#بلاغت_در_کلام_معصوم ✅ احادیث اهل بیت علیهم السلام، همچون قرآن کریم، با فصاحت و بلاغت خاصی بیان شده اند و در نتیجه باید به زیبایی های لفظی و معنوی آن ها توجه شود. استعاره، کنایه، انواع مجاز و.... از جمله قواعد بلاغی است که فراوان در کلام معصومان به کار رفته است. از این رو، در شرح احادیث ایشان باید به این جنبه از سخنان آنها توجه ویژه کرد تا به لطافت‌های کلام پی بُرد. ◀️ رسول خدا می فرماید: مَا مِنْ صَلَاةٍ يَحْضُرُ وَقْتُهَا إِلَّا نَادَى مَلَكٌ بَيْنَ يَدَيِ النَّاسِ أَيُّهَا النَّاسُ قُومُوا إِلَى نِيرَانِكُمُ الَّتِي أَوْقَدْتُمُوهَا عَلَى ظُهُورِكُمْ فَأَطْفِئُوهَا بِصَلَاتِكُمْ.(1) ◀️ یعنی هيچ نمازى نيست كه وقت به جا آوردن آن فرا رسد مگر آنكه فرشته‏اى آمده و در برابر مردم فرياد مي زند: اى مردم برخيزيد و به آتش هائى كه (بسبب ارتكاب گناهان) بر پُشت هاى خود افروخته‏ايد بنگريد، پس شعله آن آتش ها را به يارى نمازهايتان خاموش کنید. ✅ در این حدیث «إِلَى نِيرَانِكُمُ» استعاره ی مصرّحه است که گناهان به آتش تشبیه شده‌ اند. چون خاصیت گناه هلاک ساختن و نابود کردن چیزی است که در آن واقع می‌شود. «اَوْقَدْتُمُوها» ترشیح و ذکر چیزی است که ملایم و سازگار با مستعارمنه است. «فاطفوها» ترشیح دیگری از مستعارمنه است. امکان دارد که کلام استعاره ی تمثیلی باشد؛ به این صورت که هیأت انتزاع شده از گناهکار و آلودگی او به گناه نابود کننده‌اش و تخفیف آن به وسیله ی نماز به هیأتی تشبیه می‌شود که از بارکننده ی آتش بر پشت خود انتزاع می‌گردد. پس خاموش ساختن آن با نماز خود یک حقیقت است.(2) 📚1. من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص: 208 📚2. ن.ک: راهکارهاي فهم حديث در کتاب الاربعون حديثا (اربعين) شيخ بهايي #کانال_علوم‌_ومعارف_حدیث @MaarefHadith