خیرخواهی خیرخواهی یعنی خواستن خیر و خوبی برای دیگران در فرهنگ انسان ساز اسلام از منزلتى والا برخوردار است. «خيرخواهى» گاهی با «نصيحت» هم معناست و نصيحت يعنى درخواست عمل يا سخنى كه مصلحتِ كننده آن كار و گوينده آن سخن را در پى داشته باشد يا دعوت به آنچه كه صلاح مخاطب در آن باشد و نهى از چيزى كه تباهى و فساد در پى دارد.[۱] بنابراين، ناصح و خيرخواه كسى است كه به كردار و گفتار نيك راهنمايى كند. ضرورت خيرخواهى‌ انسان مسلمان باید خود را در غم و شادی دیگران شریک بداند؛ یعنی آنچه را برای خود می خواهد، برای دیگران نیز خواهان باشد و آنچه را برای خود آرزو می کند، برای دیگران نیز آرزومند باشد. در این حال، اگر موفقیت و کمالی نصیب دیگران شود، لذت می برد. رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: اَحْبَبَ لِلنّاسِ ما تُحِبُّ لِنَفْسِکَ. آنچه برای خود می پسندی، برای دیگران نیز بخواه. یکی دیگر از جنبه های خیرخواهی مسلمان آن است که همواره انديشه صائب و تجربيات اندوخته خويش را بدون كم‌ترين شائبه در اختيار همنوعان خود گذارند و این کار را صرفاً از روی دلسوزی و خیرخواهی انجام دهد. اميرمؤمنان صلوات اللّه عليه، اجتماعى را که فاقد «نصيحت گر» و «نصيحت‌پذير» باشد، فاقد خير و نيكى می داند: «لاخَيْرَ فى‌ قَوْمٍ لَيْسُوا بِناصِحينَ وَلايُحِبُّونَ النَّاصِحينَ» در مردمى كه ناصح نباشد و ناصحان را دوست نداشته باشند، خيرى نيست. اهمیت این نحوه از خیرخواهی به حدی است که در روایات تاکید شده دانشمندان و آگاهان اگر از خيرخواهى امتناع ورزند و ديگران را راهنمايى نكنند، خيانت پيشه كرده‌‌اند. #کلاس_دوم👇 ‌‌ا╅━━━┅═❂═┅┅──┄┄ join🔜 @KheshteAvval2 🇮🇷🕊⚜ ‌‌╆━━━┅═❂═┅┅──┄┄