#ادامه_شرح_دعای_دوم 🔹فراز دوم خدايا، بر محمد وال محمد درود فرست كه امين وحي و نجيب ترين و برگزيده ترين بندگان تو است. او كه پيشرو در رحمت و رافت و خير، و كليد بركات و خيرات بود و تن و جان خود را در راه اوامر و فرمان تو به رنج انداخت. 🔹شرح: در اين فراز، امام سجاد عليه السلام پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم را به چند صفت توصيف فرموده كه هر يك نكته اي جالب و قابل توجه به شمار مي آيد: - پيامبر امين در وحي الهي است ؛ يعني آنچه را از خداوند متعال گرفته، با دقت تمام در چهار مرحله حفظ كرده و به طور صحيح و بدون كم و كاست به مردم تحويل داده است اولا: آنچه حضرت از جبرئيل دريافت نمود، تمام آن چيزي بود كه جبرئيل بايد تحويل مي داد. : ثانيا: آنچه را كه دريافت نمود، با دقت تمام حفظ كرد، به طوري كه هيچ چيز از آن كم نگرديد. ثالثا: آنچه را كه به مردم ابلاغ فرمود، تمامي آن چيزي بود كه ماموريت به ابلاغ آن داشت. رابعا: آن گاه كه رسالت خود را مي رساند، به بهترين و عالي ترين نوع تبليغ متوسل گشت و هنرمندانه ترين روش را در دعوت از مردم به كار گرفت. ✨ دومين صفات رسول گرامي اسلام اين بود كه ايشان نجيب ترين فرد در بين مردم بود و جملگي او را به اين كمال مي شناختند و هيچ گونه نقطه ضعفي در تاريخ زندگي او سراغ نداشتند. در بين آن مردم، او براي رسالت برگزيده شده بود. او هرگز از خود حرفي نداشت و به خودي خود دست به اين كار نزد، بلكه ماموريتي الهي داشت. پس آنچه را كه حضرت به آن امر فرموده يا از آن نهي كرده، جملگي متن دستور حضرت حق بوده است. - ايشان الرحمه بود؛ يعني مردم بايد به اين نكته آگاهي پيدا كنند كه آنچه را پيامبر اسلام براي آنان آورده، تحميل و بار و مزاحمت نيست ؛ زيرا احكام اسلام هديه اي عظيم از جانب حضرت حق است كه بر مردم نازل گرديده است. پس مردمي كه در اين جهان و عرصه وسيع هستي قدم گذارده اند، بايد توجيه شوند كه چگونه در اين عالم زندگي كنند و براي ابديت خود چه فكري نمايند. شارع مقدس اسلام، چراغي در ظلمات جهان است و طبيبي است كه دارو و درمان خود را به همراه دارد و به هر جا كه وارد شود، مرهم جان هاي مريض و خسته است، و پيامبر اسلام كسي است كه مردم را به صلاح دعوت مي كند. خداوند متعال در قرآن كريم آيه ي 107 سوره انبيا فرموده: و ما ارسلناك الا رحمه للعالمين: و ما نفرستاديم تو را، مگر براي اين كه رحمت براي اهل عالم باشي. - قائد الخير است. قائد به كسي مي گويند كه جلودار كاروان است، راه رفته و مقصد شناس است و در اين امر اشتباه نمي كند؛ از پيچ و خم ها آگاه است و در اين امر دچار خطا نمي شود. آري، پيامبر اكرم داراي آن چنان عظمتي است كه مي تواند كاروان هستي را به منزلگاه حقيقي خود هدايت كند. مفتاح البركه است ؛ يعني اگر نبود در خيرات به روي مردم بسته مي شد و مردم نمي توانستند خيرات را به دست آورند. و سرانجام اين كه پيامبر در اين راه خود را به زحمت و مشقت انداخت و هرگز در انجام وظايف كمترين سستي به خود راه نداد. 👈فراز سوم در راه رسالت، از حاميان و قبيله خود جدا شد و با آنان جنگيد و رابطه خود را با آنان قطع نمود و نزديكان خود را كه شرك مي ورزيدند دور ساخت و آنان را كه به ظاهر از اهل و عشيره او نبودند به خود نزديك فرمود. ✨شرح: در اين فراز، امام عليه السلام به نكاتي اشاره مي فرمايد كه لازمه وجود يك راهبر راستين و دلسوز است و با رعايت آن ها، بهتر مي تواند مردم را از كج انديشي ها و كجروي ها نجات داده و به ساحل رستگاري برساند. او هم چنين مي تواند در رفتار و كردار خود، صداقت و حق خود را به مردم ارايه كند و با عمل نيز آنان را به طرف هدايت بخواند؛ و آن مساله آن است كه يك رهبر، پس از عرضه صراط مستقيم به مردم، هيچ چيزي را به غير از آن راه مورد عنايت قرار ندهد و آنچه را كه مانع و مزاحم حركت اوست از سر راه خود بردارد و با آن مبارزه نمايد. 👈در اين فراز، امام سجاد عليه السلام پيامبر اكرم را با اين صفات معرفي مي كند و به خداي متعال عرض مي كند كه خدايا! پيامبر تو در راه تبليغ دين تو با قبيله و عشيره خود - كه نسبت به او عاطفه و احساس شديدي داشتند، او را حمايت مي كردند و از او دفاع مي نمودند - جنگيد و از آن ها جدا شد و هرگز احساس قومي و عصبيت عشيره اي مانع آن نشد كه دست از دعوت مردم به طرف تو بردارد؛ مبادا كه در صراط مستقيم كمترين خدشه اي وارد شود! آري، معيار دوري و نزديكي، برادري يا دشمني، خويشاوندي يا بيگانگي در اين مكتب، همان معيار متعارف در عرف عام نيست، بلكه دستور قرآن بر اين است كه انما المؤ منون اخوه. مناجات های عاشقانه امام سجاد علیه السلام 👇 @MaeMaein2 ☀️التماس دعای فرج ☀️