📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه براى پيشگيرى از حرص حريصان مىفرمايد: «اى فرزند آدم! غم و اندوهِ روزى كه نيامده را بر آن روز كه در آن هستى تحميل مكن، چراكه اگر آن روز، از عمرت باشد خداوند روزىِ تو را در آن روز مىرساند. (و اگر نباشد، اندوه چرا؟)»؛ (يَا بْنَ آدَمَ، لَا تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ الَّذِي لَمْ يَأْتِكَ عَلَى يَوْمِكَ الَّذِي قَدْ أَتَاكَ، فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ مِنْ عُمُرِك يَأْتِ اللّٰهُ فِيهِ بِرِزْقِكَ)
◢ شك نيست كه منظور امام عليه السلام از اين كلام، نفى آيندهنگرى و تدبير در امور زندگى به خصوص در سطح جامعۀ اسلامى نيست؛ زيرا هر كسى بايد به آيندۀ همسر و فرزندانش و زمامداران اسلامى به آيندۀ مسلمانان حساس باشند.
❒ در حالات سلمان فارسى كه آگاهى كامل از تعليمات اسلام داشت، آمده است: هنگامى كه سهم خود را از بيتالمال مىگرفت، قوت سال خود را از آن مىخريد و نگهدارى مىكرد.
◌ در حديث ديگرى آمده است كه وى فلسفۀ اين كار را چنين بيان مىكرد: «إِنَّ النَّفْسَ قَدْ تَلْتَاثُ عَلَى صَاحِبِهَا إِذَا لَمْ يَكُنْ لَهَا مِنَ الْعَيْشِ مَا تَعْتَمِدُ عَلَيْهِ فَإِذَا هِيَ أَحْرَزَتْ مَعِيشَتَهَا اطْمَأَنَّتْ؛ نفس آدمى هنگامى كه آيندۀ خود را تأمين نبيند دلچركين مىشود ولى زمانى كه معيشت خود را تأمين كرد اطمينان پيدا مىكند».
❒ بنابراين هرگز منظور امام عليه السلام ترك تلاش و كوشش براى زندگى و تأمين آيندۀ معقول و برنامهريزى براى وابسته نبودن به ديگران نيست، بلكه هدف جلوگيرى از حرص و آز شديدى است كه بسيارى از مردم را فرا مىگيرد و به بهانۀ تأمين آينده دائماً براى ثروتاندوزى تلاش مىكنند و اموالى را گرد مىآورند كه هرگز تا آخر عمر از آن استفاده نكرده، براى ديگران به يادگار مىگذارند.
◌ شاهد اين سخن همان جملهاى است كه در ذيل اين حديث شريف در بعضى از منابع آمده بود كه امام عليه السلام مىفرمايد: «وَ اعْلَمْ أنَّكَ لا تَكْسِبُ مِنَ الْمالِ شَيْئاً فَوْقَ قُوتِكَ إلّا كُنْتَ فِيهِ خازِناً لِغَيْرِكَ؛ بدان كه تو چيزى از مال را بيش از نياز خود به دست نمىآورى مگر اينكه در آن، خزانهدار براى ديگرى هستى»
#نهج_البلاغه_بخوانیم
#شرح_حکمت
╭───
│ 🌐 @Mabaheeth
╰──────────