هم بعد باران، بودن رنگین‌کمان قطعی‌ست هم ماندن تو در من ای نامهربان! قطعی‌ست بیهوده می‌کوشی نباشی بر لبان من شعری و امکان بیانت در زبان قطعی‌ست از احتمالات فراوانم یکی این است: وقتی نباشی، قحط آب و عشق و نان قطعی‌ست تو سهم آنات منی، ای "این" و "آن" با هم! هم هستی و هم نیستی، این "توامان" قطعی‌ست من ابرم و "زن" شکلی از اَشکال من بوده‌ست باریدن من در زمانی ناگهان قطعی‌ست من واژه می‌بارم، دهانم واژه‌ناک از توست جریان تو در لابلای واژگان قطعی‌ست گاهی نباریدن برای ابر، بددردی‌ست هرچند بعدش گریه‌های بی‌امان قطعی‌ست من شعرم؛ ایزدبانویی آمیخته با عشق حتی سر زا هم رَوم، این زایمان قطعی‌ست #کبری_موسوی‌قهفرخی