👇👇👇 ♨️سوال: 🔰منظور از حق نفس چيست؟ ✍️پاسخ: ✅يكي از حقوق كه در رساله نوراني ☀️امام سجاد عليه السلام آمده و براي همگان آموزنده و مفيد است جريان #حقوق_نفس است كه به چند نمونه از آن حقوق اشاره ميشود حضرت فرمود: حق نفست بر تو اين است كه كاملاً او را در اطاعت خدا بگماري به زبانت حقش را بپردازي و بگوشت حقش را بپردازي و هم چنين ساير اعضايت، بعد فرمود: 1. حق زبانت آن است كه آن را از دشنام حفظ نمايي و به سخن خوب عادتش بدهي و مؤدبش داري و آن را نگاهداري مگر در جايي كه نياز به گفتن باشد و سخن گفتن براي دنيا و يا دين شما مفيد باشد. و آن را از پرگويي و ياوه سرائي كم فايده حفظ كني، زبان گواه خرد و دليل عقل است و آراستگي انسان به زيور عقل و خوشي زبان اوست. 2. حق گوش پاك داشتن اوست از شنيدن هر چيزي مگر خبر خوبي كه در دلت خير پديد آورد. اخلاق نيك نصيبت نمايد، گوش دروازة دل است هر نوع معني خوب يا بدي را به آن ميرساند. 3. حق چشمت اين است كه از هر چه روا نيست آن را بپوشاني و مبتذلش نسازي مگر بدان محل عبرت آوري كه از آن بينا شوي يا دانشي بدست آوري زيرا ديده وسيله عبرت است. 4. حق دو پايت اين است كه با آنها به جايي كه روا نيست نروي و آنها را به راهي كه باعث سبكي راه رونده است نكشاني زيرا آنها تو را حمل مي كنند و ترا به راه دين مي برند و پيش مي اندازند. 5. حق دست تو اين است كه آن را به ناروا دراز نكني تا بدست اندازي بدان گرفتار عقوبت آخرت خدا شوي و گرفتار سرزنش مردم در دنيا و آن را از كاري كه به تو واجب كرده نبندي ولي آن را احترام كني با اين كه از محرمات بسيارش بسنده و بسياري از آنچه هم كه بر او واجب نيست، به كار اندازي و چون دست تو در اين دنيا از حرام باز ايستاد و خود را شريف داشت يا با عقل و شرافت به كار رفت در آخرت ثواب خوب دارد. 6. حق شكمت اين است كه آن را ظرف كم و يا بيش از حرام نكني و از حلال هم باندازه اش بدهي و از حد تقويت به حد شكم خوارگي و بي مروتي نرساني، و هر گاه گرفتار گرسنگي و تشنگي شد، او را ضبط كني زيرا سيري بي اندازه شكم را بياشوبد و كسالت آورد كه مايه باز ماندن و دور شدن از هر كار نيك و ارجمند است(1). همانطوري که ميبينيد عمده حقوق اعضا درباره به کارگيري آنها رد اطاعت خدا و اجتناب آنها از ارتکاب گناه است. البته انسان حق آسيب زدن به بدن را ندارد اما فرسودگي اعضا در صورت کار و به مرور زمان تا حدي طبيعي است. مگر اينکه اين آسيب و فرسودگي در امور باطل و لغو به وجود آمده باشد که فرد گناهکار شناخته ميشود. البته شايد در همين مورد در قبال تضييع عمر مسئوليت بيشتري داشته باشد. به هر حال در مورد هر گناهي بايد از خداوند استغفار و طلب بخشش شود. پی نوشت: 1. ابن شعبه حراني، حسن، تحف العقول، همان، ص 361 ـ 278. 🌐 مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی صحیفه سجادیه 👇 @MaeMaein2 ☀️ التماس دعای فرج ☀️