در اینجا قصد دارم فقط کمی از بالاتر به مسأله
#مذاکره نگاه کنم:
تحلیل بسیاری از اندیشکدهها و تحلیلگران [غالبا غربی] بر این است که ایران اکنون در موضع بسیار ضعیفی قرار دارد. خصوصا بعد از فوت بسیار مشکوک رئیسجمهور
#رئیسی.
متأسفانه
#سوریه به عنوان یکی از همپیمانان مهم ایران از دست رفت. قدرت نقشآفرینی
#حماس بهشدت کم شده و سیدحسن نصرالله نیز به شهادت رسیده؛ حزبالله در وضعیت ضعیفی قرار دارد. حشدالشعبی هم وضعیت مشابهی دارد.
با این وصف برای ایران فقط یک
#یمن مانده؛ که البته آن هم تقریبا هرروز و هرهفته زیر آتش حملات آمریکاست. در داخل هم ایران با مشکل آب و ناترازیهای مختلف دست و پنجه نرم میکند؛ اقتصاد و تورم، همچنان پاشنه آشیل دولت است. مهمترین کارت بازی ما در حال حاضر فقط توان هستهای است.
در این شرایط، ایران در نزدیکترین حالت به حمله نظامی است؛
#اسرائیل مترصد حمله است و
#آمریکا در تلاش برای خنثی کردن توان هستهای ایران. پس:
الف: دست ایران در موضوع هستهای خالی شود، حمله قطعی است؛
ب: ایران دنبال خریدن زمان است برای تعیینتکلیف و تقویت خیلی چیزها.
اما
#ترامپ دنبال برندینگ شخصی است. همزمان برداشتن چند هندوانه برایش سنگین تمام شده و بعد از ناامید شدن از ایران، به خواستههای
#نتانیاهو تن خواهد داد.
حرف آخر:
برای آنان که تحلیلهای غربیها برایشان قطعی شده:
برای داشتن نگاه دقیقتر و ارائه تحلیلی عمیقتر کافیست برش زمانی نگاه به مسائل را، کمی بیشتر از یکسال اخیر درنظر بگیریم. آنوقت نقشه جنگ بیشتر مشخص میشود. در یک کلام برای قضاوت زود است؛ اینجا تازه وسط بازیست...
