#از_نیمه_خرداد #بخش_دوم #ویژگیهای_اندیشه‌ای #آزاد‌اندیشی 💠 مفهوم آزادانديشى - و كرسى‌هاى نظريّه‌پردازى - در سطح جامعه‌ى ايران، از زمستان ۱۳۸۱ و در پى سخنرانى تاريخى آيت‌الله خامنه‌اى در ديدار با گروهى از «انجمن قلم ايران» وارد مرحله‌اى تازه از تطوّر خود شد. در آن دوره، به دنبال فراگيرى گفتمان اصلاحات سياسى در ايران، فضايى از تجديدنظرطلبى در لواى نام آزادى پديد آمده بود امّا از ديد رهبر انقلاب، آزادانديشى به‌عنوان يك موهبت خدادادى بايد نقطه‌ى عزيمت نهضت نرم‌افزارى قرار مى‌گرفت. «اگر بخواهيم رشد كنيم، بايستى بتوانيم در فضاى لايتناهىِ فكر بال و پَر بزنيم؛ بايد حركت كنيم... جمهورى اسلامى آزادى را به معناى حقيقى كلمه وارد جامعه‌ى ما كرد؛ امّا استفاده از آزادى ادبى دارد. ما ادب استفاده از آزادى را هم بايد ياد بگيريم و ياد بدهيم. اين هم وظيفه‌ى جمهورى اسلامى است... ما بايد علم و فرهنگ را توليد نماييم و بايد كار اساسى كنيم. حكومت بايد به‌صورت آشكار از برخورد افكار به‌صورت سالم حمايت كند. يكى از وظايف نظام جمهورى اسلامى، حمايت صريح از برخورد افكار به شكل سالم است. اين كار، ظرف و مجرا لازم دارد و اين مجرا بايستى به‌وسيله‌ى خودِ دوستان دانشگاهى و حوزوى در بخشهاى مختلف تنظيم شود. آنها بايد اين مجرا را درست كنند و امكان بدهند». (۷ بهمن ۱۳۸۱) 📚 از نیمه خرداد، صفحه ۹۹. @Maaref_Enghelab_Eslami