#وفات_ام_المومنین #حضرت_خدیجه_سلام_الله_علیها ثروتش گشت نذر دین خدا همه جا یاور محمد بود ثروتش در دفاع از اسلام مثل تیغ علی سرآمد بود همه سرمایه اش محبت شد تاجر عشق ناب احمدی است خانه ی او دل نبی خداست مهر او هم گل محمدی است کاشف الکرب مصطفی می‌شد هر زمانی که دیده‌ی تر داشت خانه ی مصطفی به گفته‌ی خویش با خدیجه صفای دیگر داشت درک دنیا به شان او نرسد بسکه حدّ و مقام او بالا است چه نیازی به مدح ما دارد فخرش این بس که دخترش زهراست بر لب بچه های زهرا بود ذکر نام شریف او همه جا همه هنگام خطبه می گفتند که "انا بن خدیجة الکبری" دم آخر نگاه گریانش بی قرار و شبیه دریا بود در کنار غریبی احمد فکر بی مادری زهرا بود در ازای تمام ثروت خود عطری از جنس مصطفی می خواست از خجالت به دختر خود گفت حاجتش را، که یک عبا می خواست این عبا گرچه شد کفن اما خود او خواست اینچنین باشد کفنی نیز جبرئیل آورد تا که اینگونه بی قرین باشد بی کسی، غم، کفن، عبا، غربت شیعه از داغ واژه ها مبهوت یک عبا گاه می شود کفن و یک عبا گاه می شود تابوت تا جوانان هاشمی برسند حل این مسئله معما بود پدر آورد عبا که جمع کند بدنی را که ارباً اربا بود سر نعش جوان خود جان داد هفت دفعه به پیش چشم حرم ... وسط خنده‌ها و هلهله‌ها ناله زد هفت مرتبه "پسرم" ناله، پیکر، مقطع الاعضا پیکر واژه ها پر از خون است وَلَدی شد بُنَیَّ در گودال ناله مادری که محزون است پیکر شاه، پیرهن، غارت بین گودال باز دعوا شد اینطرف اضطراب، خواهر، آه شمر از روی سینه اش پا شد نیزه، شمشیر، خنجر و حنجر قامت خواهری که گشت هلال نعل تازه، صدای اسب، بدن مادر از حال رفت در گودال کا‌ش مثل خدیجه و اکبر تن او در عبا کفن می شد یا اگر که عبا نشد جایش کفنش پاره پیرهن می شد ماند بر خاک‌ها سه روز تنش کفن او حصیر شد آخر ... سر او نیز رفت بر نیزه خواهرش هم اسیر شد آخر ... #علی_اکبر_نازک_کار #امیر_حسین_فاضلی https://eitaa.com/Madahankhomein

#مدح_ولادت #امام_حسن_مجتبی یکی از دستبوسان شب و روز تو باران است ز بسکه روی تو زیبا است راهت راه بندان است شبیه میزبان است آنکه بر خوان تو مهمان است که نَقلِ سفره ی تو نُقل جمع مستمندان است تویی که بعد بابایت امید هر پریشانی تویی که کیسه بر دوشی و بابای یتیمانی هلال اول ماه است نقش قوس ابرویت جمال کامل ماه است قرص کامل رویت ندارد صبح محشر نور، پیش شام گیسویت خدا را یافتم از راه چشمان خداجویت عطا و بخشش و لطف خداوند رحیمی تو هدایت را تو معنایی؛ صراط المستقیمی تو تو هستی آنکه شد بسیار در دستان تو هر کم تویی که سیر کردی از طعام خویش سگ را هم تویی که گشته حاتم از گدایی درت حاتم ... ای آنکه بوده معراج تو روی شانه ی خاتم تو در اوجی ولیکن همدم افتاده ها هستی بزرگی آنقَدَر که همنشین با هر گدا هستی فدای خاک پایت! سایه ی روی سرم هستی تو ای شاه عرب! مهمان قلب هر عجم هستی یقینا مرجع تقلید هر اهل کرم هستی تو در قلبم حرم داری؛ که گفته بی حرم هستی؟ به گوشه چشم تو وا شد گره از کار مشکل ها الا یا ایها الساقی اَدر کاساً وَ ناولها به صلحت هر که شک دارد لعین بن لعین باشد گرفته عزت از تو هر کسی اهل یقین باشد یقینا اعتقاد هر مسلمان هم همین باشد که فرزند علی باید معز المومنین باشد تو بودی بیشتر از هر کسی مانند پیغمبر کریم بن کریمی و شدی آیینهٔ ی حیدر شده از قطره قطره فضل تو "القطره" بارانی قسم بر "تین و الزیتون" به صدق قول "بَحرانی" به مروارید "الرحمن"، به آیت های رحمانی چراغ روی یزدانی، تو برهانی، تو قرآنی چنان حیدر که جبرائیل از درسش نشد محروم تویی آموزگار خضر، در فرمایشِ معصوم ... در ایثار و کرامت، تا ابد ضرب المثل هستی حلاوت دارد اسمت، بسکه احلی من عسل هستی ندارد فرق صلح و جنگ تو، خیر العمل هستی علی شیر خدا، تو شیر حیدر در جمل هستی جمل چون خیبر است و هیبتت آیینه ی مولاست همه دیدند راه حل به دست زاده ی زهرا است توکل بر خدا کردی و بردی نام زهرا را در آورده "انا بن الحیدر" تو کفر اعدا را خلاصه کردی اینگونه تولی و تبری را به میدان بازگرداندی جوانی های مولا را به ذکر یا خدیجه راه را تا فتنه طی کردی شتر را نه که پای کفر را آن روز پی کردی برای هر که در دریای غم مانده، تویی ساحل الا ای شهریار جود، ای امید هر سائل ... ز تو هر کس شنیده، عاشقت گشته، مگر بی دل هزاران سعدی و حافظ هزاران صائب و بیدل توان درک شانت را ندارد هر سخندانی مگر نازل شود در حد شانت باز قرآنی ... پیاده سمت کعبه رفته ای صحرا به صحرا را گلستان کرده ای در پشت پای خویش هر جا را به هر قطره نشان دادی مسیر وصل دریا را که داریم از تو رسم و سنت این اربعین ها را همه از جام شهد قاسم و عبدالهت مستیم ... نمک پرورده های شورِ احلی من عسل هستیم چنان دست کریمت عاشقان را مبتلا کرده که برق سفره ات شاهان عالم را گدا کرده برای نوکری ات فاطمه ما را سوا کرده دعای خیر تو ما را گدای کربلا کرده خودت میخواستی سهمت ز دنیا مختصر باشد دلت می خواست بازار حسینت گرم تر باشد شاعر: #علی_اکبر_نازک_کار #امیر_حسین_فاضلی https://eitaa.com/Madahankhomein