eitaa logo
خط حزب‌ اللّه
10.2هزار دنبال‌کننده
1هزار عکس
18 ویدیو
183 فایل
نشریه خط حزب الله ‏‏‏هفته‌نامه جامعه مؤمن و انقلابی 🔗 farsi.khamenei.ir/weekly 🔗 ble.ir/khattehezbollah 🔗 virasty.com/khattehezbollah
مشاهده در ایتا
دانلود
📝 | دفاع مقدّس ملّت ایران سرمشق مقاومت امّت اسلامی 👈 بررسی یک الگوی موفق برای همه ملت‌های مسلمان 🔸«این جنگ، یک جنگ دفاعی بود ... جنگ تدافعی و دفاعی، محلّ بُروز غیرت و تعصّب و وفاداری عمیق انسانها به آرمانهایی است که به آنها پایبندند؛ حالا یا این آرمانها وطن است یا بالاتر از آن؛ یعنی دین و عقیده و اسلام. در جنگ تهاجمی، این مطرح نیست.» ۱۳۸۵/۷/۲۹ ایستادگی در برابر تهاجم دشمنان به معنای «دفاع از وطن، دفاع از هویّت ملّی و دفاع از ارزشهایی است که این به آن پایبند است.» ۱۳۸۵/۷/۲۹ جنگ دفاعی با چنین ویژگی‌هایی، در دوران هشت‌ساله، درس‌های بزرگ و فراوانی را در خود جای دارد. دفاع مقدّس، «این تجربه‌ی درس‌آموز، سرمشق همیشگی ملّت بزرگ ایران و الگوی موفّقی در برابر چشم همه‌ی ملّتهای مسلمان است.» ۱۳۸۲/۷/۳ 🔹درس اوّل: دوره دفاع مقدس، نیروی محرکه تاریخ انقلاب است 🔸«اگرچه کسی از جنگ ــ از حیث جنگ ــ خوشش نمی‌آید، ... لیکن آن هشت سال جنگ بایستی تاریخ ما را تغذیه کند. ما باید از آنچه در این هشت سال جنگ اتّفاق افتاده، آن روحیه‌ی مقاومت، آن روحیه‌ی فداکاری همراه با اخلاص ... استفاده کنیم. ۱۳۷۰/۴/۲۵ در حقیقت، «این دوره، دوره‌ی ذخیره‌ی نیروى محرّکه‌ی تاریخ و الهام‌بخش امم است.» ۱۳۶۸/۶/۳۰ حقیقت این است که «جبهه‌ی اسلامی باید میتوانست در صحنه‌ی سیاست جهانی دست‌وپا بزند، پرواز کند و عالم‌گیر بشود. مقدّمه‌ای لازم داشت، این مقدّمه را دشمن ما به صورت زودرس خودش برای ما تدارک دید و فراهم کرد.» ۱۳۵۹/۷/۴ 🔹درس دوّم: قدرتمان را آشکار کنیم 🔸دوّمین درس دفاع مقدّس این است که هیچ گاه اظهار ضعف نکنیم، بلکه خود را قوی کنیم؛ چرا که «جنگ تحمیلی به خاطر این اتّفاق افتاد که دشمن در ما احساس ضعف کرد. اگر دشمن بعثی و محرّکینش خاطر‌جمع نبودند که سرِ چند روز به تهران خواهند رسید ــ آنها این‌‌جوری فکر میکردند ــ این جنگ انجام نمیگرفت؛ ... احساس ضعف شما موجب تشویق دشمن به حمله‌ی به شما است؛ این یک قاعده‌ی کلّی است.» ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ «دفاع مقدّس این سرمایه را برای ما به وجود آورد که بدانیم بعضی کارها هست که بظاهر نشدنی است امّا در واقع اگر همّت کنیم، شدنی است.» ۱۳۹۹/۶/۳۱ اساساً «ادبیّات جنگ، به طور کلّی ادبیّات بشارتی است؛ ... قرآن هم درباره‌ی شهدا ... نفی این دو آفت را بشارت میدهد: یکی ترس، یکی اندوه؛ ... اگر ما نشاط اجتماعی میخواهیم، اگر امید و شادابی و سرزندگی میخواهیم، اگر طراوت در نسلهای جوانمان میخواهیم، باید به این گزاره‌ی ملکوتی و قرآنی ایمان بیاوریم.» ۱۳۹۹/۶/۳۱ 🔹درس سوّم: استعدادهایمان را بشناسیم 🔸شناخت هویّت ملّی و استعدادهای نهفته در مردم، یکی دیگر از مهم‌ترین درس‌های دفاع مقدّس است. دشمن، در همان قدم‌های اوّل، خیلی زود به داخل خاک ایران پیشروی کرد؛ امّا با نهیب امام، مردم و نیروهای نظامی «از قوّتی که در آنها نهفته بود و آن را کشف نکرده بودند استفاده کردند.» ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ و این «وسیله‌ای شد برای اینکه استعدادهای مکنون در انسانها، به شکل عجیبی بُروز کند.» ۱۳۹۲/۹/۲۵ این استعداد و قوّت «فقط قوّت جنگیدن و شجاعت و به میدان رفتن نبود، یکی از آنها این بود؛ قوّت مدیریّت، سازمان‌دهی، ابتکار، ابتکار عمل و این کارها بود، [لذا] صفحه‌ی جنگ را دگرگون کردند.» ۱۳۹۵/۱۲/۱۶ و «از آن وضعیّت رسیدیم به این وضعیّت که چند هزار اسیر در فتح‌المبین و چند هزار اسیر در بیت‌المقدّس [گرفتیم] ... روزبه‌روز ما توانستیم به هویّت خودمان، به قدرت خودمان آشنا بشویم.» ۱۳۹۶/۳/۳ بنابر‌این، «جنگ حقیقتاً آینه‌ی تمام‌نمای ظرفیّت‌های ملّت ایران بود.» ۱۳۸۴/۶/۳۱ 📝 ادامه 👇
📝 ادامه 🔹درس چهارم: کارها را به مردم بسپاریم 🔸یکی دیگر از مهم‌ترین درس‌های جنگ، تقویت مشارکت مردمی در عرصه‌های اجتماعی است. یکی از غفلت‌های زیان‌بار ابتدای جنگ که منجر به از دست دادن خرّمشهر شد، «طرز فکر غلطى بود که آن روز بر دستگاه اداره‌ى جنگ و اداره‌ى نیروهاى مسلّح حاکم بود. در آن روزها ... آن دستگاهى که سیاست جنگ و اداره‌ى جنگ با او بود، عقیده‌ى به اینکه نیروهاى مردمى قادرند دفاع کنند نداشت و موجب مى‌شد که امکانات به اینها نمى‌داد.» ۱۳۶۴/۳/۳ این در حالی است که «کار وقتی دست مردم باشد، وقتی استعدادهای مردمی و حضور مردمی میدان پیدا کند که وارد عرصه شود، این غفلتها پیش نمی‌آید.» ۱۳۹۰/۷/۲۱ لذا «بتدریج، عظمت نیروهای مردمی، خود را نشان داد.» ۱۳۸۱/۳/۱ تا جایی که «جنگ را مردم اداره کردند؛ مردم پای کار بودند.» ۱۳۹۰/۷/۲۰ نکته‌ی مهم‌تر اینکه «در دفاع مقدّس، برای حضور مردمی یک مدل‌سازی جدیدی انجام گرفت. نحوه‌ی حضور مردمی یک نحوه‌ی شگفت‌آوری است.» ۱۳۹۹/۶/۳۱ در این مدل جدید، اوّلاً «همه میتوانستند همکاری کنند، همه میتوانستند هم‌افزایی کنند ...بعد، در این حرکت دسته‌جمعی چه استعدادهایی ناگهان پیدا بشود.» ۱۳۹۹/۶/۳۱ «این مدل ابتکاری از حضور مردم همیشه میتواند مطرح باشد. امروز هم ما میتوانیم. اگر همّت بکنیم و با نگاه درست به مردم و مسائل نگاه کنیم، میتوانیم از این مدل استفاده کنیم.» ۱۳۹۹/۶/۳۱ 🔹درس پنجم: به جوانان میدان بدهیم 🔸در دوران دفاع مقدّس، جوانان نقش مؤثّرتری ایفا کردند. «جنگ هشت‌ساله ... با همه‌ی این سختی‌ها این حُسن بزرگ را داشت که به جوان ایرانی نشان داد که قادر است، که میتواند، اگر اراده بکند و در یک میدانی وارد بشود، خواهد توانست بر رقیب و حریف خودش فائق بیاید.» ۱۳۹۵/۷/۲۸ مثلاً «جوانی از مجموعه‌ی یک روزنامه، که مشغول فعّالیّت مطبوعاتی است، برود جبهه و بعد از مدّت کوتاهی بشود مثلاً شهید حسن باقری، نابغه‌ی اطّلاعات جنگ!» ۱۳۹۹/۶/۳۱ «این مجموعه‌ی جوان ... جزو معجزات انقلاب در زمان ما است.» ۱۳۷۰/۱۱/۳۰ در حقیقت، «پایه‌گذاری امثال قاسم سلیمانی‌ها، در جنگ و در دوران دفاع مقدّس گذاشته شد.» ۱۳۹۹/۶/۳۱ 🔹درس ششم: معنویّتمان را تقویت کنیم 🔸مهم‌ترین درس دفاع مقدّس تقویت اخلاق و معنویّت در زندگی است. از طرفی، «در دفاع مقدّس، عالی‌ترین فضایل اخلاقی بُروز کرد؛ هم فضایل اخلاقی، هم معنویّات و عروج معنوی و تعالی روحی.» ۱۳۹۹/۶/۳۱ از طرفی دیگر، «سبک زندگی اسلامی در رفتار رزمندگان ما و شهدای ما یک چیز برجسته‌ای است.» ۱۴۰۰/۸/۳۰ دفاع مقدّس «مظهری از برترین صفاتی است که یک جامعه میتواند به آنها ببالد و از جوانان خودش انتظار داشته باشد.» ۱۳۸۸/۶/۲۴ «آن حالات معنوی، آن گریه‌های نیمه‌شب، آن سحرخیزی‌ها، آن شور و عشق توحیدی، آن بی‌اعتنائی به زیورهای دنیوی، و در مواردی هم اتّصال به غیب؛ بعضی از این عزیزان، این جوانهای عارف ... در جبهه کارشان به جایی رسیده بود که آینده را میدیدند.» ۱۳۹۹/۶/۳۱ 🔹خلاصه‌ی درس‌های دفاع مقدّس 👈 نکته‌ی پایانی اینکه شاید بتوان درس اصلی دفاع مقدّس را چنین خلاصه کرد که «دفاع مقدّس یک اصل را برای ملّت ایران ثابت کرد و آن اصل، این است که صیانت کشور و بازدارندگی کشور از دست‌اندازی دشمن با مقاومت به دست می‌آید نه با تسلیم؛ ... این احساس که باید مقاومت کرد، موجب شد که هم اطمینان و اعتماد به نفْس داخلی به وجود بیاید ــ یعنی در داخل، سیاسیّون کشور، عناصر فعّال کشور، فعّالان فرهنگی کشور، یک اعتماد به نفْسی پیدا کنند در همه‌ی قضایای گوناگونی که برای یک کشور پیش می‌آید و یک اطمینانی پیدا کنند ــ و هم به دشمن یاد داد که در محاسبات خودش قدرت داخلی ایران را به حساب بیاورد، مقاومت ایران را به حساب بیاورد.» ۱۴۰۱/۶/۳۰ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله
✏️ | درس جنگ اُحُد برای همه دوران‌ها 👈 مروری بر ماجرای تاریخی جنگ اُحد و درس‌های آن،بر اساس بیانات حضرت آیت‌اللّه خامنه‌ای 🔹اگرچه جنگ اُحد در مقیاس مسائل تاریخی و جهانی و مسائل جامعه، یک حادثه‌ی کوتاه‌مدّت و کوچک است، امّا درسی که قرآن در باب جنگ اُحد به ما داد، درس بزرگی است و متعلّق به همیشه است. ۱۳۷۰/۶/۲۳ [ماجرا چنین بود که] پیرمردها به پیغمبر میگفتند که چون جمعیّت کفّار زیاد است، در مدینه بمانیم و بجنگیم و از شهر دفاع کنیم؛ جوانها که پُرشورتر بودند، گفتند نخیر، برویم به مقابله‌ی با دشمن؛ چون تعداد اینها بیشتر بود، پیغمبر گفت خیلی خب، میرویم به مقابله‌ی با دشمن؛ امّا وقتی که به مقابله‌ی با دشمن رفتند، آن تاکتیک معروف را [اتّخاذ کرد]؛ یعنی گماشتن گروه محافظ و پاسدار در نقطه‌ای که دشمن میتواند از پشت، نیروهای خودی را دُور بزند و تأکید به اینها که اگر ما شکست خوردیم و تا مدینه عقب‌نشینی کردیم یا پیروز شدیم و تا فلان جا پشت سر دشمن رفتیم، شما از اینجا تکان نخورید. ۱۳۶۷/۷/۱۷ ولی بعد کماندارانی که باید در شکاف کوه می‌نشستند و پشت جبهه را نفوذناپذیر میکردند، ۱۳۵۷/۱۰/۲۸ تا چشمشان افتاد و دیدند که چهار نفر آن پایین غنیمت جمع میکنند، پای اینها هم لرزید. ۱۳۷۶/۲/۱۷ دشمن هم توانست نیروهای اسلام را دُور بزند، بیفتد به جانشان، تعدادی از آنها را بکشد، آنها را منهزم کند؛ به طوری که مسلمانها از ترسشان مجبور شدند به کوه پناه ببرند. ۱۳۹۰/۵/۱۶ 🔹جنگ روانی و هراس‌افکنی دشمن، پس از جنگ اُحد [در جنگ اُحد] شخصیّتی مثل حمزه سیّدالشّهدا به شهادت رسید؛ شخصیّتی مثل علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام، امیرالمؤمنین، سرتاپا مجروح شد؛ به خود شخص شخیص پیغمبر اکرم ضربه وارد شد. ۱۴۰۳/۱۰/۲ پیغمبر فرمود شهدا را بردارند و به مدینه بیاورند. ۱۳۸۹/۴/۲۳ [دشمن] به ذهنشان رسید که مسلمانان دیگر آمادگیِ روی کوه را ندارند؛ به مدینه رفته‌اند و زخمی و کشته داده‌اند و از لحاظ جسمی و روحی خسته‌اند و نیاز به استراحت دارند؛ بنابراین، الان وقت حمله است. ۱۳۸۲/۳/۳ [لذا] منافقین دیدند زمینه‌ی خوبی است برای وسوسه کردن، برای بهره‌برداری تبلیغاتی از این وضع، شروع کردند وسوسه کردن: اِنَّ النّاسَ قَد جَمَعوا لَکُم فَاخشَوهُم؛ [گفتند] همه علیه شما دست به دستِ هم داده‌اند، ۱۴۰۳/۱۰/۲ لشکر، بیرون مدینه منتظرند که به شما حمله کنند ــ فَاخشَوهُم ــ بترسید، پدرتان درآمده است. ۱۳۹۷/۱۱/۱۹ خدای متعال به خاطر این قضیّه وحی نازل کرد؛ آیه‌ی قرآن [میفرماید:] «اِنَّما ذٰلِکُمُ الشَّیطانُ یُخَوِّفُ اَولِیاءَهُ فَلا تَخافوهُم»؛ این شیطان است که دوستان خودش را دارد میترساند، از آنها نترسید. مشت محکم قرآن بر دهان منافقین وسوسه‌کننده فرود آمد. ۱۴۰۳/۱۰/۲ فَلا تَخافوهُم وَ خافونِ اِن کُنتُم مُؤمِنین؛ [خدا میفرماید] شما که مؤمن هستید، از اولیای شیطان، از پیروان شیطان، از قدرتهایی که قدرتهای شیطانی هستند نترسید؛ از من بترسید، از انحراف از صراط مستقیم بترسید. ۱۳۹۷/۱۱/۱۹ [پیغمبر] فرمود شنیده‌ام دشمن در فلان نقطه اجتماع كرده، منتظر است كه شما غفلت كنید، به شما حمله كند؛ باید همین امشب بروید آنها را تارومار كنید. گفتند حاضریم یا رسول‌اللَّه. فرمود نه؛ فقط كسانی كه امروز در جنگ اُحد بودند، آنها باید بروند. یعنی همانهایی كه خسته‌اند، همانهایی كه از صبح تا شب جنگیدند، همانهایی كه بدنشان هم زخمی است، باید بروند؛ هیچ كس غیر از اینها نباید برود. ۱۳۸۹/۴/۲۳ ✏️ ادامه👇
✏️ ادامه 🔹پیروزی مسلمانان، با ایمان و توکّل و آمدن به میدان جنگ جمعی که در نزدیکیِ مدینه ــ حالا مثلاً نیم‌فرسخی، یک‌فرسخی ــ اجتماع کرده بودند، ۱۳۹۷/۱۱/۱۹ به وسیله‌ی جاسوسان خود فهمیدند که پیغمبر با این عزمِ راسخ دستور داده‌اند که حمله کنند؛ لذا با خودشان گفتند نه، با اینها نمیشود جنگید، بگذاریم برویم، یک فرصت دیگر به سراغشان می‌آییم. ... «فَانقَلَبوا بِنِعمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ فَضلٍ لَم یَمسَسهُم سوء»؛ مسلمانان، هم توانستند از جنگِ ناشده‌ی دوّم برگردند و هم نعمت خدا را داشتند. در روایت دارد که چیزهایی هم در آنجا به دستشان آمد و توانستند برگردند. ۱۳۸۲/۳/۳ این قضیّه مال یک حادثه‌ی خاص است امّا مخصوص آن زمان نیست؛ امروز هم هست، در همه‌ی دورانها هم بوده است. ۱۴۰۰/۱/۲۵ آن که شما را وادار میکند که بترسید، مأیوس بشوید، ناامید بشوید، او شیطان است. امروز این شیطانها از طریق رادیو و تلویزیون و فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و امثال اینها مرتّب مشغول کارند برای اینکه بترسید. نه، نترسید، فَلا تَخافوهُم، از آنها نترسید؛ از انحراف از راه خدا بترسید. ۱۳۹۷/۱۱/۱۹ این درسِ اسلام است؛ یعنی خسته نشدن، ناامید نشدن، خود را کم ندیدن، قوّه‌ی خود را ناچیز ندیدن و دشمن را بزرگ نکردن. ۱۳۸۲/۳/۴ کار دشمن دلهره‌ افکندن است؛ کار دشمن این است که دلهره بیندازد، بترساند، ناامید کند؛ این کار دشمن است، کار شیطان است؛ مال امروز هم نیست، همیشه بوده؛ در طول تاریخ و در طول تاریخ اسلام. ۱۳۹۷/۱۱/۱۹ 🔹نترسیدن از دشمن؛ درس جنگ اُحد برای امروز رسول گرامى اسلام از حادثه‌اى مثل جنگ اُحد و شکستى که براى مسلمین در آن حادثه به وجود آمد، به عنوان یک درس و یک پلّه‌اى به سوى تکامل استفاده کرد. ۱۳۶۸/۳/۲۶ وقتی ... شما از یک طرف به خدا توكّل كردید، از خدای متعال استمداد كردید، خدا را حاضر و ناظر دانستید، خدا را صاحب كار خودتان دانستید، و از طرف دیگر همه‌ی نیرویتان را پای كار آوردید، این میشود همان شكل درست. ۱۳۸۹/۴/۲۳ اوّلش گفتند «قالوا حَسبُنَا اللّهُ وَ نِعمَ الوَکیل»، بعد رفتند «فَانقَلَبوا بِنِعمَةٍ مِنَ اللّهِ وَ فَضلٍ» و برگشتند، هم غنیمت آوردند، هم شکست دادند دشمن را، هم غنیمت گرفتند و سرافراز برگشتند؛ این منطق اسلام است. ۱۳۹۷/۱۱/۱۹ امروز هم ممکن است بعضی‌ها بیایند بین ما شایعه درست کنند که مثلاً «فلان دولت، فلان گروه، فلان ابرقدرت، فلان مجموعه دارند علیه شما توطئه میکنند، خلاصه بیچاره شدید» و مانند اینها؛ اینجا هم همان است: فَزادَهُم ایمانًا وَ قالوا حَسبُنَا اللّهُ وَ نِعمَ الوَکیل. ۱۴۰۰/۱/۲۵ جبهه‌ی مقاومت نه از پیروزی‌ها مغرور باید بشود، نه از شکست‌ها مأیوس باید بشود. ... انفعال از مؤمن نباید سر بزند. خطر انفعال گاهی از خود حادثه بیشتر است. انفعال یعنی اینکه انسان نگاه کند و به این احساس برسد که هیچ کاری نمیتواند بکند، پس تسلیم بشود! این انفعال است. ۱۴۰۳/۹/۲۱ البتّه «حَسبُنَا اللّهُ وَ نِعمَ الوَکیل» با نشستن گوشه‌ی خانه جور درنمی‌آید؛ بایستی آمد وسط میدان، کمااینکه آنها رفتند وسط میدان. درس این است: بروید وسط میدان، کاری را که لازم است انجام بدهید و بگویید «حَسبُنَا اللّهُ وَ نِعمَ الوَکیل». ۱۴۰۰/۱/۲۵ صِرف اینکه آدم بنشیند بگوید ما از دشمن میترسیم، صد بار «حسبنا اللّه» [هم بگوید] کافى نیست. ... اینکه میگویند پناه ببرید به «حَسبُنَا اللّهُ وَ نِعمَ الوَکیل»، یعنى آن‌‌چنان که آن مسلمان صدر اسلام پناه برد به «حَسبُنَا اللّهُ وَ نِعمَ الوَکیل»؛ اوّلاً در دل خود معتقد شد به اینکه وقتى که با خدا است، وقتى در راه خدا است، خدا براى کمک به او کافى است؛ و بر طبق این اعتقاد عمل هم کرد: پا شد با همان حال زخمى، راه افتاد به طرف جنگ. ۱۳۰۳/۱/۲۴ عزیزان من! همه‌ی دوران زندگی ما جنگ اُحد است. اگر خوب حرکت کردیم، دشمن شکست خواهد خورد. ۱۳۷۶/۲/۱۷ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله