﷽ «انسان کامل... » (بخشی از یک قصیده) #امام_جعفر_صادق_سلام‌الله‌علیه تویی تجلّی ایمان، امام جعفر صادق! تویی پناه یتیمان، امام جعفر صادق! دلیل رویش گل‌ها، دلیل تابش خورشید، دلیل بارش باران، امام جعفر صادق! تو فاضلی، تو صبوری، تو صادقی، تو طَهوری، نِمود کامل انسان، امام جعفر صادق! پرنده با تو غزل‌خوان، قمَر کنار تو تابان ستاره با تو درخشان، امام جعفر صادق! درون مکتب‌تان مالکِ اَنَس زده زانو کنار جابرِ حیّان، امام جعفر صادق! چه نام‌های بزرگی: «اَبان، مَعاذ، مُفَضَّل هشامِ صاحب برهان»، امام جعفر صادق! شبیه بحری و شاگردهای مکتب فضلت، شبیه لؤلؤ و مرجان، امام جعفر صادق! تو نور اهل زمینی، اگرچه عرش‌نشینی کنار حضرت سبحان، امام جعفر صادق! تو مروه‌ای، تو صفایی، تو مشعری، تو مِنایی، تویی برادر قرآن، امام جعفر صادق! صدا زدند شما را میان آتش نمرود میان هجمۀ طوفان، امام جعفر صادق! تو فوق مدح و ثنایی، درون وصف نیایی به وصف‌تان همه حیران، امام جعفر صادق! ... وصیّت تو نماز است؛ آه! من چه بگویم ز مکر و حیلۀ شیطان؟ امام جعفر صادق! به درد عشق تو، آقا! خدا کند که بمیرم! چه احتیاج به درمان؟ امام جعفر صادق! #علی_رفیعی_وردنجانی https://eitaa.com/Maddahankhomein