eitaa logo
خودنویس
2.1هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
960 ویدیو
22 فایل
✒#زهراصادقی تخلص: هیام نویسنده سیاسی رمان نویس و تحلیلگر کارشناس ارشد جزا و جرم شناسی ارتباط با من @z_hiam کانال داستان ها http://eitaa.com/joinchat/2126839826C589c9be5e4
مشاهده در ایتا
دانلود
روزنگار_۱ اینجا استرالیاست! در نیمکره جنوبی زمین. فصل بهار و با اختلاف هفت و نیم ساعت با ایران. هنوز گیج هستیم و ساعت خوابمان تنظیم نشده. وقتی اینجا صبح است، در ایران آخر شب. دیروز بچه ها را بردیم پارک! برای چند دقیقه ای دست علی را گرفتم و روی ترامبولین کوچک ایستادیم و با هم بالا پایین پریدیم. چیزی که وقتی ایران هم بودیم اگر موقعیتش بود، انجام می‌دادم. حتی با وجود چادر! هیچ وقت محدودیتی برای شادی و بازی با بچه ها نبود. در حال خندیدن بودیم که پیرزنی با لبخند از کنارمان رد شد و گفت:« چقدر لذت بخشه که داری با بچه ات بازی میکنی. این خیلی عالیه» دوباره رفت کنار مادربزرگ علی و همین را به او هم گفت. و بعد به نوه اش گفت برو ترامبولین بازی کن. اما نوه توجهی نکرد. توی پارک اغلب پدربزرگ و مادربزرگ هایی بودند که از نوه ها مراقبت می‌کردند. علت هم این است که پدر و مادرها از صبح تا عصر مشغول کارند و فرصتی جز آخر هفته ها برای بچه هایشان ندارند. برخلاف چیزی که در فرهنگ دینی ما گفته اند. برای بچه هر چقدر وقت بگذاری، ضرر نمیکنی. خلاصه که اینجا اگر هم مادری با بچه اش به پارک بیاید و برایش وقت بگذارد باید تشویقش کرد. چیزی که توی فرهنگ تازه به دوران رسیده های ایران عار است. وقت گذاشتن برای فرزند و تربیتش را مسخره می‌کنند و آن را اجحاف در حق زن می‌دانند. انگار باید این چرخه معیوب در ایران هم تجربه شود تا عده ای بفهمند: « این ره که می‌روند به هیچستان است.» @khoodneviss
روزنگار_3_استرالیا علی روی یکی از صندلی های انتظار نشسته بود. موبایلم را علی رغم میل باطنی دستش دادم تا کمی بازی کند و حوصله اش سر نرود. در همان حین یک خانواده استرالیایی در مرکز سیستم صدور کارت شناسایی و گواهینامه توجهم را جلب کرد. سه دختر با پای برهنه بدون کفش و دمپایی و با لباس راحتی خانه در حال بازی و ورجه وورجه تا خود پیشخوان بودند.( که در تصویر قابل مشاهده است.) 👆 شیشه شیر دختر کوچک مدام روی زمین می افتاد و آن یکی برمی‌داشت. با دیدن پاهای سیاهشان ناخوداگاه لبخند زدم. نه کسی نگاه می‌کرد و نه حتی تذکر به والدینش! اینکه ما چقدر به بچه هایمان سخت می‌گیریم و بخاطر خوشایند دیگران بچه را در معذوریت می‌گذاریم به کنار! اما همین مطلب را اگر برای «بعضی ها» بگویی آب از لب و لوچه شان پایین می‌چکد که:«عجب انسان های روشنفکری! چقدر به فکر بچه ها هستن و بهشون فشار نمیارن، روش بسیار عالی برای تربیت بچه ها» اما کافی است همین در ایران باشد. عده ای خواهند گفت:«وای چه بی فرهنگ» «مامانش چقدر بیخیاله» «اَه چه بچه های کثیفی» «چقدر شلخته ان بعضی ها» «زنیکه کارخونه جوجه کشی راه انداخته» و... ده ها برچسب و انگ دیگر! اما اینجا چون غرب است ماله کشان باید این رفتارها را با روشنفکری و در جهت تربیت متعالی کودک توجیه کنند. اینجا که ماله کشی مد نیست. 👆 @khoodneviss