✅✍️ #پاسخ_علمی، دقیق و مودبانه مجری و تهیه کننده برنامه زندگی پس از زندگی جناب عباس موزون 🚨↩️ به #شبهه یکی از بازیگران در مورد زیاد بودن تجربه‌های نزدیک به مرگ ----------------------- #زندگی_پس_از_زندگی ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 📳 @Mabaheeth ╰───────────

عاشورا آهنگ شاد میگذاشتم! #زندگی_پس_از_زندگی ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 📳 @Mabaheeth ╰───────────

علت گریه نوزاد موقع به دنیا آمدن به روایت تجربه گر نوزادی که هنوز کارنکرده و سختی نکشیده چرا باید گریه کنه؟ #زندگی_پس_از_زندگی ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 📳 @Mabaheeth ╰───────────

🎥 #نماهنگ | بهار جوانی و عبادت ✏️ رهبر انقلاب در دیدار اخیر: ماه رمضان #بهار_معنویت و عبادت است که دارد تمام میشود دیگر، منتها ماه‌رمضان‌های دیگری ان‌شاءالله شما در پیش دارید؛ ده‌ها ماه رمضان شما جوانها در پیش دارید، باید استفاده کنید. ✏️ جوانی هم بهار است، بهار عمر است. پس جوان در #ماه_رمضان بهار مضاعف دارد، بهار در بهار دارد؛ از این استفاده کنید. خیلی فرق است بین بهره‌ای که شما میتوانید از شب_قدر ببرید با کسی که در سنین بنده و امثال بنده است؛ شما خیلی بیشتر میتوانید استفاده کنید؛ این را مغتنم بشمرید. 🗓️ ۱۴۰۲/۱/۲۹ ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 🌒 @Mabaheeth ╰───────────

🎥 گزارش خبری | راه روشن 👆 #روایت_یک_خبرنگار از دیدار رمضانی دانشجویان با #رهبر_انقلاب 💻 Farsi.Khamenei.ir ╭─── │ 🌙 @Mabaheeth ╰──────────

🎥 #نماهنگ | ملت دیندار ایران ✏️ رهبر انقلاب در دیدار اخیر: رسانه‌های جورواجورِ بدخواه، اصرارشان این است که ثابت کنند ملّت ایران از اعتقادات دینی و انقلابی روگردان شده است. ➕ اشاره به حضور پرشور مردم در شب قدر، راهپیمایی #روز_قدس و ۲۲بهمن ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 📳 @Mabaheeth ╰───────────

⏱ #مثبت۱۰۰ثانیه | کارکرد رفراندوم 🔍 بررسی بیانات #رهبر_انقلاب در دیدار دانشجویان درباره رفراندوم در پاسخ به دیدگاه یکی از دانشجویان ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 📳 @Mabaheeth ╰───────────

🤔 چطوره حالا که روحانی عاشق رفراندوم شده! اول از همه #محاکمه خودش به رفراندوم گذاشته بشه؟! مطمئناً مشارکت حداکثری با رای مثبت صورت میگیره! 😅 ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 📳 @Mabaheeth ╰───────────

چرا برای کم کاری و ترک فعل مسئولین کسی مواخذه نمی‌شود؟؟ #حاج_محمود_کریمی در مراسم مناجات خوانی بیست و پنجمین شب ماه رمضان، در ادامه قرائت نامه امیرالمومنین (علیه السلام) به مالک اشتر، از مواخذه نشدن برخی مسئولین به دلیل کم‌کاری و خیانت انتقاد کرد. این مداح اهل بیت(علیهم‌السلام) گفت: عده ای هم بابت این حرف‌ها از دست من ناراحت شده‌اند، اشکالی ندارد چرا که در همین نامه خواندیم که رضایت مردم از رضایت خواص ارزنده‌تر است. ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 📳 @Mabaheeth ╰───────────

#من_نهج‌البلاغه_میخوانم #هر_جمعه، یک نامه از #نهج_البلاغه ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

#نهج_البلاغه | #نامه_ها ✉️ نامه ۴۱ - نامه به يكى از فرماندارانش در مورد خیانت در حکومت ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ 🗞️ و من كتاب له عليه‌السلام إلى بعض عماله 📜 أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي كُنْتُ أَشْرَكْتُكَ فِي أَمَانَتِي وَ جَعَلْتُكَ شِعَارِي وَ بِطَانَتِي وَ لَمْ يَكُنْ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِي أَوْثَقَ مِنْكَ فِي نَفْسِي لِمُوَاسَاتِي وَ مُوَازَرَتِي وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ إِلَيَّ پس از ياد خدا و درود! همانا من تو را در امانت خود شركت دادم و همراز خود گرفتم و هيچ يك از افراد خاندانم براى يارى و مدد كارى و امانت دارى، چون تو مورد اعتمادم نبود. فَلَمَّا رَأَيْتَ اَلزَّمَانَ عَلَى اِبْنِ عَمِّكَ قَدْ كَلِبَ وَ اَلْعَدُوَّ قَدْ حَرِبَ وَ أَمَانَةَ اَلنَّاسِ قَدْ خَزِيَتْ وَ هَذِهِ اَلْأُمَّةَ قَدْ فَنَكَتْ وَ شَغَرَتْ قَلَبْتَ لاِبْنِ عَمِّكَ ظَهْرَ اَلْمِجَنِّ فَفَارَقْتَهُ مَعَ اَلْمُفَارِقِينَ وَ خَذَلْتَهُ مَعَ اَلْخَاذِلِينَ وَ خُنْتَهُ مَعَ اَلْخَائِنِينَ آن هنگام كه ديدى روزگار بر پسر عمويت سخت گرفته و دشمن به او هجوم آورده و امانت مسلمانان تباه گرديده و امّت، اختيار از دست داده و پراكنده شدند، پيمان خود را با پسر عمويت دگرگون ساختى و همراه با ديگرانى كه از او جدا شدند فاصله گرفتى، تو هماهنگ با ديگران دست از يارى‌اش كشيدى و با ديگر خيانت كنندگان خيانت كردى! فَلاَ اِبْنَ عَمِّكَ آسَيْتَ وَ لاَ اَلْأَمَانَةَ أَدَّيْتَ نه پسر عمويت را يارى كردى و نه امانت‌ها را رساندى! وَ كَأَنَّكَ لَمْ تَكُنِ اَللَّهَ تُرِيدُ بِجِهَادِكَ وَ كَأَنَّكَ لَمْ تَكُنْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَ كَأَنَّكَ إِنَّمَا كُنْتَ تَكِيدُ هَذِهِ اَلْأُمَّةَ عَنْ دُنْيَاهُمْ وَ تَنْوِي غِرَّتَهُمْ عَنْ فَيْئِهِمْ گويا تو در راه خدا جهاد نكردى! و برهان روشنى از پروردگارت ندارى و گويا براى تجاوز به دنياى اين مردم نيرنگ مى‌زدى و هدف تو آن بود كه آنها را بفريبى! و غنائم و ثروت‌هاى آنان را در اختيار گيرى! فَلَمَّا أَمْكَنَتْكَ اَلشِّدَّةُ فِي خِيَانَةِ اَلْأُمَّةِ أَسْرَعْتَ اَلْكَرَّةَ وَ عَاجَلْتَ اَلْوَثْبَةَ وَ اِخْتَطَفْتَ مَا قَدَرْتَ عَلَيْهِ مِنْ أَمْوَالِهِمُ اَلْمَصُونَةِ لِأَرَامِلِهِمْ وَ أَيْتَامِهِمُ اِخْتِطَافَ اَلذِّئْبِ اَلْأَزَلِّ دَامِيَةَ اَلْمِعْزَى اَلْكَسِيرَةَ پس آنگاه كه فرصت خيانت يافتى شتابان حمله‌ور شدى و با تمام توان اموال بيت المال را كه سهم بيوه زنان و يتيمان بود، چونان گرگ گرسنه‌اى كه گوسفند زخمى يا استخوان شكسته‌اى را مى‌ربايد، به يغما بُردى!

فَحَمَلْتَهُ إِلَى اَلْحِجَازِ رَحِيبَ اَلصَّدْرِ بِحَمْلِهِ غَيْرَ مُتَأَثِّمٍ مِنْ أَخْذِهِ كَأَنَّكَ لاَ أَبَا لِغَيْرِكَ حَدَرْتَ إِلَى أَهْلِكَ تُرَاثَكَ مِنْ أَبِيكَ وَ أُمِّكَ و آنها را به سوى حجاز با خاطرى آسوده، روانه كردى، بى آن كه در اين كار احساس گناهى داشته باشى. فَسُبْحَانَ اَللَّهِ أَ مَا تُؤْمِنُ بِالْمَعَادِ أَ وَ مَا تَخَافُ نِقَاشَ اَلْحِسَابِ أَيُّهَا اَلْمَعْدُودُ كَانَ عِنْدَنَا مِنْ أُولِي اَلْأَلْبَابِ كَيْفَ تُسِيغُ شَرَاباً وَ طَعَاماً وَ أَنْتَ تَعْلَمُ أَنَّكَ تَأْكُلُ حَرَاماً وَ تَشْرَبُ حَرَاماً سبحان الله!! آيا به معاد ايمان ندارى‌؟ و از حسابرسى دقيق قيامت نمى‌ترسى‌؟ اى كسى كه در نزد ما از خردمندان بشمار مى‌آمدى، چگونه نوشيدن و خوردن را بر خود گوارا كردى در حالى كه مى‌دانى حرام مى‌خورى! و حرام مى‌نوشى! وَ تَبْتَاعُ اَلْإِمَاءَ وَ تَنْكِحُ اَلنِّسَاءَ مِنْ أَمْوَالِ اَلْيَتَامَى وَ اَلْمَسَاكِينِ وَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُجَاهِدِينَ اَلَّذِينَ أَفَاءَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ هَذِهِ اَلْأَمْوَالَ وَ أَحْرَزَ بِهِمْ هَذِهِ اَلْبِلاَدَ چگونه با اموال يتيمان و مستمندان و مؤمنان و مجاهدان راه خدا، كنيزان مى‌خرى و با زنان ازدواج مى‌كنى‌؟ كه خدا اين اموال را به آنان وا گذاشته و اين شهرها را به دست ايشان امن فرموده است؟! فَاتَّقِ اَللَّهَ وَ اُرْدُدْ إِلَى هَؤُلاَءِ اَلْقَوْمِ أَمْوَالَهُمْ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ ثُمَّ أَمْكَنَنِي اَللَّهُ مِنْكَ لَأُعْذِرَنَّ إِلَى اَللَّهِ فِيكَ وَ لَأَضْرِبَنَّكَ بِسَيْفِي اَلَّذِي مَا ضَرَبْتُ بِهِ أَحَداً إِلاَّ دَخَلَ اَلنَّارَ پس از خدا بترس و اموال آنان را باز گردان و اگر چنين نكنى و خدا مرا فرصت دهد تا بر تو دست يابم، تو را كيفر خواهم كرد، كه نزد خدا عذر خواه من باشد و با شمشيرى تو را مى‌زنم كه به هر كَس زدم وارد دوزخ گرديد. وَ اَللَّهِ لَوْ أَنَّ اَلْحَسَنَ وَ اَلْحُسَيْنَ فَعَلاَ مِثْلَ اَلَّذِي فَعَلْتَ مَا كَانَتْ لَهُمَا عِنْدِي هَوَادَةٌ وَ لاَ ظَفِرَا مِنِّي بِإِرَادَةٍ حَتَّى آخُذَ اَلْحَقَّ مِنْهُمَا وَ أُزِيحَ اَلْبَاطِلَ عَنْ مَظْلَمَتِهِمَا سوگند به خدا! اگر حسن و حسين چنان مى‌كردند كه تو انجام دادى، از من روى خوش نمى‌ديدند و به آرزو نمى‌رسيدند تا آن كه حق را از آنان باز پس ستانم، و باطلى را كه به دستم پديد آمده نابود سازم. وَ أُقْسِمُ بِاللَّهِ رَبِّ اَلْعَالَمِينَ مَا يَسُرُّنِي أَنَّ مَا أَخَذْتَهُ مِنْ أَمْوَالِهِمْ حَلاَلٌ لِي أَتْرُكُهُ مِيرَاثاً لِمَنْ بَعْدِي به پروردگار جهانيان سوگند، اگر آنچه كه تو از اموال مسلمانان به نا حق بردى، بر من حلال بود، خشنود نبودم كه آن را ميراث باز ماندگانم قرار دهم. فَضَحِّ رُوَيْداً فَكَأَنَّكَ قَدْ بَلَغْتَ اَلْمَدَى وَ دُفِنْتَ تَحْتَ اَلثَّرَى وَ عُرِضَتْ عَلَيْكَ أَعْمَالُكَ بِالْمَحَلِّ اَلَّذِي يُنَادِي اَلظَّالِمُ فِيهِ بِالْحَسْرَةِ وَ يَتَمَنَّى اَلْمُضَيِّعُ فِيهِ اَلرَّجْعَةَ وَ لاٰتَ حِينَ مَنٰاصٍ پس دست نگهدار و انديشه نما، فكر كن كه به پايان زندگى رسيده‌اى و در زير خاك‌ها پنهان شده و اعمال تو را بر تو عرضه داشتند، آنجا كه ستمكار با حسرت فرياد مى‌زند و تباه كنندۀ عمر و فرصت‌ها، آرزوى بازگشت دارد؛ امّا «راه فرار و چاره مسدود است. ═══════❖•° 𑁍 °•❖═══════ ╭────๛- - - - - ┅╮ │ 🌒 @Mabaheeth ╰───────────

♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: 📜 از نامه‌هاى آن حضرت عليه السّلام است به يكى از كارگردانان خود (كه او را بر اثر پيمان شكنى و خوردن از #بيت_المال سرزنش نموده است. و بين رجال دانان و شرح نويسان بر نهج البلاغه اختلافست كه امام عليه السّلام اين نامه را به كدام يك از كارگردانانش نوشته است: بعضى گفته‌اند: بعبد اللّه ابن عبّاس نوشته كه از جانب حضرت حاكم بصره بوده بيت المال را برداشته به مكّه رفته و در آنجا خوش مى‌گذرانيد، ديگرى گفته: عبد اللّه را مقامى ارجمند بوده و از خدمت و متابعت آن حضرت هيچ گاه جدائى ننموده، و برخى گفته‌اند: نامه را بعبيد اللّه ابن عبّاس برادر عبد اللّه نگاشته، و عبيد اللّه كسى است كه دينش درهم و پول بوده و بخبر او اعتماد نداشته ضعيف مى‌شمارند، و شمّه‌اى از داستان گريختن او با سعيد ابن نمران از يمن و آمدنشان نزد اميرالمؤمنين عليه السّلام به كوفه در شرح خطبۀ بيست و پنجم در باب خطبه‌ها گذشت، و سعيد ابن نمران را رجال دانان از شيعيان حضرت و حسن الحال مى‌دانند، و ديگرى گفته: عبيد اللّه ابن عبّاس از جانب حضرت حاكم يمن بوده و از او چنين چيزى نقل نشده است، خلاصه معلوم نگشته كه اين نامه را به كدام يك از پسر عموهايش كه حاكم بصره بوده نوشته است): (۱) پس از حمد خدا و درود حضرت مصطفى، من ترا در امانت خود (حكومت رعيّت و اصلاح امر معاش و معاد ايشان) شريك و انباز خويش ساختم، و ترا (چون) پيراهن و آستر جامه‌ام گردانيدم (همواره ترا از خواصّ‌ و نزديكترين شخص بخود مى‌پنداشتم) و هيچيك از خويشانم براى موافقت و يارى و رساندن امانت (اموال بيت المال) بمن از تو درستگارتر نبود؛ پس چون ديدى روزگار بر پسر عمويت سخت گرفته و دشمن بر او خشم نموده و امانت مردم (عهد و پيمانشان) تباه گشت و اين امّت (به خونريزى و ستم) دلير شده پراكنده گرديدند، به پسر عمويت پشت سپر برگرداندى (از پيروى او دست كشيدى) و از او دورى كردى همراه دورى كرده‌ها و او را يارى نكردى همدست آنانكه از يارى خوددارى كردند و باو خيانت كردى بكمك خيانت كنندگان؛ پس نه به پسر عمويت همراهى نمودى و نه امانت را اداء كردى. (۲) و گويا تو با كوشش خود (در راه دين) خدا را در نظر نداشتى و گويا تو (در ايمان) به پروردگارت بر حجّت و دليلى نبودى (مانند سست ايمانان خدا را نشناخته او را سرسرى پنداشتى) و بآن ماند كه تو با اين مردم مكر و حيله بكار مى‌بردى و قصد داشتى آنها را از جهت دارائيشان بفريبى (خلاصه منظور از اظهار دين و ايمانت آن بود كه مردم را فريفته، دارائيشان را بربائى)كه چون بسيارىِ خيانتِ بمردم ترا توانا ساخت، زود حمله نموده برجستى و ربودى آنچه بر آن دست يافتى از دارائيهاشان كه براى بيوه زنان و يتيمانشان اندوخته بودند مانند ربودن گرگ🐺 سبك ران بز از پا افتاده را؛ پس آن مال را به حجاز (مكّه يا مدينه) با گشادگى سينه (خرّم و شاد) بردى و از گناه ربودن آن باك نداشتى، غير ترا پدر مباد (افّ‌ بر تو) بآن ماند كه تو ميراثت را (كه) از پدرت و مادرت (رسيده برداشته) نزد خانواده‌ات آورده‌اى (بيت المال را مرده ريگ پدر و مادر پنداشتى) (۳) خدا را تسبيح كرده او را از هر عيب و نقصى منزّه مى‌دانم (شگفتا) آيا تو بمعاد و بازگشت ايمان ندارى، يا از مو شكافى در حساب و باز پرسى (در آخرت) نمى‌ترسى‌؟ اى آنكه نزد ما از خردمندان بشمار مى‌آمدى، چگونه آشاميدن و خوردن (آن مال) را جائز و گوارا دانى، با اينكه ميدانى حرام مى‌خورى و حرام مى‌آشامى‌؟ و كنيزان خريده، زنان نكاح ميكنى از مال يتيمان و بى‌چيزان و مؤمنان جهاد كنندگانى كه خدا اين مال را براى آنان قرار داده و بآنها اين شهرها را (از دشمنان) محافظت و نگاه‌دارى نموده است!! (۴) پس از خدا بترس و مالهاى اين گروه را بخود باز گردان كه اگر اين كار نكرده باشى و خدا مرا بتو توانا گرداند هر آينه دربارۀ (بكيفر رساندن) تو نزد خدا عذر بياورم و ترا به شمشيرم كه كسيرا بآن نزده‌ام مگر آنكه در آتش داخل شده بزنم! (۵) و بخدا سوگند اگر حسن و حسين (عليهما السّلام) كرده بودند مانند آنچه تو كردى با ايشان صلح و آشتى نمى‌كردم و از من به خواهشى نمى‌رسيدند تا اينكه حقّ‌ را از آنان بستانم و باطل رسيدۀ از ستم آنها را دور سازم، و سوگند بخدا پروردگار جهانيان: آنچه را كه از مال ايشان برده‌اى، بحلال اگر براى من باشد مرا شاد نمى‌كند كه آنرا براى پس از خود ارث بگذارم. (۶) پس ضحّ‌ رويدا يعنى در چاشت شتر را آهسته بچران (اين جمله مثلى است براى كسيكه در جاىِ آرام رفتن، شتاب كند؛ اشاره باينكه در صرف مال تندروى مكن) كه بآن ماند كه تو بآخرت (مرگ) رسيده‌اى و زير خاك پنهان گشته‌اى و كردارت بتو نمايانده شده در جائيكه ستمكار در آنجا بر اثر غمّ‌ و اندوه (آنچه از دست داده) فرياد ميكند و تباه كننده (حقّ‌ ديگران)، برگشت (بدنيا) را آرزو مى‌نمايد، در حاليكه آن وقت هنگام گريختن (از عذاب الهىّ‌) نيست. 🌙 @Mabaheeth

#شرح_نامه ۴۰ نهج‌البلاغه #نهج_البلاغه_بخوانیم #نهج_البلاغه 👇👇👇

.

.

.

.