بسم الله الرحمن الرحیم دستورهاى طبّى نه‌گانه در كتاب فقه الرضا عليه السلام دستورهاى نُه‌گانه طبّى به اين شرح سفارش شده است : 1. امساك رأس همه داروهاست ومعده خانه دردها واستفاده از غذاهاى خوبى را كه عادت دارى ترك نكن. 2. تا زمانى كه بدنت تحمّل دارد از مصرف دارو خوددارى كن. 3. هر زمان گرسنه شدى غذا بخور وهر وقت تشنه شدى آب بنوش وهرگاه نياز به دستشويى داشتى دستشويى برو وتا ضرورتى نباشد (با همسرت) آميزش مكن وهر زمان نياز به خواب داشتى بخواب؛ اگر به اين دستورها عمل كنى همواره بدنت سالم خواهد بود. 4. خداوند متعال تا زمانى كه مقدّر كرده بيمارى ادامه داشته باشد به دارو اجازه تأثير نمى‌دهد. پس از آن، اجازه تأثير داده وبا آن دارو شفا عنايت مى‌كند. مگر اينكه قبل از انقضاى آن مدّت، دعايى كنى يا صدقه‌اى بدهى، يا كار خيرى انجام دهى كه خداوند نيز به دارو اجازه تأثير مى‌دهد. 5. شفاى هر دردى در عسل است. هر كس ناشتا يك انگشت عسل بخورد بلغم وسودا را برطرف مى‌كند وچنانچه با كُندر خورده شود، ذهن را صاف مى‌كند. آب سرد حرارت صفرا را فرو مى‌نشاند وغذا را هضم مى‌كند واخلاط موجود در دهانه معده را ذوب كرده وتب را برطرف مى‌كند. 6. اگر چيزى بدن را فربه كند ماساژ دادن ولباس‌هاى نرم پوشيدن وحمّام رفتن واستعمال بوى خوش است. واگر مرده را ماساژ دادند وزنده شد بعيد نيست. وصدقه دادن بلاهاى آسمانى را دور مى‌كند وقضاى حتمى را برطرف مى‌سازد. 7. چيزى مانند دعا وصدقه دادن وآب سرد، بيمارى را برطرف نمى‌كند. 8. حدّاكثر پرهيز وامساك چهارده روز است. وپرهيز اين نيست كه چيزى نخورى، بلكه به معناى كمتر خوردن است، زيرا سلامتى وبيمارى در بدن انسان در حال درگيرى ومبارزه‌اند. پس هر زمان سلامتى بر بيمارى غلبه كند بيمار به غذا اشتها پيدا مى‌كند؛ بنابراين، هر زمان به غذا اشتها داشت غذايش دهيد كه شايد شفايش در آن طعام باشد. 9. شفاى هر دردى در قرآن است؛ پس بيماران خود را با صدقه مداوا كنيد واز قرآن شفا بطلبيد كه هر كس را قرآن شفا ندهد هيچ چيزى سبب شفاى او نمی شود.(۱) ۱: فقه الرضا ص ۳۴۰ #زیست_مومنانه #سبک_زندگی_اسلامی #طب_اسلامی