یه نکته خیلی بامزه ولی جدی درباره خوشنویسی هست که خیلی‌هامون باهاش درگیریم: 💡 خوشنویسی، تنها جاییه که هرچی بیشتر زور بزنی قشنگ بنویسی، زشت‌تر درمیاد! 🖋️ میدونی جالب‌ترین نکته‌ای که اساتید بزرگ خوشنویسی بارها گفتن چیه؟ این‌که زیبایی خط، محصول زور زدن نیست… محصول رها شدنه. 🎨 استاد کیخسرو خروش میگه: «وقتی هنرجو بیش از حد می‌خواد قشنگ بنویسه، قلمش قهر میکنه!» 😄 و استاد غلامحسین امیرخانی هم بارها گفته: «زیبایی در خوشنویسی، نه در فشار دسته‌، نه در تکرار بی‌وقفه؛ بلکه در آرامش و بی‌تکلفی حرکت قلمه.» 🕊️ 🤔 یعنی چی؟ یعنی اگه حین نوشتن مدام با خودت درگیری که: «این کشیده رو قشنگ‌تر بکشم» یا «این الف رو صاف‌تر دربیارم» نتیجه معمولاً یه چیز غیرطبیعیه که حس نمیده؛ درست مثل کسی که جلوی دوربین زورکی لبخند میزنه 😬 📌 در واقع، خوشنویسی مثل تنفسه: اگه زیادی بهش فکر کنی، قفل میکنی. 🎯 نتیجه؟ تو تمرین خط، به‌جای تمرکز افراطی روی "خوشگل‌نویسی"، تمرکز کن روی روند نوشتن: ✅ حرکت نرمِ مچ ✅ هماهنگی چشم و دست ✅ تنفس پشت نوشتن ✅ حضور ذهن موقع نوشتن ✨ اون‌وقته که حروف، خودشون کم‌کم خوشگل میشن، بدون زور زدن. #فلسفه_خوشنویسی #خط_و_ذهن #ذهن_آگاه #آموزشی #خط_و_آرامش