📿 اعمال #روز_مباهله 🗓 روز بيست و چهارم #ذى_الحجّه، روز مباهله ی پيامبر با مسيحيان نجران است که در نزد مسلمانان، اهميت خاصّي دارد؛ چرا که گواه حقانيت و درستي دعوت پيامبر و عظمت شأن #اهل_بيت مکرّم اوست. در کتاب شريف #مفاتيح_الجنان، اعمال مخصوصي بدين شرح براي اين روز ذکر شده است: اول: غسل، که نشان پالايش ظاهر از هر آلودگی و آمادگی براي آرايش جان و صفايی باطن است؛ دوم: #روزه، که سبب شادابی درون است؛ سوم: خواندن دو ركعت #نماز، كه در وقت و كيفيت و ثواب مانند نماز روز #عيد_غدير است، و اينكه «#آيةالكرسى» در نماز مباهله بايد تا «هم فيها خالدون» خوانده شود. چهارم: دعاي مخصوص اين روز که به دعاي مباهله معروف است و شبيه دعاي #سحر #ماه_رمضان مي باشد. ➕هم چنين در اين روز خواندن #زيارت #اميرالمؤمنين علیه السلام به ويژه #زيارت_جامعه روايت شده است. احسان به فقرا و محرومان به تأسّي از مولي الموحدين علي عليه السلام که در رکوع نمازش به نيازمند احسان فرمود، #سفارش شده است. 📖 بخش هايي از دعاي روز مباهله 🌺 خداوندا؛ بر محمد و آل محمد درود فرست و به من شادي و خرّمی، استقامت و گشايش، #عافيت و سلامت و کرامت، روزي پاک و فراوان، و هر #نعمت و وسعت که نازل شده يا از آسمان به زمين نازل مي شود، قسمت کن. 🌺 خداوندا؛ اگر گناهان چهره مرا نزد تو فرسوده اند و ميان من و تو حائل شده اند و حالم را نزد تو دگرگون کرده اند، از تو درخواست مي کنم به نور آبرويت که خاموش نشود و به آبروي حبيبت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله وسلم و به آبروي وصيّت علّي مرتضي عليه السلام و به حق اوليائت که آنها را برگزيدي که بر محمد و آل محمد درود بفرستي و هر #گناه که کرده ام، بيامرزي و مرا در باقي مانده عمرم حفاظت کني. 🌺 خداوندا؛ من مطيع توام؛ پس از من خشنود باش، عملم را ختم به خير کن و ثواب آن را برايم در بهشت مقرّر دار و آنچه خود سزاوار آني براي من انجام ده، اي سزاوار #تقوا و آمرزش. رحمت فرست بر محمد و آل محمد و به رحمت خود به من رحم کن، اي مهربان ترينِ مهربانان. 🌐 @Mabaheeth

┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ 💠 نصیب ماه رمضان و درک #شب_قدر حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر #ناصری (دام عزّه): 🔻درک ليلةالقدر، امري است که به حسب ظرفيت، #ايمان، عمل صالح و نيّت، قابل استيفا(بهره گرفتن) و اصطياد(صید کردن و نصیب بردن) است. 🔸 #بدانيم هرچه شديم، مربوط به #ماه_رمضان است. اگر روند سلوکي انسان، روند بهتري باشد، نصيب در ماه رمضانِ بعد، بيشتر و بيشتر و بيشتر خواهد بود، تا مي‌رسد به مرتبه‌اي که به حسب بعضي روايات مساوي با درک ليلةالقدر است، که #معرفت حضرات اهل‌بيت علیهم‌السلام حدّي از معرفت است که مساوي با من عرفها فَقَدْ أَدْرَک لَيلَةَ الْقَدْرِ است... 🔹 ولی کدام معرفت؟! معرفت اسم و لقب اهل‌بيت و امثال اين‌ها؟! اهل‌بيت عليهم‌السلام کساني هستند که «دارت القرون الاولي علي معرفتها»، انبياء نسبت به حضرت صديقه طاهره (سلام الله عليها) شناخت داشتند. «وَ عَلَى مَعْرِفَتِهَا دَارَتِ الْقُرُونُ الْأُولَى» (معرفت #حضرت_زهرا سلام الله علیها بر امت های پیشین لازم بوده است؛ اشاره به انچه در #زیارت_جامعه امده :حتی لایبقی ...الا عرفهم...). 🔸 از اول همين‌طور بوده است. به سبب نور اهل‌بيت، خلقت و حکمت خلقت آدم(عليه السلام) توجيه پيدا مي‌کند. خليفةاللهي، درک ابعاد و زوايا و تجليّات انوار اسماء است، نه اين مقداري که در کتاب‌ها نوشته‌اند. اين‌ مقدار چيزي نيست که دست انسان را بگيرد. به تعبير ديگر؛ اول فرمود: «إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَةً» سپس: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ» و بعد از آن سجده ملائکه محقق شد و اين سير خلافت الهي و تعليم اسماء و مسجود ملائکه شدن، نبود مگر به خاطر قطب اين معرفت که حضرات محمد و آل محمد(صلوات الله و سلامه علیهم أجمعین) هستند. (منبع: نرم‌افزار الهادی← مراقبات ماه‌رمضان)

📖 امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه به كسانى كه حق را با تمام ظهور و بروز آن فهم نمى‌كنند هشدار مى‌دهد و مى‌فرمايد: «صبح براى آنها كه دو چشم بينا دارند روشن است»؛ (قَدْ أَضَاءَ‌ الصُّبْحُ‌ لِذِي عَيْنَيْنِ‌) 👈 اشاره به اين‌كه كسانى كه چشم #بصيرت دارند حق را به خوبى درك مى‌كنند؛ زيرا نشانه‌هاى آن كاملاً آشكار است؛ - خواه اين حق به معناى ذات پاك پروردگار باشد آن‌گونه كه قرآن مجيد مى‌فرمايد: «سَنُرِيهِمْ‌ آيٰاتِنٰا فِي اَلْآفٰاقِ‌ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ‌ حَتّٰى يَتَبَيَّنَ‌ لَهُمْ‌ أَنَّهُ‌ اَلْحَقُّ‌ أَ وَ لَمْ‌ يَكْفِ‌ بِرَبِّكَ‌ أَنَّهُ‌ عَلىٰ‌ كُلِّ‌ شَيْ‌ءٍ‌ شَهِيدٌ» ؛ به زودى نشانه‌هاى خود را در اطراف عالم و در درون جانشان به آنها نشان مى‌دهيم تا براى آنان آشكار گردد كه او حق است. آيا كافى نيست كه پروردگارت بر همه چيز شاهد و گواه است» - و يا اين‌كه مراد از صبح قرآن مجيد است، همان‌گونه كه مى‌فرمايد: «قَدْ جٰاءَكُمْ‌ مِنَ‌ اَللّٰهِ‌ نُورٌ وَ كِتٰابٌ‌ مُبِينٌ‌» ؛ (آرى) از طرف خدا نور و كتاب #روشنگرى به سوى شما آمد». - يا اين‌كه منظور آيين #اسلام و آورندۀ آن باشد آن‌گونه كه قرآن مى‌فرمايد: «لاٰ إِكْرٰاهَ‌ فِي اَلدِّينِ‌ قَدْ تَبَيَّنَ‌ اَلرُّشْدُ مِنَ‌ اَلْغَيِّ‌» ؛ اكراهى در قبول دين نيست. (زيرا) راه راست از راه انحرافى روشن شده است» - و يا اين كه مراد رسول گرامى اسلام(صلی الله علیه وآله) باشد همان‌گونه كه مى‌خوانيم: «يٰا أَيُّهَا اَلنَّبِيُّ‌ إِنّٰا أَرْسَلْنٰاكَ‌ شٰاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً * وَ دٰاعِياً إِلَى اَللّٰهِ‌ بِإِذْنِهِ‌ وَ سِرٰاجاً مُنِيراً» ؛ اى پيامبر! ما تو را گواه فرستاديم و بشارت‌دهنده و بيم‌دهنده؛ و تو را دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او قرار داديم و چراغى روشنى بخش». - يا مقصود خود حضرت (و امامان اهل‌بيت علیهم‌السلام) باشد، چنان كه در #زيارت_جامعه آمده است: «خَلَقَكُمُ‌ اللّٰه أنواراً فَجَعَلَكُمْ‌ بِعَرْشِهِ‌ مُحْدِقينَ‌ حَتّىٰ‌ مَنَّ‌ عَلَيْنا بِكُمْ‌» و در خطبۀ 87 نهج البلاغه نيز به اين معنا اشاره شده است.