مثل لالایی‌ست در گوش خلایق، شیونم عاقبت خود را میان شهر، آتش می‌زنم

ساده بودم، فکر می‌کردم حراست کرده‌ام با خطوط دفترم از مرزهای میهنم

از تمام دل‌خوشی‌های جهان دل کنده‌ام روز و شب چشم‌انتظار لحظه‌ی جان کندنم

باز در آیینه تصویرم کمی ناآشناست از صدای خویش می‌پرسم، که این آیا منم؟!

از تب عشق است یا داغ برادر کاین چون‌این مثل مرغی در تنور افتاده می‌سوزد تنم؟

رد پای بوسه‌ی یار است یا خون رفیق لکه‌ی سرخی که جا مانده‌ست بر پیراهنم

•محمدرضا طاهری !!

ما گریزانیم از همه؛ به سوی تو .. کجایی پناه‍ ترینِ ما؟ #اللهم‌عجل‌الولیک‌الفرج

میشه یه صلوات بفرستید ؟

_____ ﷽ _____ وصال؛ مدفن عشق است. برای رسیدن به هر عشقی شاید، اما برای تو؟ نه !! برای تو این قاعده میسر نیست؛ که رسیدن به تو، اصلِ متولد شدن است :). مگر می‌شود در کنار تو بود و از کهنگی ها دست نکشید؟ تو را عشق نمی‌نامند و تو فراتر از عشقی، فراتر از دوست داشتن، فراتر از مهر و محبت، فراتر از هر بلندایی. تو ماهیت امیدی؛ ماهیت زیبایی؛ ماهیت مهربانی؛ ماهیت عدالت؛ ماهیتِ تمام خوبی های هستی. نامِ تو پسوند و پیشوند نمی خواهد که نام تو، یکی‌ست. دیدنت عقده‌ی دل را می‌گشاید و دعایت زندگیِ خراب و فرسوده را، مرمت می‌بخشد. تو با پاییز و زمستان سرد نمی‌شوی و همیشه قلبت به گرمای تابستان همانند می‌شود. تو محبوبی برای آنان که محبوبی ندارند، معشوقی برای آنان که عشقی ندارند، مغفوری برای آنان که راه بازگشتی ندارند. تو حضرتِ صبری برای درماندگان، و دوایی برای درد های بی درمانِ روح. حضور توست که زینت بخش دنیای ماست و از دعای توست که ما هنوز زنده ایم. تو حضرتِ بارانی برای چشم های خشکیده در راه انتظار؛ بهاری برای شاخه های خشکیده؛ تابستانی برای دل های سرما دیده؛ پاییزی برای مرمتِ دل های ما؛ و زمستانی برای سوزاندن استخوان هایمان، از دوست داشتنت؛ تو چهار فصلِ این دنیای بی رنگ و آبی. کاش بیایی و با آمدنت، روشنی ببخشی به مجلسِ تاریکِ دل های نا بینای ما :). کاش بیایی .. حضرتِ موعود؛ مهدی جان !! [ #زینبِ‌بهار| برای بلندای نام بلند مرتبه ات حضرتِ پدر؛ چهارشنبه ۱ آذر ۱۴۰۲ ]

نماز امام جواد رو بخونید؛ تغیراتی که توی زندگی براتون حاصل میشه رو عینا می‌بینید، در ضمن برای طلب درخواست های دنیایی هم سفارش میشه :). به این صورت که روز چهارشنبه، بعد از نماز عصر دو رکعت نماز میخونید، مثل نماز صبح و بعد از اتمام نماز ۱۴۶ مرتبه میگید ‹ماشاءالله؛ لاحول ولا قوة الا بالله› و بعد درخواست هاتون رو از خدا طلب می‌کنید؛ من رو هم دعا کنید :).

پیله‌ام را بگشا؛ بگذار که پروانه ات باشم.

می‌دانم نباید این‌گونه بیادت بیفتم و اشک هایم سرازیر شود؛ دست خودم نیست. کمی بیشتر از آنچه فکر می‌کردم، تنهایم :) پدر؛ فرزند رنجور و خسته‌ات را دریاب ..

ما اسیر شدگان غمِ توییم.

ای کاش نوشته هایی رقم بخورند که شرح پریشانی مارا بنویسند؛ طوری که وقتی می‌خوانیمشان، غمگین نشویم :).

الهی سر برود؛ سحر نرود .. •خواجه عبدالله انصاری•

تا دلت بخواهد غم دارم؛ اما غمگین نیستم ..

برایم امن یجیب بخوان؛ تنها دعای توست که بنای فرسوده‌ی مرا می‌سازد. برایم امن یجیب بخوان .. ‹ امن یجیب المضطر اذا دعا و یکشف السوء ›

#شعر بخونیم یکم نو بشیم ..

سخت است که شاعر ز غم یار بگرید دلتنگ شود، بغض کند، زار بگرید

زیر نم باران برود، شعر بخواند با یاری چشمی که شده تار بگرید

یادش نرود واژهٔ برگردِ دلش را هی بغض کند بغض، دگر بار بگرید

شب زود به بستر برود تا که بخوابد تا وقت سحر با در ودیوار بگرید ..

گاهی بزند خنده به احوال خرابش با خندهٔ جاماندهٔ دلدار بگرید

در شعر بیارد غم و دلواپسی‌اش را هرکس که بخواند، چو نُتِ تار بگرید

در دایرهٔ منطق و دل مانده گرفتار با چرخش پروانه و پرگار بگرید

از جانب همدم چه بلاها سرش آمد از طعنهٔ مردم شده بیمار بگرید