•| #جهاد_تبیین |• دوستِ عزیزِ کم‌سنِ معترضم... من در اینستا فعال نیستم... وقتش رو ندارم. اما رفقا بهم پیام دادن که دیدی فلانی چه استوری‌هایی می‌گذاره؟ از اعتراض و اغتشاش و... خیلی ناراحت شدم. فکر نمی‌کردم اهلش باشه. به بچه‌ها گفتم خب من که ندیدم استوری‌هاش رو. شما دیدید. خب بی واکنش نباشید یه چیزی بگین. گفتن: نه نمیشه، سخته، می‌ترسیم همین قدر رابطه هم خراب بشه و ... دوسش داشتن. دلشون نمی‌اومد... اذیت بودم. نمی‌تونستم بی‌تفاوت باشم. تا اینکه یه شب دل رو زدم به دریا و از استوری‌هاش گفتم. دل پری داشت... شروع کرد گفتن... چرا نمیشه اعتراض کرد. چرا می‌زنن. چرا اینطور. چرا اونطور... دونه دونه جواب دادم... گفتم تو یه کانال مخالف اون سمتی که الان هستی، عضو هستی؟ تا حالا اخباری از این ور شنیدی؟ خبری دیدی، تکذیبیه‌اش رو هم دیدی؟ استدلال و بررسی هم دیدی؟ جوابش منفی بود. حتی از اون مادر مذهبی و بچه‌ای که بخاطر نارنجک دستی آسیب دیده بودن و بچه نوزاد چشمم تخلیه شده بود هم هیچ خبری تا حالا نشنیده بود. چند موردی که گفته بود جواب براش فرستادم... نمونه خبر خواستم بفرسته برام فرستاد. تکذیبیه‌اش رو فرستادم... به فکر فرو رفت... گفت: خیلی سخته باور کنم. گفتم حق داری. چون یه طرفه فقط دریافت کردی. چندبار با هم صحبت کردیم. در رد و بدل استدلال‌ها خیلی نظرش تغییر کرده. پرسیدم ازش چه خبر؟ گفت دکمه سیاست رو خاموش کردم. سعی می کنم این مدت که شلوغ هست خودم رو مشغول کارای دیگه کنم و تو فضای مجازی نرم. گفتم کار خوبیه اما اگر شک و شبهه داشتی ازم بپرس. گفت: شک و شبهه که زیاد دارم و شروع کرد به گفتن... منم باز توضیحاتی دادم... مفصل گفتم... تا رسید به پیامی که نوشت: «قانع شدم و چرا کسی روز اول اینا رو بهم نگفته بود. چرا کسی اینا رو نمی‌گه؟» اشک تو چشمانم جمع شد. هم از دل رئوفش هم از کوتاهی‌های خودم. باید با هم حرف بزنیم. تک تک. نه در گروه و در فضای عصبی و اثبات خود. شنیدید که اینا ایران تکه‌پاره می‌خوان... ما همه با هم، ما هستیم. خیلی‌ها، خیلی‌ها تنها در منگنه هجمه آزار و اذیت روانی قرار دارند. باید به هم کمک فکری بدیم. باید در و پنجره ورود بی‌رحم‌هایی که برای اینکه ما به جان هم بیفتیم، حقوق می‌گیرند را ببندیم. حرف بزنیم با هم. ازش اجازه گرفتم درباره‌اش بنویسم در کانال. و فکر می‌کنم بهترین کار ارسال روال پیام‌های رد و بدلی باشد. ادامه دارد... 💡✍ مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی🇮🇷 در فرانسه، #هلند و ایران @ninfrance #روشنگری #لبیک_یا_خامنه_ای @KhyaleVasl | خِیـٰـالِ وَصـْـلٔ

❌ بفرستید برای اونایی که فکر میکنن خارج همه چی گل و بلبله! ‌‌● محمد طهماسبی، مسئول نهاد رهبری در دانشگاه صنعتی خواجه نصیر: دیروز جلسه‌ای داشتیم با حضور یکی از اساتیدی که بعد از چند سال تدریس در #هلند و گذراندن پسادکتری درخواست عضویت به‌عنوان هیئت علمی دانشگاه خواجه نصیر را داشتند. یکی از اعضای جلسه از ایشان پرسیدند در شرایطی که عده‌ای در حال رفتن از کشور به اروپا هستند، چطور شما به کشور برگشته‌اید؟ ایشان جدا از دلایل شخصی که اشاره کردند، گفتند که شرایط زندگی در ایران بهتر از آنجا است! در پاسخ به سؤال استاد دیگری که پرسیدند چطور؟ گفتند: من در آنجا ۲۸۰۰ یورو حقوق می‌گرفتم، [یکی از اساتید با مزاح گفتند: یک صفر با حقوق ما در این جا تفاوت دارد! ایشان هم با خنده گفتند: البته هزینه‌ها در آنجا دو صفر تفاوت دارد!] توضیح دادند که آنجا معمولا امکان پس انداز وجود ندارد و هزینه‌های جاری بالاست. مثلا در هلند هزینه رفت و آمد با وسایل نقلیه عمومی بسیار بالاست و مردم به راحتی از آن استفاده نمی‌کنند و اکثرا با دوچرخه رفت و آمد می‌کنند؛ حتی در روزهای برفی و بارانی؛ البته من به‌خاطر عادتی که در ایران داشتم خودرو خریدم، قیمت خود ماشین خیلی زیاد نبود اما حدود یک سوم از حقوقم هزینه ماهیانه آن می‌شد که اعم از هزینه بیمه و مالیات، هزینه پارکینگ، هزینه سوخت و ... می‌شد؛ یک باک که می‌زدم صد یورو می‌شد که البته الان خیلی بیشتر شده. آنجا با وجود این‌که به «پرزنت» خودشان خیلی اهمیت ‌می‌دهند و ظاهر شهرها را زیبا می‌کنند [البته تفاوت خاصی هم با تهران ندارد] اما در خانه هایشان امکانات زیادی ندارند. (قبلا از یکی دیگر از اساتید دانشگاه شنیده بودم که یکی از دوستانشان که در آلمان زندگی می‌کند گفته بودند که بسیاری از مردم آلمان از وسایل قدیمی در خانه استفاده می‌کنند و شبیه ایران نیست که اکثرا تلویزیون و یخچال ساید و... داشته باشند، حتی گفته بودند که ما فقط در ایام خاص و عید قورمه سبزی می‌پزیم چون هزینه انرژی برای پخت آن زیاد است) یکی دیگر از اساتید از ایشان پرسیدند آیا که این واقعیت ها از هلند را به دیگران می‌گویید؟ ایشان گفتند می‌گویم اما نه خیلی، چون وقتی می‌گویی گویا نمی‌خواهند باور کنند؛ مثلا یک کلیپ به من نشان دادند که پلیس کسی را هل داد و سرش خورد به جدول، من هم یک سری کلیپ از اعتراضات چند وقت قبل در هلند که دو ماه طول کشید نشان دادم که در آن پلیس هلند نه این‌که به اشتباه بلکه به‌طور عمدی و واضح با خشونت با باتوم به سر و صورت مردم می زد، اما وقتی آن را می‌بینند یک دفعه می‌روند سراغ یک موضوع دیگر و می‌گویند حالا پلیس هیچی، اقتصاد چی؟! تا خودشان نبینند و تجربه نکنند راحت نمی‌پذیرند! @KhyaleVasl | خِیـٰـالِ وَصـْـلْ