eitaa logo
علوم و معارف حدیث
1هزار دنبال‌کننده
635 عکس
220 ویدیو
216 فایل
امام رضا: رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا. رحمت خدا بر کسی که نام و یاد ما را زنده کند. کانال علوم و معارف حدیث، بستری جهت نشر معارف حدیثی اهل‌بیت علیهم‌السلام است. @amirmam
مشاهده در ایتا
دانلود
▪️رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أخَذَ لِلمَظلومِ مِنَ الظَّالِمِ كانَ مَعِيَ في الجَنَّةِ مُصاحِبا. ▪️هركه داد ستمديده را از ستمگر بگيرد ، در بهشت با من يار و همنشين باشد. 📗بحار الأنوار : ج۷۵، ص۳۵۹. 🏴 @MaarefHadith
امام صادق علیه السلام فرمود: اى ام فروه، به راستى من هر آينه نزد خدا دعا مى‌‌‌كنم براى گناهكاران از شيعيان ما در هر روز و شب هزار بار، زيرا ما به مصيبت‌‌‌ها صبر مى‌‌‌كنيم و مى‌‌‌دانيم چه ثوابى دارد و آنها ندانسته صبر مى‌‌‌كنند. يَا أُمَّ فَرْوَةَ إِنِّي لَأَدْعُو اللَّهَ لِمُذْنِبِي شِيعَتِنَا فِي الْيَوْمِ وَ اللَّيْلَةِ أَلْفَ مَرَّةٍ لِأَنَّا نَحْنُ فِيمَا يَنُوبُنَا مِنَ الرَّزَايَا نَصْبِرُ عَلَى مَا نَعْلَمُ مِنَ الثَّوَابِ وَ هُمْ يَصْبِرُونَ عَلَى مَا لَا يَعْلَمُونَ. @MaarefHadith
16.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حضرت آیت الله جوادی آملی: فاصله بین زمین و آسمان "آه" مظلوم است. آه مظلوم مستقیم به خدا و ملائکه می رسد. @MaarefHadith
هدایت شده از علوم و معارف حدیث
حدیث بُکش بُکش❗️ در برخی از سایت ها و سخنرانی های سالیان اخیر به روایتی اشاره شده است که «مسلمانان به بيت المقدس که يهوديان در آنجا فساد مي کنند حمله کرده و شعار آنها » است. حال آن که بر اساس جستجوهای انجام شده، چنین حدیثی در منابع روایی شیعه یافت نشدبلکه تنها یک حدیث با مضمون ذیل در کتب اهل سنت آمده است: عن علي بن ابي طلحه قال: يدخلون دمشق برايات سود عظام فيقتتلون فيها مقتله عظيمه شعارهم بُکش بُکش.(1) یعنی گروهي با پرچم هاي سياه بزرگي وارد دمشق مي شوند و در آن جا کشتاری عظيم به راه مي اندازند، شعار آنان خواهد بود. این روایت در کتاب «الفتن» آمده است. نویسنده کتاب: نعیم بن حماد مروزی است. علمای اهل سنت در باره شخصیت وی اختلاف نظر دارند. برخی او را توثیق و برخی تضعیف کرده اند. البته برخی می گویند اين خبر با آن چه در تاريخ رخ داده مطابق است، چون پس از استقرار لشکر خراسان در کوفه، سفاح اولين خليفه عباسي، آنان را به فرماندهي عمويش عبدالله بن علي به شام فرستاد و کشتار عظيمي از بني اميه به راه انداختند. از آن جا که بسياري از اين لشکريان ايراني بودند شعار آنان به فارسي بيان شده است. ●▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬● پ‌ن: 1-الفتن، صفحه 134. برای مطالعه بیشتر می توانید به مقاله «تاملی در روایت های علایم ظهور» نویسنده: مصطفی صادقی، مجله انتظار موعود، دوره 1، شماره 162، پاییز 1393، مراجعه کنید. https://eitaa.com/MaarefHadith
5.68M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
مشخص نیست گوینده اش چه کسی است. برخی نوشته اند سخنگوی گردان‌های القسام است. از افراد و کشورهایی که ما را حمایت کردند؛ به خصوص از «جمهوری اسلامی ایران» تشکر می‌کنیم، که در کمک به ما چیزی کم نگذاشته‌اند. و به فضل الهی امروز موشک‌های ما که رژیم را هدف قرار می‌دهند، موشک‌های ولایت فقیه ، ، و «حضرت امام خامنه‌ای» هستند. @MaarefHadith
هدایت شده از علوم و معارف حدیث
🔰 مراد از « مشایخ ثلاثة » چه کسانی هستند؟ 💠 استاد محمدحسن ربانی 1⃣ اگر در کتب روایی و فقهی گفته شود که این حدیث را « مشایخ ثلاثة » روایت کرده‌اند، مراد صاحبان کتب اربعه است: 🔸 شیخ کلینی 🔹 شیخ صدوق 🔸 شیخ طوسی 2⃣ اگر در کتب فقهی گفته شود که این فتوا را « مشایخ ثلاثة » داده‌اند، مراد این اشخاص است: 🔸 شیخ مفید 🔹 سید مرتضی 🔸 شیخ طوسی 3⃣ اگر بگویند « مشایخ ثلاثة » فلان راوی را توثیق کرده‌اند، مراد این سه تن است: 🔸 شیخ طوسی 🔹 مرحوم نجاشی 🔸 مرحوم کشی 4⃣ در کتب رجال و فقه هم گاهی گفته می‌شود « مشایخ ثلاثة » از فلان راوی روایت کرده‌اند و نقل مشایخ ثلاثة از او موجب وثاقت راوی می‌شود. در این صورت مراد این سه تن است: 🔸 محمد بن ابی عمیر 🔹 احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی 🔸 صفوان بن یحیی 📚 ربانی، محمدحسن، کافی شناسی: ص۵و۶. 🆔 @Dar_Masire_Feghahat @MaarefHadith
قال امام رضا علیه السلام: الْأَخُ الْأَكْبَرُ بِمَنْزِلَةِ الْأَبِ. برادر بزرگ تر به منزله پدر می باشد. 📚 تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، ج‏7، ص: 393 @MaarefHadith
در منابع اسلامی، روايات متعدّدى درباره لزوم دفاع از مظلومان وجود دارد، كه به چند نمونه آن اشاره مى شود: 1. پيامبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) فرمودند: «مَنْ اَخَذَ لِلْمَظْلُومِ مِنَ الظَّالِمِ كانَ مَعى فى الجنّة مُصاحِباً»(1)؛ كسى كه حقّ مظلوم را از ظالم بگيرد [چه مظلوم، مسلمان باشد، و چه غير مسلمان] در بهشت با من خواهد بود. 2. در حديث ديگرى از پيامبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً يُنادى يا لَلْمُسْلِمينْ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِم»(2)؛ هر كس صداى مظلومى را بشنود كه از مسلمانان كمك مى طلبد، و به كمك او نشتابد مسلمان نيست 3. امام على(عليه السلام) خطاب به دو فرزند بزرگوارش امام حسن و حسين(عليهما السلام) فرمود: «كُونا لِظّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً»(3)؛ دشمن ظالم و يار و كمك كار مظلوم باشيد. 📚(1). كنز الفوائد، ج ‏1، ص 135. (2). الكافي، ج ‏2، ص 164. (3). نهج البلاغة، ص 421، (نامه 47). @MaarefHadith
در روایت از پیامبر نقل شده است که فرمودند: مَنْ‌ أَرَادَ الْبَقَاءَ وَ لَا بَقَاءَ- فَلْيُبَاكِرِ الْغَدَاءَ وَ لْيَحْتَذِ الْحِذَاءَ- وَ لْيُخَفِّفِ الرِّدَاء؛ یعنی کسی که می‌خواهد زنده بماند و البته جاودانگی نیست، غذا را صبح زود بخورد و کفش خوب بپوشد و پوشش سبک بپوشد. 📚 صحيفة الإمام الرضا عليه السلام، ص: 69 @MaarefHadith
روایات متعددی داریم که داشتن تحت الحنک در هنگام سفر یا رفتن در پی حاجتی را مستحب دانسته اند به عنوان مثال: امام کاظم علیه السلام فرمودند: «براى کسى که هنگام بیرون آمدن براى مسافرت، عمامه بر سر نهد و تحت الحنک آن را بیاویزد، من سه چیز را به عهده مى‏گیرم: گرفتار دزد نگردد، غرق نشود، نسوزد».[1] امام صادق علیه السلام فرمودند: «من در شگفتم از کسى که دست به انجام کارى زند یا شروع به انجام کارى کند در حالى که عمامه بر سر نهاده و تحت الحنک بسته، در چنین حالتى چگونه ممکن است حاجتش برآورده نشود».[2] داشتن تحت الحنک در برخی دیگر از روایات به طور کلی مورد تأکید قرار گرفته است، از جمله این روایات می توان به روایات زیر اشاره کرد: از پیامبر اسلام (ص) نقل شده است: «ایشان از بستن عمامه بدون تحت الحنک، نهی کرده اند».[3] امام صادق علیه السلام می فرماید: «هر کسی عمامه ببندد، ولی تحت الحنک نداشته باشد و آن گاه دردی به او برسد که هیچ درمانی نداشته باشد جز خودش را ملامت نکند».[4] چرا برخی از عالمان دینی به اخبار بستن تحت الحنک عمل نمی کنند؟ اولاً: بیان این نکته لازم است که آنچه از روایات بر می آید، تنها استحباب بستن تحت الحنک است و نه وجوب آن و اگر یک فقیه به هر دلیل - از جمله دشواری نگهداری تحت الحنک در زندگی امروزی- به چنین استحبابی عمل نکند، نمی توان او را مورد بازخواست قرار داد. ثانیاً: برخی از روایات حاکی از آن است که بستن تحت الحنک (به خصوص در غیر وقت نماز) مخصوص به زمانی بوده است که مشرکان در صدر اسلام شعار و علامتی داشتند که تحت الحنک برای خود قرار نمی دادند و نام این عمل را «اقتعاط» مى‏گذاشتند. اگر کسى این کار را مى‏کرد معنایش این بود که من هم جزء آنها هستم‏. در حدیثی از پیامبر اسلام (ص) می فرمایند:«فرق بین مسلمان و کافر، بستن تحت الحنک در عمامه مسلمانان است».[5] لذا حتی برخی از محدثان مانند مرحوم فیض کاشانی، بستن تحت الحنک را منحصر در همان زمان صدر اسلام می دانند که نوعی مبارزه با شعار و علامت کافران بوده است.[6] برخی دیگر از فقها با توجه به این که امروزه بستن تحت الحنک نوعی لباس شهرت به حساب می آید، نه تنها حکم به استحباب آن نداده اند، بلکه بستن آن را به سبب جلب توجه کردن، از باب حرمت پوشیدن لباس شهرت، حرام دانسته اند. صاحب جواهر بعد از بیان گفتار کتاب "مفاتیح الشرایع" در حرمت بستن تحت الحنک می گوید: «من می گویم: چه بسا سزاوار است که به سبب وجود روایات لباس شهرت، قائل به حرمت شویم».[7] البته ایشان در این مورد نظر قطعی نداده است. شهید مطهری درباره این موضوع می گوید: «در احادیث زیادى امر شده تحت الحنک همیشه در زیر گلو افتاده باشد، نه در حال نماز فقط، بلکه در همه احوال. یکى از آن احادیث این است: الْفَرْقُ بَیْنَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُشْرِکینَ التَّلَحّى یعنى فرق بین مسلمان و مشرک تحت الحنک در زیرگلو انداختن است عده‏اى از اخباری ها به این حدیث و امثال آن تمسک کرده مى‏گویند همیشه باید تحت الحنک افتاده باشد. ولى مرحوم ملامحسن فیض ... اجتهادى دارد و مى‏فرماید: در قدیم مشرکین شعارى داشتند که تحت الحنک را به بالا مى‏بستند و نام این عمل را «اقتعاط» مى‏گذاشته‏اند. اگر کسى این کار را مى‏کرد معنایش این بود که من جزء آنها هستم. این حدیث دستور مبارزه و عدم پیروى از آن شعار را مى‏دهد. ولى امروز دیگر آن شعار از بین رفته پس موضوعى براى این حدیث باقى نیست. حالا برعکس، چون همه تحت الحنک را به بالا مى‏بندند، اگر کسى تحت الحنک را در زیر چانه چرخ بدهد حرام است؛ زیرا لباس شهرت مى‏شود و لباس شهرت حرام است.[8]‏ اگر چه دلیل مرحوم فیض کاشانی درباره روایتی که از پیامبر (ص) رسیده است صحیح است، ولی با توجه به روایاتی که از امامان؛ همانند امام صادق و امام کاظم (ع) (که تشبیه به کفار در آن زمان مطرح نبوده است) در این موضوع رسیده است، نمی توان استحباب آن را منحصر به زمانی دانست که با این شیوه تمایزی میان مسلمانان و مشرکان به وجود می آمد، اما در عین حال، شبهه لباس شهرت بودن تحت الحنک هم چنان قابل طرح است. 📚1. ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 361. 2. من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص 403. 3. وسائل الشیعة، ج‏4، ص403. 4. تهذیب الأحکام، ج‏2، ص 215. 5. من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص 266. 6. الوافی، ج‏20، ص 745. 7. جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ج‏8، ص 252. 8. مجموعه ‏آثار شهید مطهری، ج‏20، ص 171. @MaarefHadith