین ادّعا در این مورد آن بود که «کابینه‌ی جدید، کابینه‌ی رهبری است»؛ این اصلی‌ترین ادّعا بود و ادّعاهای بعدی روی همین ادّعا سوار می‌شدند: «رئیس‌جمهور در ایران کاره‌ای نیست»، «دولت جدید مسلوب‌الاختیار است»، «کابینه تحمیلی است»، و ادّعاهای دیگری از این دست. البتّه این ادّعای محوری و دنباله‌های آن در سر طیف این ماجرا قرار داشتند، امّا برخی هم در داخل و از منظرهای دیگری ماجرا را تحلیل و پرسش‌هایی را مطرح می‌کردند، مانند اینکه «پس نقش مجلس چیست؟»، «چرا از رهبر انقلاب در این ماجرا هزینه می‌شود؟»، «آیا این بار رهبر انقلاب رویّه و نسبت خود را با کابینه تغییر داده‌اند؟»، و پرسش‌هایی مانند این‌ها. 🔹پشت بلندگو 🔸رهبر معظّم انقلاب اسلامی، در اوّلین دیدار هیئت دولت چهاردهم، پیش از آنکه به نکات و مطالبات سیزده‌گانه‌ی خود خطاب به مسئولان دولت جدید ورود کنند، گریزی به این ماجرا زدند و فرمودند: «خدا را شکرگزاریم که بحمدالله دولت با همّت رئیس‌جمهور محترم و با کمک ارزنده‌ی مجلس شکل گرفت؛ این خیلی نعمت بزرگی است. در بعضی از دولتهای گذشته، گاهی تا نزدیک یک ماه یا بیشتر، دولت نمیتوانست شکل بگیرد و همه‌ی وزرا از مجلس رأی اعتماد نگرفته بودند؛ این را خدا لطف کرد به شما و به ما و به کشور که بحمدالله همه‌ی وزرا از مجلس، با اعتماد مجلس به آنها، بسلامتی بیرون آمدند. کسانی که در این انتخابات و تشکیل این دولت ــ بعد از آن حادثه‌ی سنگین و تلخ ــ مؤثّر بودند، همه پیش خدای متعال مأجورند: دست‌اندرکاران دولت قبل، صداوسیما، مسئولان گوناگون که کمک کردند به اینکه بعد از آن حادثه‌ی سنگین و تلخی که پیش آمد، کشور بتواند بانشاط وارد میدان انتخابات بشود، انتخابات ریاست جمهوری با امنیّت و سلامت کامل انجام بگیرد، بعد وزرا انتخاب بشوند؛ واقعاً از همه‌ی آنها باید سپاسگزاری کنیم. از خداوند متعال هم واقعاً خیلی باید متشکّر باشیم. 🔰 ‌ادامه👇
✏️ ادامه 🔸آقای رئیس‌جمهور [هم] در این زمینه برای انتخاب وزیرانی که باید با ایشان همکاری کنند، خیلی پُرکار و باتلاش وارد شدند؛ با بنده هم مشورت کردند و من تعدادی از افرادی که می‌شناختم یا صلاحیّت آنها از طرق مورد وثوق به ما رسیده بود، اینها را تأیید کردم، بعضی‌ها را هم تأکید کردم؛ تعداد بیشتری را هم نمی‌شناختم، گفتم نظری نسبت به آنها ندارم. خب بحمدالله ایشان توانستند انتخاب را انجام بدهند و مجلس را هم قانع کنند و این موفّقیّت بزرگی بود و خدا را سپاس میگوییم.» 🔹توجه عمیق تر به بیانات کوتاه امّا دقیق رهبر انقلاب درباره‌ی این موضوع، ماجرا و ابعاد آن را کاملاً روشن می‌کند که برخی از آن‌ها از این قرار است: 🔹۱. برخلاف ادّعای دشمنان که سعی داشته و دارند تا دولت و رئیس‌جمهور را بدون اختیار جلوه دهند، مشخّص است که آنچه امروز به عنوان کابینه‌ی چهاردهم می‌شناسیم، کابینه‌ی آقای پزشکیان است، متشکّل از افرادی که طیّ یک فرآیند تصمیم‌گیری‌شده از سوی رئیس‌جمهور انتخاب شده‌اند. اینکه برخی رسانه‌های معاند سعی دارند این موضوع را تحریف کنند، البتّه چیز چندان جدیدی نیست و در دولت‌های گذشته نیز این ادّعا و شبهه به اشکال مختلف طرح شده است. 🔹۲. آقای رئیس‌جمهور، در انتخاب کابینه‌ی خود، از افراد متنوّع و زیادی مشورت گرفته‌اند و رهبر انقلاب نیز یکی از آنان است. موضوع مهم و قابل توجّه آنجا است که در بحث مشورت، مشورت‌کننده با اختیار خود به سراغ مشورت‌دهنده می‌رود و دایره و میزان منطقی اثر مشورت بر هر تصمیم و اقدامی مشخّص است. دقّت در موضوع و حیطه‌ی مشورت، هم در بیان رهبر انقلاب و هم رئیس‌جمهور، در این قضیّه مهم است. 🔹۳. رهبر انقلاب با بیان اینکه «تعدادی از افرادی که می‌شناختم یا صلاحیّت آنها از طرق مورد وثوق به ما رسیده بود، اینها را تأیید کردم، بعضی‌ها را هم تأکید کردم»، در ادامه فرمودند: «تعداد بیشتری را هم نمی‌شناختم، گفتم نظری نسبت به آنها ندارم.» در واقع، ایشان اصل مشورت گرفتن رئیس‌جمهور را تأیید کردند، امّا در‌عین‌حال تأکید کردند که درباره‌ی بیشتر اعضای کابینه‌ی جدید، نفیاً یا اثباتاً نظری نداده‌اند. 🔹۴. امّا مهم‌تر از نکات فوق، به نظر می‌رسد موضع رهبر انقلاب درباره‌ی اصل تشکیل بموقع کابینه است. ایشان این اقدام را «نعمت بزرگ» دانستند و بابت آن خداوند را شکر گفتند و عامل این نعمت بزرگ را هم همّت رئیس‌جمهور و کمک ارزنده‌ی مجلس دانستند. قطعاً دشمنان جمهوری اسلامی ایران دست از شبهه‌پراکنی و ادّعاهای سست و گزاف برنمی‌دارند، امّا این موضوع باید برای افراد و جریانات داخلی که دل در گرو این نظام و انقلاب دارند در درجه‌ی اوّل اهمّیّت و توجّه باشد. 🔸و بالاخره باید گفت هر کسی در هر جایگاهی موظّف به شناخت اولویّت‌ها و اقدام در همان زمینه است. رهبر معظّم انقلاب اسلامی، در این جلسه مهم و خطاب به دولت جدید، در این مورد فرمودند: «رعایت اولویّتها. ما وقت کمی داریم،‌ پول کمی هم داریم، کار زیادی هم داریم؛ ببینید اولویّتها چیست. دو جور اولویّت داریم؛ چه اولویّتهای کارهای زیرساختی و اساسی، چه اولویّتهای کارهای فوری. بعضی از اولویّتها مربوط به مسائل فوری است، باید اینها را داخل جامعه به یک شکلی به صورت مناسبی حل کرد؛ مسئله‌ی گرانی، تورّم و امثال اینها.» 🔹تک‌تک ما نیز باید از خود بپرسیم کجا ایستاده‌ایم و چه وظیفه‌ای در قبال شرایط کشور و توصیه‌های رهبر انقلاب داریم؛ آیا می‌خواهیم در برابر نعمت تشکیل بموقع کابینه شاکر باشیم و به وظیفه‌ی خود که کمک به موفّقیّت دولت است عمل کنیم، یابخاطر رضایت خودمان یا گروه و طیف سیاسی خودمان، در زمینی که اساساً دشمن از سال‌ها پیش طرّاحی کرده بازی کنیم و ناخواسته جدول نقشه‌های آن را کامل کنیم؟ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
📝 | فضای مجازی؛ پنجمین قلمرو حکمرانی 👈 رهبر انقلاب از دولت چهاردهم در زمینه‌ی حکمرانی مجازی چه مطالبه‌ای دارند؟ 🔹 رهبر معظّم انقلاب اسلامی، در اوّلین دیدار هیئت وزیران دولت چهاردهم، سیزده نکته را خطاب به آنان مطرح و مطالبه کردند. موضوع «حاکمیّت و حکمرانی در فضای مجازی» از چنان اهمّیّتی برخوردار است که جزو یکی از این نکات بود: «نکته‌ی بعدی که من یادداشت کرده‌ام ــ که نکته‌ی هشتم میشود ــ درباره‌ی فضای مجازی است. فضای مجازی یک دنیای جدیدی است دیگر؛ شماها بیشتر از بنده هم حتماً مطّلعید؛ یعنی فضای مجازی دیگر امروز مجازی نیست، امروز یک واقعیّتی است در زندگی مردم که روزبه‌روز هم دارد پیش میرود. آنچه مهم است این است که در فضای مجازی، حکمرانی قانونمند وجود داشته باشد؛ اینکه بنده گاهی گفته‌ام فضای مجازی رها و ول است، به خاطر این است. حکمرانی بر اساس قانون؛ اگر قانونی ندارید، قانون را به وجود بیاورید و بر اساس آن قانون، زمام کار را به دست بگیرید. همه‌ی دنیا این کار را میکنند؛ می‌بینید دیگر، این جوان بیچاره را فرانسوی‌ها [بازداشت کردند]!۱ (۱. اشاره به بازداشت پاول دورف (مدیرعامل رسانه‌ی اجتماعی تلگرام) توسّط پلیس فرانسه، به اتّهام عدم همکاری با مقامات قضائی و عدم اقدام در برابر استفاده‌ی مجرمانه‌‌ی برخی از کاربران تلگرام.) یعنی این‌قدر و تا این حد سخت‌گیری انجام میگیرد که طرف را میگیرند زندان میکنند، تهدید میکنند که بیست سال محکومیّت به تو خواهیم داد؛ این برای خاطر آن است که حکمرانی آنها را نقض کرده. نقض حکمرانی قابل قبول نیست؛ یک کشور در اختیار شما است که در قبالش وظیفه دارید، در قبالش مأموریّت دارید؛ نمیشود حکمرانی شما را نقض کرد، نباید نقض کنند. مسئله‌ی [حکمرانی] این است. من به این مناسبت فضای مجازی، حرف خودم را و آن مبنای خودم را گفتم، قبلاً هم گفته‌ام، بعضی‌ها جور دیگری تبیین میکنند یا میفهمند یا نمیخواهند بفهمند، امّا حرف من این است: فضای مجازی در کشور باید قانونمند بشود؛ آن‌وقت یک فرصت خواهد شد. اگر ما توانستیم در فضای مجازی حکمرانی قانونمند داشته باشیم، فضای مجازی برای کشور یک فرصت میشود، وَالّا ممکن است تهدید بشود.»۱۴۰۳/۶/۶ 🔸 این فضا مجازی نیست! به دنبال گسترش فضای مجازی در جهان و تأثیرات متنوّع و دامنه‌دار آن بر زندگی شخصی و اجتماعی افراد، بحث‌های زیاد و داغی درباره‌ی نحوه‌ی تعامل با این فضا در گوشه‌و‌کنار جهان شکل گرفت. عدّه‌ای معتقد و مدّعی بودند از آنجا که این فضا فیزیکی نبوده و محدود به مرزها نیست، قواعد و چارچوب‌های مرسوم درباره‌ی آن صدق نمی‌کند. برخی نیز مدّعی بودند که فضای مجازی، همان‌گونه که از نامش پیدا است، فضایی مجازی و غیر واقعی است و همین که واقعیّت ندارد، تکلیف آن نیز روشن است. 🔹 امّا آیا به‌راستی این فضا مجازی است؟ سنجش این ادّعا کار چندان سختی نیست و نیاز به تخصّص آن‌چنانی ندارد. امروزه بسیاری از روابط، تبادلات، مشاغل و امثالهم، متّکی به فضای مجازی هستند و کمتر‌کسی است که در زندگی روزمرّه‌ی خود با این فضا سرو‌کار نداشته باشد؛ از تاکسی‌های اینترنتی گرفته تا امور بانکی و مالی و آموزش‌های رسمی و غیر رسمی، کسب‌و‌کارهای آنلاین و پیگیری امور اداری و غیره، همه در این بستر فعّالیّت می‌کنند. در چنین وضعیّتی که هر روز نیز وابستگی جوامع به فضای مجازی بیشتر و عمیق‌تر می‌شود، آیا به‌راستی می‌توان ادّعا کرد که این فضا مجازی و غیر واقعی است؟ 🔸 مصداق بارز حقوق عمومی حال که پذیرفتیم این فضای به‌اصطلاح مجازی کاملاً با واقعیّت پیوند خورده و چیزی جدا از آن نیست، به طور منطقی و طبیعی، عقل سلیم حکم می‌کند که باید این فضا را قانونمند کرد. فضایی این‌چنین وسیع و گسترده که تقریباً در تمام شئون زندگی بشر امروزی دخالت دارد و اثر می‌گذارد، مگر می‌تواند بدون قانون و حساب‌و‌کتاب باشد؟ 🔰 ادامه 👇
✏️ ادامه 🔸 قانونمندسازی این فضا، از جهات مختلف، مهم و ضروری است. منفعت و صلاح مردم یکی از جنبه‌های اصلی این ضرورت است: «یکی از حقوق عمومی مردم همین است که امنیّت روانی داشته باشند. امنیّت روانی یعنی چه؟ یعنی هر روز یک شایعه‌ای، یک دروغی، یک حرف هراس‌افکننده‌ای در ذهنها پخش نشود. حالا تا دیروز فقط روزنامه‌ها بودند که این کارها را میکردند، حالا فضای مجازی هم اضافه شده. هر چند وقت یا چند روز یک بار، گاهی چند ساعت یک بار یک شایعه‌ای، یک دروغی، یک حرفی را یک آدم مشخّصی یا نامشخّصی در فضای مجازی منتشر میکند، مردم را نگران میکند، ذهن مردم را خراب میکند. یک دروغی را مطرح میکند، شایع میکند، خب، این امنیّت روانی مردم از بین میرود. یکی از وظایف قوّه‌ی قضائیّه برخورد با این مسئله است. البتّه اینجا هم من شنیدم بعضی گفتند که قانون نداریم؛ اوّلاً میشود از همین قوانین موجود استفاده کرد و حکم این را فهمید؛ اگر قانون هم ندارید، سریع قانون تهیّه کنید؛ اینها چیزهای مهمّی است.» ۱۴۰۱/۴/۷ 🔹 حکمرانی در فضای مجازی؛ از سوپای آمریکایی تا سپر طلایی چین نکته‌ی دیگری که در بیانات رهبر انقلاب در این حوزه به چشم می‌آید، بحث حکمرانی در فضای مجازی است. در دوره‌ی کشاورزی و تا قبل از پیشرفت‌های صنعتی، اعمال حاکمیّت به فضای زمین محدود بود، چرا که انسان تسلّطی بر دریا و هوا نداشت؛ امّا با پیشرفت علم، دایره‌ی حاکمیّت نیز گسترده‌تر شد. 🔸 با پیشرفت‌های علمی انسان، دو حوزه‌ی دیگر نیز به قلمرو حاکمیّت ملّی افزوده شد و کشورها سعی کردند بر مرزهای زمینی، دریایی و هوایی خود مسلّط شوند. با دستیابی بشر به فضا، به‌تدریج، رقابت‌های فضایی نیز شکل جدّی و جدیدی به خود گرفت و حاکمیّت، علاوه بر سه قلمرو قبلی، قلمرو جدیدی نیز یافت: قلمرو فضایی. 🔹 از نیمه‌ی قرن بیستم، وزارت دفاع آمریکا سرمایه‌گذاری و تحقیق برای ایجاد یک شبکه‌ی گسترده‌ی ارتباطی و تبادل اطّلاعات مبتنی بر علوم کامپیوتری را آغاز کرد. این تلاش‌ها پس از حدود سه دهه تکامل یافت و تبدیل به شبکه‌ی جهانی اینترنت شد که از آن پس، سرعت نوآوری و تغییر و تحوّلات در آن روزبه‌روز بیشتر و بیشتر می‌شود. به این ترتیب، قلمرو پنجم نیز به موضوع حاکمیّت اضافه شد: حاکمیّت بر فضای مجازی. 🔸 در دنیای امروز، با قطعیّت می‌توان گفت همه‌ی کشورها حاکمیّت ملّی را به فضای مجازی گسترش داده‌اند، هرچند درک متفاوتی پیرامون ایده‌ها و شیوه‌های اِعمال این حاکمیّت وجود دارد. 🔹 «حاکمیّت داده» یکی از زیرشاخه‌های حاکمیّت بر فضای مجازی است. در این حوزه، داده‌ها در فضای مجازی ارزشی راهبردی دارند که روزبه‌روز بر توجّه و اهمّیّت آن‌ها افزوده می‌شود؛ هرچه داده‌ها بزرگ‌تر، ارزش و اهمّیّت آنها بیشتر. به عنوان مثال، در سال ۲۰۲۰، کمیسیون اروپا یک استراتژی اروپایی برای داده‌ها و قانون حاکمیّت داده وضع و منتشر کرد. 🔸 کشورهای مختلف، با توجّه به اهداف و سیاست‌ها و توانمندی‌های خود، اشکال مختلفی از حکمرانی در فضای مجازی را دنبال و اجرا می‌کنند. قانون توقّف سرقت آنلاین (سوپا) و قانون حفاظت از آی‌پی (پیپا) در آمریکا، پروژه‌ی سپر طلایی در چین و قانون حاکمیّت بر شبکه (روسکامندزور) در روسیه، برخی از نمونه‌تلاش‌های معروف و پُربحث برای حکمرانی بر فضای مجازی هستند. پروژه‌ی ۲۸۵ میلیون یورویی فرانسه مشهور به «آندرومده» که در سال ۲۰۰۹ آغاز شد، یکی دیگر از این تلاش‌ها است. در آلمان، وزارت کشور پروژه‌ای در همین زمینه تحت عنوان «اوپن دسک» را پیش می‌برد. 🔰 ادامه 👇
✏️ ادامه 🔸 چه کسانی نمی‌خواهند بفهمند؟ همان‌طور که رهبر انقلاب نیز اشاره کردند، برخی نمی‌خواهند بفهمند که فضای مجازی نیازمند قانون و نظارت است. امّا این عدّه چه کسانی هستند؟ به طور کلّی، در این قضیّه، از دو گروه می‌توان نام برد؛ اوّلین گروه در این طیف، دشمنان جمهوری اسلامی ایران هستند. فضای مجازی، بدون قانون و نظارت، بهترین و ساده‌ترین و ارزان‌ترین شیوه‌ی نفوذ برای دشمن است. اینجا است که دشمن، به طور مستقیم و غیر مستقیم، درباره‌ی این ضرورت بدیهی شروع به شانتاژ کرده و اذهان را مسموم می‌کند. این‌ها، از قضا، بهتر و بیشتر از همه بر لزوم قانونمندی فضای مجازی واقف هستند. امّا گروه دوّم کسانی هستند که مانور دادن روی فضای مجازی آزاد و در واقع، بی‌قانون و بدون حساب‌و‌کتاب را ابزاری برای اهداف سیاسی خود در داخل کشور می‌بینند و توجّه ندارند که برای منافع سطحی و زودگذر، عملاً در این میدان به پیاده‌نظام دشمن تبدیل شده‌اند. 🔹 نگاه فرصت‌محور سخن پایانی آنکه نگاه رهبر انقلاب به حوزه‌ی فضای مجازی و فنّاوری‌های پیشرفته و در لبه‌ی علم و تکنولوژی دنیا، نگاهی فرصت‌محور در کنار توجه به مخاطرات و ملاحظات این عرصه است؛ نگاهی عمیق و روبه‌جلو که صرفاً فنّاورانه با موضوعات برخورد ندارد و ابعاد عمیق‌تر و پیچیده‌تری از آن‌ها را نیز در مدّ نظر قرار داده و دیگران را نیز نسبت به آن هوشیار می‌کنند. توجّه نکردن به این مطالبات فقط باعث از دست رفتن فرصت‌ها و عقب‌ماندگی نمی‌شود، بلکه می‌تواند خطرات و چالش‌هایی جدّی نیز به دنبال داشته باشد که با توجّه به سرعت تحوّلات و پیشرفت‌های علمی، می‌تواند جبران‌ناپذیر نیز باشد. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | نسخه‌ای برای چالش‌های زندگی امروزی 👈 چرا باید زندگی شهدا را نوشت و منتشر کرد؟ و چرا باید مطالعه کرد؟ 🔸«بحمدالله ماجرای خاطره‌نویسی شهیدان، یک ماجرای راه‌افتاده‌ای در کشور است که باید تقویت بشود؛ باید بیشتر و بهتر با هنرمندیِ کامل نوشته بشود، این کتابها را جوانها بخوانند، همه بخوانند ان‌شاءالله و استفاده کنند.» این بخشی از بیانات رهبر معظّم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای ستاد مرکزی کنگره‌‌ی ملّی شهدای سبزوار و نیشابور، در خردادماه سال گذشته است و البتّه تنها یکی از توصیه‌های مکرّر ایشان درباره‌ی لزوم ثبت‌وضبط، نشر و مطالعه‌ی خاطرات و زندگی شهدا است. امّا چرا ایشان در‌این‌باره این‌قدر تأکید دارند و این موضوع چه آثار و نتایجی دارد؟ این پرسش را می‌توان از منظرهای مختلفی مورد بحث و بررسی قرار داد که در ادامه به برخی از نکات مربوط پرداخته می‌شود. 🔹تجلیل از شهدا و بازماندگان آنان به مثابه‌ی قهرمانان ملّی 🔸جمع‌آوری و انتشار خاطرات و زندگینامه‌ی شهدا، به‌نوعی، قدرشناسی و تجلیل از آنان نیز محسوب می‌شود. اگرچه شهدا نیازی به این تجلیل و قدرشناسی ندارند و خانواده‌های آنان نیز با خدا معامله کردند و توقّعی شخصی در این زمینه ندارند، قدردانی از کسانی که جان خود، یعنی گران‌بهاترین داشته‌شان را فدا کرده‌اند، یک وظیفه‌ی دینی و ملّی و اخلاقی است. 🔸این برخورد تجلیل‌آمیز با سربازان و قهرمانان ملّی، در هر کشوری مرسوم و متداول است و البتّه که رزمندگان و شهدای ایران برای اهدافی ارزشمندتر و والاتر جنگیدند و جان‌فشانی کردند و لذا لایق تجلیل و قدردانی بیشتری نیز هستند. این کار باعث می‌شود به جامعه و به‌خصوص نسل جوان این پیام منتقل شود که کشور و ملّت قدردان زحمات و فداکاری‌های قهرمانان خود است و گسترش و تعمیق این پیام، در استحکام اجتماعی و تضمین امنیّت ملّی کشور نقش خواهد داشت. در حقیقت، باید گفت تجلیل از شهدا و ثبت خاطرات و زندگی آن‌ها زنده نگه داشتن یاد و راه آن‌ها است و این مسئله وقتی اهمّیّتی مضاعف می‌یابد که توجّه کنیم دشمنان این آب‌وخاک، با انواع و اقسام روش‌ها، به دنبال آن هستند که این بخش از حافظه و میراث مردم ایران به دست فراموشی سپرده شود. 🔹الگوسازی سالم و هدفمند 🔸هر جامعه و ملّتی نیاز به الگو دارد. مردم و به‌خصوص جوانان و نوجوانان از کسانی الگو می‌گیرند که جزئیّات زندگی آن‌ها را بدانند و با آن آشنا باشند. شهدا به دلایل متعدّد می‌توانند الگوهایی مناسب، در دسترس، باورپذیر، قابل تعمیم و جذّاب برای نسل جوان باشند. یکی از نکات مهم درباره‌ی آن‌ها این است که در همین جامعه و شرایط و دوران امروز زندگی می‌کردند و این قرابت زمانی و مکانی، بسیاری از شبهات و گره‌های ذهنی را برطرف می‌کند و بهانه‌ها و وسوسه‌های شیطانی را مرتفع می‌سازد. کم نبوده‌اند کسانی که با خواندن سرگذشت شهدا دچار تحوّل روحی شدند و مسیر زندگی خود را به سوی سعادت تغییر داده‌اند. 🔸این موضوع از این منظر دارای اهمّیّتی کلیدی است که دشمن، در یک جنگ تمام‌عیار و پیچیده‌ی فرهنگی و شناختی، در حال حقنه کردن الگوهای مخرّب به جامعه و نسل جوان است؛ الگوهایی که می‌توان گفت هیچ نسبتی با فرهنگ اسلامی و ایرانی جامعه‌ی ما ندارند و بسیاری از مشکلات فرهنگی و اجتماعی امروز کشور ناشی از شیوع همین الگوهای مسموم است. 🔹غنیمت دانستن فرصت اندک 🔸حدود ۳۶ سال از پایان دوران دفاع مقدّس می‌گذرد و درصد قابل توجّهی از پدران و مادران شهدا، رزمندگان، جانبازان و آزادگان، از دنیا رفته‌اند و یا دچار کهولت سن شده‌اند. ذهن و دل این طیف، گنجینه‌ی اسرار دفاع مقدّس است و با عروج هر کدام از آنان، تکّه‌ای از این گنج از دسترس خارج می‌شود. دور نیست زمانی که برای یافتن یک پدر یا مادر شهید دوران دفاع مقدس باید چراغ به دست گرفت و جستجو کرد. از این رو، باید از اندک‌فرصت باقیمانده کمال بهره‌برداری را به شکلی مطلوب کرد و این خاطرات گران‌بها را که بخشی از یک برهه‌ی بسیار مهم و حیاتی در تاریخ این سرزمین است، ثبت‌وضبط کرد. این منابع و سرمایه‌های ارزشمند مانند معادن طلا نیستند که اگر امروز برای استخراجشان تعلّل کردیم، فردا و فرداهایی برای جبران باشد؛ تعلّل در این زمینه یعنی از دست رفتن کامل این سرمایه‌ها و باید دانست که فرصت در این زمینه اندک است و با سرعتی فزاینده در حال سپری‌شدن. 🔹ممانعت از تحریف تاریخ 🔸یکی از کلان‌پروژه‌های دشمنان جمهوری اسلامی ایران در سال‌های اخیر، تلاش برای تحریف تاریخ معاصر و از جمله دوران دفاع مقدّس بوده و هست. اساساً تحریف یکی از اصلی‌ترین ابزارها برای دشمنی با انقلاب اسلامی و نظامِ برآمده از آن است که البتّه در دوران جدید و با استفاده از ابزارهای نوین، این پروژه ابعاد بزرگ‌تر و جدّی‌تری نیز یافته است. ✏️ ادامه 👇
✏️ ادامه 🔸ثبت‌وضبط خاطرات و زندگی شهدا و نشر و انتقال هنرمندانه‌ی آن، یکی از راه‌های مؤثّر برای مقابله با این ترفند دشمن است. در واقع باید گفت تبیین زندگی و سیره شهدا باطل‌السّحر تحریف بسیاری از ارزشهای کلیدی توسّط دشمن است. 🔹ترویج مطالعه و سنگِ‌بنای هنرهای تصویری 🔸یکی دیگر از نتایج و آثار ثبت‌وضبط و نشر خاطرات و زندگی شهدا ترویج مطالعه است. با تولید آثار جذّاب و هنرمندانه، این‌گونه کتب می‌توانند منبعی غنی برای اهل مطالعه باشند. نکته‌ی قابل توجّه اینکه چنین آثاری، هم برای خوانندگان عادی و عموم مردم می‌تواند جذّاب باشد و هم برای پژوهشگرانی که می‌توانند با رجوع به این آثار و بررسی عمیق و دقیق آن‌ها تولیدات جدید پژوهشی از آن‌ها استخراج کنند. 🔸یک نکته‌ی مهمّ دیگر آنکه در همه جای دنیا این‌گونه آثار مکتوب و دستِ‌اوّل، یک منبع غنی و مهم برای نگارش نمایشنامه و فیلم‌نامه نیز هست که گام اوّل برای تولید آثار تصویری است؛ آثاری که اگر هنرمندانه و فاخر باشند، می‌توانند طیف بسیار گسترده‌ای از مخاطبین را جذب کنند و تحت تأثیر خود قرار دهند. 🔹نسخه‌هایی برای درمان دردها و رفع گرفتاری‌ها 🔸آدم‌های امروز، به دلایل مختلفی که پرداختن به آن خارج از حوصله‌ی این نوشتار است، گرفتاری‌ها و دردهای بسیاری دارند. زندگی ماشینی، سرعت سرسام‌آور زندگی، مشغله‌های فراوان، فشارهای متعدّد واقعی و غیر واقعی و امثال این‌ها باعث شده است بسیاری از آدم‌ها دچار اضطراب و نوعی گمگشتی‌های حدّاقل مقطعی شوند. افزایش افسردگی و اختلالات روانی، کاهش ازدواج، افزایش نرخ طلاق، شیوع عرفان‌های کاذب و از این قبیل چالش‌ها برخی از تبعات ملموس و عینی دنیای امروز و سبک زندگی مادّی است. در چنین دنیایی، آدم‌ها در‌به‌درِ اندکی آرامش‌اند و برای رسیدن به آن به هر دری می‌زنند، امّا اغلب به دلیل رجوع به نسخه‌های قلّابی و شیّادانه نه‌تنها آرامشی نمی‌یابند، بلکه مشکلاتشان تشدید هم می‌شود. آشنایی با شهدا و زندگی آن‌ها برای انسان سرگشته و خسته‌ی امروزی نسخه‌ای اصیل، کاربردی و شفابخش است. 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله