#آداب_دعا قسمت 1/2 👈آداب #دعا_كردن بسيار است و ما در اينجا برخي از آنچه مرحوم ابن فهد حلي در كتاب عده الداعي بيان نموده را نقل مي كنيم. 🔹آداب #دعا به اعتبار زمان انجام اين آداب، به سه دسته قابل تقسيم است. الف) آدابى كه بايد قبل از دعا كردن رعايت كرد: 1. طهارت با غسل و وضو و پاكيزگى لباس از آلودگى‏ها و مباح بودن آن. 2. توجه به قبله و كعبه. 3. استعمال بوى خوش. 4. صدقه دادن: در روايتي از امام صادق(ع) مي خوانيم:« كَانَ [أَبِي‏] إِذَا طَلَبَ الْحَاجَةَ طَلَبَهَا عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ فَإِذَا أَرَادَ ذَلِكَ قَدَّمَ شَيْئاً فَتَصَدَّقَ بِهِ وَ شَمَّ شَيْئاً مِنَ الطِّيبِ وَ رَاحَ إِلَى الْمَسْجِدِ فَدَعَا [وَ دَعَا] فِي حَاجَتِهِ بِمَا شَاءَ.»(1) «هر گاه [پدرم] حاجتى داشت هنگام زوال آفتاب (يعنى ظهر) آن را طلب مى‏كرد، بدين ترتيب كه اولا چيزى در راه خدا صدقه مى‏داد بعد بوى خوشى استشمام مى‏كرد و سپس به مسجد رفته هر حاجتى داشت آن را به محضر حق تعالى عرضه مى‏داشت.» 5. اعتقاد به اين كه خداوند بر برآوردن تمام حاجت‏ها قادر است.پيامبر اكرم (ص) فرموده:« يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَل‏َّ مَنْ سَأَلَنِي وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنِّي أَضُرُّ وَ أَنْفَعُ أَسْتَجِيبُ لَهُ»(2) خداوند مى‏فرمايد: «كسى كه مرا بخواند و بداند كه ضرر و نفع همه به دست من است، دعاى او را مستجاب مى‏كنم.» 6. حسن ظن به خداوند، يعنى نسبت به برآورده شدن حاجت خوش گمان باشد. پيامبر (ص) فرمود: « ادعوا اللَّه و أنتم يوقنون بالإجابة»(3) «هنگامى كه از خدا چيزى مى‏خواهى به اجابت آن يقين داشته باشيد. ب) آدابى كه بايد در حال دعا كردن رعايت شود: 1. عجله نكردن در استجابت دعا: در آنچه بر پيامبران گذشته وحى شده، آمده است: « وَ لَا تَمَلَّ مِنَ الدُّعَاءِ فَإِنِّي لَا أَمَلُّ مِنَ الْإِجَابَة» (4) «شما از دعا كردن خسته نشويد، من از اجابت خسته نمى‏شوم.» 2. اصرار و پافشارى در دعا: در حديثي از امام صادق (ع) مي خوانيم:«أَنَّ اللَّهَ كَرِهَ إِلْحَاحَ النَّاسِ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ فِي الْمَسْأَلَةِ وَ أَحَبَّ ذَلِكَ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ أَنْ يُسْأَلَ وَ يُطْلَبَ مَا عِنْدَهُ»(5) خداوند متعال دوست ندارد كه مردم هنگام درخواست از يك ديگر، اصرار ورزند، اما اين را براى خودش دوست دارد، خدا دوست دارد كه مردم آنچه نزد اوست، بخواهند و طلب كنند». 3. نام‏بردن حاجت: از امام صادق (ع) روايت شده است: « َ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَعْلَمُ مَا يُرِيدُ الْعَبْدُ إِذَا دَعَا وَ لَكِنَّهُ يُحِبُّ أَنْ يُبَثَّ إِلَيْهِ الْحَوَائِجُ. » (6) «خداوند متعال حاجت بنده‏اى را كه دعا مى‏كند، مى‏داند اما دوست دارد كه دعاكننده حوايج خود را بر او عرضه كند.» 4. مخفيانه دعا كردن: از امام هشتم (ع) نقل شده است كه فرمود: « دَعْوَةُ الْعَبْدِ سِرّاً دَعْوَةً وَاحِدَةً تَعْدِلُ سَبْعِينَ دَعْوَةً عَلَانِيَة» (7) «يك دعاى پنهانى معادل هفتاد دعاى آشكار مى‏باشد.» 5. دعا را نسبت به ديگران گسترش دادن: در روايتي از رسول خدا (ص) مي خوانيم:« إِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ فَلْيُعَمِّمْ فَإِنَّهُ أَوْجَبُ لِلدُّعَاء»(8) « هر گاه يكى از شما خواست دعا كند، آن را تعميم بدهد (و براى ديگران نيز دعا كند) كه اين عمل در دعا شايسته است.‏» 6. دسته جمعي دعا كردن: امام صادق(ع) فرمود:« مَا اجْتَمَعَ أَرْبَعَةٌ قَطُّ عَلَى أَمْرٍ فَدَعَوُا اللَّهَ تَعَالَى إِلَّا تَفَرَّقُوا عَنْ إِجَابَة » (9) «هرگز نشده است كه چهار نفر براى يك كارى اجتماع كنند و خداوند متعال را بخوانند مگر آنكه با اجابت دعا، متفرق گرديدند». 7. اظهار خشوع: خداوند به موسى (ع) وحى كرد:«يَا مُوسَى كُنْ إِذَا دَعَوْتَنِي خَائِفاً مُشْفِقاً وَجِلًا وَ عَفِّرْ وَجْهَكَ فِي التُّرَابِ وَ اسْجُدْ لِي بِمَكَارِمِ بَدَنِكَ وَ اقْنُتْ بَيْنَ يَدَيَّ فِي الْقِيَامِ وَ نَاجِنِي حَيْثُ تُنَاجِينِي بِخَشْيَةٍ مِنْ قَلْبٍ وَجِلٍ.‏»(10) « اى موسى چون مرا مى‏خوانى ترسان، بيمناك و هراسان باش و صورتت را به خاك بگذار و براى من سجده كن و در مقابل من بايست و مناجات كن و چون به مناجات مى‏پردازى از روى ترس و با دلى لرزان باش.» 8. مدح و ثناى الهى در ابتداي دعا: امام صادق (ع) فرمود:« كُلُّ دُعَاءٍ لَا يَكُونُ قَبْلَهُ تَمْجِيدٌ فَهُوَ أَبْتَر »(11) «هر دعايى كه قبل آن مدح و ثناي الهي نباشد ناتمام است.» #ادامه_دارد... @MaeMaein14 التماس دعای فرج 🤲

نسخه تصویری در مسیر بندگی گدایی بلد نیستیم #دعا_کردن #مضطر #ماه_مبارك_رمضان @MaeMaein14 التماس دعای ظهور 🤲