#از_نیمه_خرداد #بخش_دوم #ویژگیهای_اندیشه‌ای #دشمن‌شناسی 💠 به نظر مى‌رسد كه مقولات مهمّى چون دشمن‌شناسى يا خودى و غيرخودى - كه در ادبيّات سياسى آيت‌الله خامنه‌اى بسامد فراوانى دارد - را بايد ذيل نگاه آرمان‌گرايى واقع‌بينانه معنا كرد. ايشان نسبت به كسانى كه پرداختن به دشمن را نشانه‌اى از «توهّم توطئه» مى‌دانند، واكنش نشان داده و معتقدند ديدن حجم و تنوّع دشمنى‌هايى كه با جمهورى اسلامى ايران مى‌شود، خود يكى از مصاديق واقع‌بينى است. رهبر انقلاب همچنين تلاش كرده‌اند تا تبيينى واقع‌بينانه از نحوه‌ى اثرگذارى دشمنى‌ها ارائه دهند: بنده گاهى كه در صحبتها بعضى كسان را به توطئه‌هاى دشمن تنبّه ميدهم، افرادى ميگويند: آقا! شما چرا به دشمن خارجى ميپردازيد؟ چرا به مسائل خودمان، به كمبودهاى خودمان اشاره نميكنيد؟ حرف بايد روشن بشود. اگر دشمن خارجى در مقابل خود كمبودها را، ضعف‌ها را، زمينه‌ها را مشاهده نكند، نميتواند تسلّط پيدا كند. اينكه چيز بديهى و روشنى است؛ بارها هم گفته‌ايم. اصلاً كاميابى دشمن از بيرون در آن صورتى است كه در درون صفوف داخل نظام - داخل كشور و داخل جامعه - نقاط ضعف و نقاط خلأ وجود داشته باشد. در اينكه شكّى نيست. امّا دشمن خارجى را نميشود منكر شد. دشمن خارجى مى‌آيد از همين ضعفها حدّاكثر استفاده را ميكند. هيچ انسانى را، هيچ جامعه‌اى را و بيش از همه هيچ مسئولى را كسى مدح نخواهد كرد كه دشمن را نبيند؛ تلاش دشمن را نفهمد؛ سوءاستفاده‌ى دشمن را از ضعفهاى خودى بجا نياورد... . 📚 از نیمه خرداد، صفحه ۹۵. @Maaref_Enghelab_Eslami