وقتی هیچ‌کس نبود، زینب بود… وقتی هیچ‌کس نشنید، زینب شنید… امشب، خودتو بسپار به دل اون که دلش هنوز داغه… ببین... یه وقتایی دلت میخواد هیچ‌کس صدات نکنه... هیچ‌کس حالتو نپرسه... هیچ‌کس نباشه... فقط یه گوشه‌ی تاریک باشه، یه دل پر، یه بغض گنده... و یه اسم... زینب...💔 بسه دیگه، جدی بسه... اینهمه صبر... اینهمه داغ... اینهمه نگاه سنگین... اینهمه راه رفتن با پاشنه‌ی شکسته... مگه یه دل چقدر جا داره واسه اینهمه مصیبت؟ بی‌بی جان... ما اگه یه غم کوچیک بیاد سمتمون، له میشیم... تو چجوری رفتی وایستادی بالای جنازه‌ی ارباب، بعد گفتی: "جز زیبایی ندیدم..."؟💔 بغض داشتی؟ نه... تو بغضتو خوردی... تو گریه نکردی، که زمین گریه نکنه... تو فریاد نزدی، که آسمون فرو نریزه...🕊 ولی من چی؟ من هر شب با دلتنگی تو، تکه‌تکه میمیرم... نه چون کربلا رو ندیدم... چون فقط یه لحظه خودمو گذاشتم جای تو... جای یه خواهری که صدای ناله‌ی بچه‌ها رو شنید و هیچ کاری ازش برنیومد... جای یه زنی که با سر بریده‌ی برادرش حرف زد و فقط خدا شنید...🥀 امشب، بی‌بی جان... تا خودِ سحر می‌خوام بشینم تو خرابه‌ی دلم و برات گریه کنم... تو رو به حق اون شبی که نخوابیدی و فقط بوی خاکستر و خون اومد... تو رو به حق اون زخم‌هایی که هیچ‌کس ندیدشون... یه نگاهی به دل بی‌صبر ما بنداز...🖤 #یا‌زینب_کبری #شب‌های‌_دلتنگی #دل_داغدار #جز_زیبایی_ندیدم