نشـدی خـستـه ، تــو از بــارِ رســـالـت، هرگز
تو و این دولت و یک لحظه کسالت، هرگز
شــدهای سیـــر ، تـــو از عــالَــمِ فـــانــــی شـایـد
نشـدی سیـــر، تـــو از سفــرهٔ خـــدمـت، هرگز
شب و روزت پِـیِ آســـایشِ مـــردم طــی شد
نَبُـوَد کس چـو تـو با ایـن همه همّت، هرگز
دگر آسـوده بخواب ای شَـهِ من زیــرا، ســــر
ننهـــــادی ، دَمـــی بـــر بستــــرِ راحــت، هرگز
دل و جـــــانت بــه خــداونـــدِ قــدیـــرت محکم
قـــدمـــــی پـس نکشیــــدی ز ولـایـت، هرگز
در و دیــــوار بـه کـــــــردار تـــو بـــاشــــد شاهد
نکنـــد دیـــــده تــــو را هیــچ مـلـامــت، هرگز
غــزلــم نیــز قسـم خـورد به ســـاقــی ، اینک
که ندیدم چـو تـو با حـلــم و بصیرت، هرگز
نظـــرم بـــود کـه بـا عـــــزّت و شــــاءنـــی امّـــا
بـدَهـی بـر وطنــم این همه حــرمـت، هرگز
#محمدرضا_فتحی
#شهید_جمهور
@Maddahankhomein