فراموش نکنیم این دروغ گورو 🚶🏻 #فراموش_نکنیم

این کسیه که بالاخره پذیرفته کسی دوسش نداره و باید به تنهایی عادت کنه.

✍🏻روایتِ #فراموش_نمی‌کنیم! _چهارشنبه ۳۰ خرداد ماه؛ ساعت ۱۰:۱۶ صبح؛ دانشگاه اصفهان و میتینگ انتخاباتی دکتر پزشکیان! در پی واکنش آقای پزشکیان به صحبت دانشجویان در دانشگاه تهران، بر آن شدیم هرچند با چند پلاکارد اما صحبت‌های دانشجویان دغدغه‌مند را به گوش شنوای ایشان برسانیم! اما میخواهم در ستایش آزادی بیان بنویسم! مگر چند خط جمله و حرف دانشجویی و چند عکس از شهدای خدمت، چقدر برای آقایان سنگین تمام شد که با برخوردهای تند طرفداران آقای پزشکیان و ستاد انتخاباتی ایشان مواجه شدیم؟! از کشیدن پلاکاردها از دست چند دختر دانشجو بگویم یا پاره کردن عکس شهید امیرعبداللهیان به وسیله طرفداران آقای ظریف؟! اما سوال این است! توهین طرفداران آقای پزشکیان به شهدای خدمت مخصوصا شهید رئیسی، اهانت به سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و فحاشی به زنان و دختران و رفتار پرخاشگرانه نسبت به دانشجویان دغدغه‌مند که تنها و تنها در پی بیان دغدغه‌هایشان بودند، آیا جزء سیاست‌های آقای پزشکیان نیز هست؟! البته دور از انتظار هم نبود، کسانی که به نقش‌آفرینی مردم اعتقادی ندارند و برای حل مشکلات کشور نگاهشان به خارج از کشور است، هرجا مردمی را ببیند که به سیاست‌هایشان منتقد شده‌اند، برچسب اقلیّت میزنند و سعی بر حذف آن‌ها دارند! بله، ما نیز فراموش نخواهیم کرد که آقایان با وعدهٔ برداشتن فیلترینگ، به مصاف انتخابات آمدند و حرف چند دانشجو را چگونه سانسور کردند! فراموش نخواهیم کرد در مراسمی که پشت تریبون آن از آزادی زنان و حذف گشت ارشاد گفتند، چگونه آزادی را از چند دختر دانشجو سلب کردند! فراموش نخواهیم کرد برای دفاع از دیپلماسی عزت شهید امیرعبداللهیان در برابر دیپلماسی ذلـتِ میهمان امروز دانشگاه اصفهان، چگونه ناسزا شنیدیم و متهم شدیم به خرابکاری! بله آقایان، فراموش نخواهیم کرد... #دانشجو_حق_صحبت_دارد /چهارشنبه، ۳۰ خرداد ۱۴۰۳/ |بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان| 📱ایتا | تلگرام | اینستاگرام

یکی‌ از شیوه‌های‌ دشمن ، بدبین‌ کردن‌ به‌ انتخاباته‌ ! - حضرتِ‌آقا 💙 #انتخابات

عید‌غدیـر‌ُجدی‌بگیرید🤍 ؛

#ناحله 👀✨ #قسمت_هفتاد_و_پنج یه محوطه سرسبز بود ک کلی آلاچیق با چراغای رنگی داشت خیلی رمانتیک بود دنبالش رفتیم و تو یکی از آلاچیقا که از همه دور تر و واطرافشم خلوت بود نشستیم تا نشستیم بدون اتلاف وقت شروع کرد به گفتن خاطرات بچگیمون از بلاهایی ک سرش آوردم میگفت +فاطمه یادته بچه که بودیم قرصا رو خالی میکردم و قایمشون میکردم و الکی میگفتم خوردمشون،بعد خودم و به مردن میزدم توهم باور میکردی و زار زار گریه میکردی؟ الهی بمیرم چقدر اذیتت کردم. وایی یادته وقتی که میخواستیم از خیابون رد شیم میگفتم اگه زیگزاگی رد شی ماشینا نمیزنن بهت ؟توهم جدی میگرفتی؟ اینارو میگفت و میخندید ادامه داد: یادته داشتم از کنار جوب رد میشدم گریه میکردی و میگفتی میافتی تو جوب میمیری آخه کی افتاد تو جوب مرد من دومیش باشم ؟ انقدر گفت و گفت که دیگه نتونستم خنثی نگاش کنم و باهم زدیم زیر خنده +فاطمه،میشه الانم همونقدر دوستم داشته باشی؟ جوابی ندادم با سفارش مصطفی برامون دوتا قهوه آوردن +تا قبل کنکورت هر زمان که چیزی گفتیم گفتی فعلا نمیشه و باید کنکور بدم وقتی کنکور دادی حالت بد شد گفتیم شاید واسه همین جواب زنگامو نمیدی الان که میبینم خداروشکر سالم و سرحالی میخوام بدونم چیشده که انقدر میپیچونیم تا الان اعتراضی نکردم یا اگه کردم به شوخی بود ولی الان میخوام برام دلیل بیاری و بهم جواب بدی،چون دیگه خسته شدم چرا جوابم و نمیدی ؟ چی شده که به من نمیگی؟ خودمو واسه این لحظه آماده کرده بودم ولی نمیدونم چرا انقدر هل شده بودم گلوم خشک شده بود نمیدونستم جمله هامو چجوری بسازم واسه اینکه از استرسم کم شه دستام و توهم گره کردم و به چشماش نگاه کردم صدام میلرزید: ببین مصطفی نمیدونم چجوری بگم توخیلی خوبی .من خیلی دلم میخواست همچی یه جور دیگه ای بود تا مجبور نمیشدم امشب اینارو بهت بگم،من دوستت دارم مثه همیشه ،ولی برداشت تو اشتباهه علاقه من به تو مثه علاقه یه خواهر به برادر بزرگ ترشه! +به کسی علاقه داری؟ چیزی نگفتم وفقط بهش نگاه کردم نگاهش اونقدر نافذ بود که نتونستم تاب بیارم و سرم و پایین انداختم نمیتونستم بگم میخواستم بگما ولی زبونم قفل میشد خواستم بحث و عوض کنم _ببین مصطفی ربطی ندا... حرفم و قطع کرد و دوباره پرسید:کسی و دوست داری؟ ابروهام گره خورد و سرم وپایین انداختم همین زمان خدمتکار غذاهایی که مصطفی سفارش داده بود و آورد تا آب و گذاشت لیوان وبرداشتم و پرش کردم ویه قلپ و به هزار زحمت قورت دادم یه پوزخند زد و گفت :دلم نمیخواست به تو بدبین باشم،ولی از اونجایی که تو این اواخر باپسری جز برادر دوستت ارتباط نداشتی .... از تعجب چشام چهارتا شد نگاهم افتاد به گردنش ! رگ گردنش متورم شده بود و صورتش سرخ بود از ترس زبونم بند اومد ترسیدم یه کلمه نا بجا بگم و محمد و واسه همیشه از دست بدم ترسم و که دید پوزخندش پر رنگ تر شد +چرا چیزی نمیگی؟؟چرا نمیگی دارم اشتباه میکنم؟ برام عجیب بود، بدون اینکه چیزی بگم مصطفی همچی و فهمیده بود! جوری دستش و مشت کرده بود که گفتم الان ناخناش دستش و پاره میکنه . تو همون حالت بود وفقط چمشاش سرخ تر میشد با دیدن این حالش به خودم لعنت فرستادم نگام به اولین قطره اشکی بود که از چشمش چکید خیلی همچی خراب شده بود نمیدونستم باید چیکار کنم با صدای لرزون گفتم :مصطفی جان خوشبختی تو آرزوی منه، تو با من خوشبخت نمیشی. +خفه شوووو من نخوام تو برام دلسوزی کنی کیو باید ببینم ؟ واقعا خفه شدم +هیچ وقت فکر نمیکردم یه روزی بتونی تا این حد پست شی فاطمهه من دوستت داشتمم اینهمه سال دوستت داشتم خودت که بهتر میدونسی؟ مگه چ بدی کردم در حقت؟؟ چرا زود تر نگفتی بهم ؟؟ چرا گذاشی الان که کلی برنامه چیدم ؟؟ فاطمه اون شبم بخاطر این پسره رفتی هیاتت ؟ کاش پاهام میشکست و همراهت نمیومدم ! چرا من الاغ نفهمیدم ؟ فاطمهه کی وقت کردی اینطوری شیی؟؟ تو موهاش دست کشید دیگه نتونستم بغضم و حفظ کنم صدای هق هقم سکوت نفس گیر بینمونو شکست هی تو دلم میگفتم کاش همچی جور دیگه ای بود صداش آروم شد و گفت:اون گفت چادر سرت کنی ؟ آخی چقدر خاطرش عزیزه برات .... کاش حداقل به در و دیوار زدن منو هم میدیدی! کاش میدیدی چقدر حالم بد بود وقتایی که نبودی! کاش حداقل یه بارحالم و میپرسیدی و برات میگفتم از چیزایی که هیچ وقت نگفتم و توهم نخواستی بشنوی... من چی از اون پسره کم داشتم ؟ فاطمه بد کردی حس میکنم یه چیزی گذاشتن تو گلوم تا نتونم خوب حرف بزنم نتونم داد بزنم نتونم بگم چقدر حالم بده

#ناحله 👀✨ #قسمت_هفتاد_و_شش حس کردم رو خودش کنترلی نداره داشت از عصبانیت آتیش میگرفت لیوان آب و از دستم گرفت و رو سرش خالی کرد صدامون ‌توجه ادمای اطرافمونو جلب کرده بود مصطفی ای که یه روز یه حامی قوی بود الان مثه یه بچه دوساله ضعیف و بی دفاع شده بود سرش و با دستاش گرفت چیزی از غرورش نمونده بود اولین بار بود صدای هق هق یه مرد و میشنیدم قلبم هزار تیکه شده بود دلم میخواست میتونستم برم کنار داداشم بشینم روموهای خیسش دست بکشم و بگم که همچی درست میشه! برای هزارمین بار تو دلم گفتم کاش منی وجود نداشت! اونقدر گریه کردیم که اشکامون خشک شد. دیگه جون داد و فریاد براش نمونده بود سکوت کرده بود یه سکوتی که تلخ تر از زهرمار بود کاش میزد تو گوشم و ساکت نمیشد! سکوتش از هرچیزی برام دردناک تر بود حق با مصطفی بود باید جلوی دلم و میگرفتم نباید اینجوری میشد هرچی بود من باعثش بودم وبایدبخاطرش تاوان میدادم مصطفی برای زجر کش کردنم راه خوبی و انتخاب کرده بود شاید میخواست بیشتر آتیشم بزنه و دلش و آروم کنه! لبخند تلخی زد و جعبه ای و از جیبش در آورد آه پر دردی کشید و گفت : خیال میکردم بهم میگی شرایط روحی خوبی نداشتی! فشار درسا روت بود،یا هزار چیز دیگه و بهونه میکردی ومیگفتی از این به بعد همون فاطمه سابق میشی ! پدرم در اومد تا چیزی و برات پیدا کنم که قبلنا گفته بودی ازش خوشت میاد در جعبه و باز کرد دلم میخواست همون لحظه بمیرم ! یه حلقه ظریف و نگین کاری تو جعبه میدرخشید! حس کردم واسه نفس کشیدن هوا کم آوردم هرچی سعی کردم هوای اطرافم و جمع کنم و به ریه هام بکشم نمیشد فقط یه صدای بدی و تولید میکرد احساس شرمندگی میکردم سرم و پایین گرفتم. نگام افتاد به غذای دست نخوردمون. مصطفی بلند شد و رفت تا پول غذارو حساب کنه چند دقیقه بعد با چندتا ظرف یه بار مصرف برگشت غذاها رو ریخت تو ظرف و گذاشتش تو نایلون و منتظر به من نگاه کرد اومدم پایین و دنبالش رفتم نشستیم تو ماشین نایلون و گذاشت رو پام و گفت:رفتی خونه تا تهش و بخور حالت خوب نیست دوباره اشکای داغم چشمامو سوزوندن با اینکه حال خودش داغون بودد بازم حواسش به من بود دیگه چیزی نگفت و نگفتم دلم اتاقم و میخواست میخواستم پناه ببرم به تخت خوابم وقتی رسیدیم دم خونه بدون نگاه کردن بهم گفت خداحافظ یخورده نشستم در ماشین و باز کردم و آروم گفتم : ببخش منو میدونم توقع بیجاییه ولی... چیزی برای ادامه جمله ام پیدا نکردم و با یه خداحافظ از ماشین دور شدم از صدای ساییده شدن لاستیک ماشین با آسفالت کوچه فهمیدم مصطفی رفت سرم و انداختم پایین و در و باز کردم آرزو میکردم کسی و نبینم‌ خداروشکر کسی و ندیدم مستقیم رفتم تو اتاق و در و بستم سریع لباسامو عوض کردم نشستم کنج اتاقم عذاب وجدان مثه موریانه افتاده بود به جون تک تک سلولام. بخاطر خودم یه دلی و شکسته بودم . اونجوری که باید نمی تونستم درکش کنم ولی میدونستم باهاش چیکار کردم یاد پست محمد افتادم انقدر متنش و خونده بودم‌که حفظ شدم گفته بود شکستن دل به شکستن استخوان دنده می ماند از بیرون همه چیز روبه راه است اما هر نفسی که میکشی دردی ست که میکشی همش با خودم میگفتم کاش از من بدش بیاد مامانم چند بار در زد وقتی چیزی نگفتم خیال کرد خوابم و رفت هرکاری کردم خوابم نبرد

🍃شهید مصطفی چمران: ای حسین(علیه السلام)...در کربلا تو یکایک شهدا را در آغوش می‌کشیدی، می‌بوسیدی، وداع می‌کردی... آیا ممکن است هنگامی که من نیز به خاک و خون خود می‌غلطم!+ تو دست مهربان خود را بر قلب سوزان من بگذاری و عطش عشق مرا به تو و به خدای تو سیراب کنی... ۳۱خردادسالروزشهادت دکترچمران گرامیباد!! 🇮🇷🗳🌷

لا‌فتي‌ای‌‌پـ¹¹⁰ـدر. . . #زیبایی

💥پاره کردن عکس شهید امیرعبداللهیان و حمله به دختران دانشجو در گردهمایی انتخاباتی پزشکیان😞

شهید روحانی؟🗿 .

زاکانی : اگه بعضیا ناراحت نمیشن پزشکیان همون روحانیه (:

یکی تایمر پورمحمدیُ دستکاری کنه کسی حوصله‌ش نداره .

سیس زاکانی 🗿❤️ :

زاکانی : دعوا سر حق مردمه وگرنه ما دعوا نداریم پزشکیان : پدر مردم در آوردیم زاکانی : پدر مردم شما درآوردید ما که درنیاوردیم به هرحال باید جوابگو باشید تو این چندسال چیکار کردید آقای پزشکیان!

تنها راهی که واسه شهادت روحانی به ذهنم میرسه اینه که رفته زیر تانک زاکانی .