تکراریه ولی گوش بدید

#حضرت_رقیه گاهی عدد برای خودش روضه می‌شود تا گفته می‌شود سه، همه ضجه می‌زنند...

وسط حرفام یه چی بگم می دونم همه دلتون آشوبه گلتون بغض داره اصلا به خودت می گی اربعین می رم کربلا ؟ گر دخترکی پیش پدر ناز کند گره کربلای همه را باز کند

کودکم آرام باش راحت بیارام ای عزیز گفته اند گوشه ای رقیه هم گواشواره نداشت...

گنجینه ی عشق است دلِ خونِ رقیه عالم به فدایِ دلِ محزونِ رقیه

آنقدر کہ در طالعِ او اشک غم افتاد شد وردِ لب ما اَنا مجنونِ رقیه . . :)💔

بابا خودت گفتی شبیه مادرم باش من مثل زهرا مادرت آزار دیدم ...

آخی💔

_

یک‌لحظه یادم‌رفت اسمِ من رقیه است سیلی که خوردم عمه را هم تار دیدم😭💔

برو ای گـدای مسکـین در خانه‌ی رقیه دختـر است و خوب دانـد رگ خوابِ شـاهِ ما را

یا رقیه ریحانه الحسین، ادرکنا فی حاله التراقی❤️‍🩹

. دیدے حسین؟دسٺ مرا دشمن ٺو بسٺ دیدے چگونہ حـرمٺ اهل حرم شکسٺ بـاور نمیڪنے ڪہ بـہ دنبال نیزه هــــــا من بودمُ رقیـــــــہ و سربازهـاے مسـٺ

توئی ماه من و من چون ستاره غمم گشته پدرجان بی‌شماره

اگر روی کبودم را تو دیدی مکن دیگر نظر بر گوش پاره

به‌نیمه‌شبی‌ز‌پی‌کاروان‌به‌دامن‌دشت کســی‌که‌پــای‌برهنــه‌دویـد‌من‌بـودم حضرت‌رقیه(جَـل‌َّجَلالَـها)خطاب‌به‌ رأس‌مبارک‌سید‌الشهداء‌فرمودند: 《یا‌ابتاه‌قَتَلوکَ‌ظُلماً‌و‌عُدواناَ‌ و‌سَمُّوک‌بالخارجی》 ای‌پدر!‌تو‌را‌از‌روی‌ستم‌و‌دشمنی‌کشتند‌و نام‌خارجی‌را‌هم‌بر‌تو‌گذاردند. سپس‌،زجر(حرامزاده)باغضب‌ رقیه(جَـل‌َّجَلالَـها)را‌از‌روی‌شتر‌گرفت‌و از‌بالا‌بر‌روی‌زمین‌انداخت. حضرت‌رقیه(جَـل‌َّجَلالَـها)از‌ترس،‌ شروع‌کرد‌به‌دویدن‌در‌آن‌تاریکی. سختی‌و‌خار‌و‌خاشاک‌زمین،‌پاهای‌حضرت‌را مجروح‌نمود.‌واو‌با‌جراحت‌و خستگی‌می‌دوید. منبع؛ ناسخ‌التواریخ،صفحه۵۳۱

ألسَّلام‌عَلى‌مَن‌ضَرَب‌رَأسه‌ووَجهه‌وامتِلأ‌فَمه‌بِالدَّم عـزاء‌لَطم🩸 يزيد(لعنت‌الله‌عليه‌)سَرمطهرسیدشهداء(جَـل‌َّجَلالَـه) رابرای‌مخدّرات(جَـل‌َّجَلالَـهما)در‌خرابه‌فرستاد‌تا حضرت‌رقیه(جَـل‌َّجَلالَـه)سرخونين‌بابا‌رادید؛ 《فَانكَبَتْ‌عَلَيْهِ‌تَقَبَّلَهُ‌وَتَبْكِي‌وَتَضْرِبَ‌عَلَى‌رَأْسِهَا وَوَجْهَهَا‌حَتَّى‌أَمْتَلَا‌فَمَهَا‌بِالدَّم》 آنقدربر‌سر‌و‌صورت‌خود‌لطمه‌زد‌تا‌دهانش‌ پرازخون‌شد. منبع؛ ریاض‌القدس،جلد۲،صفحه۳۲۳

السَّلام‌ُعَلـى‌مَن‌ْبَكـى‌عَلى‌أبِيــهٔ بکـــاء🏴 حضرت‌رقیه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)در‌خرابه‌شام‌ به گونه‌ای‌《ای‌وای‌بابا‌》می‌گفت‌و‌ با‌گریه‌آه‌می‌کشید‌و‌پیکر‌کوچکش‌می‌لرزیدکه ‌حضرت‌زینب(جَـل‌َّجَلالَـها)به‌ اهل‌بیت‌(جَـل‌َّجَلالَـهم)فرمود:‌کم‌گریه‌کنید! چیزی‌نمانده‌رقیه‌از‌دست‌برود! منبع؛ سحاب‌الدموع،صفحه۴۲۴

يـا‌الشِفـاهُ‌‌الٔعَطْشـٰى🏴 ألــــعَطَش ‌هنگامی‌که‌خیمه‌ها‌را‌آتش‌زدند ‌۲۳طفل‌کوچک‌از‌خیمه‌ها‌بیرون‌آمدند، که‌از‌شدت‌تشنگی‌و‌خوف‌می‌لرزیدند. یکی‌از‌بزرگان‌لشکر،‌به‌عمرسعد(حرامزاده)گفت: اگر‌خیال‌داری‌اینها‌را‌نزد‌یزید‌(ولد‌الزنا)ببری‌ یکنفرشان‌زنده‌به‌شام‌نمی‌رسد،‌دستور‌بده‌به اینها‌آب‌بدهند‌که‌از‌تشنگی‌هلاک‌می‌شوند. عمرسعد(حرامزاده)گفت:‌به‌ایشان‌آب‌بدهید. سقاها‌مشک‌پر‌آب‌کردند‌و‌نزد‌زنها‌آوردند. ظرف‌آبی‌به‌رقیه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)دادند‌ که‌از‌همه‌کوچکتر‌بود، ‌رقیه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)آب‌را‌گرفت‌و‌روانه‌ی‌قتلگاه‌شد. گفتند:‌کجا‌می‌روی؟ گفت:‌پدرم‌هنگامی‌که‌به‌میدان‌رفت، لبش‌تشنه‌بود،‌می‌خواهم‌این‌آب‌را‌به‌او‌بدهم. منبع؛ سحاب‌الرحمت،صفحه۶۳۶

آخ بمیرم من 😭😭😭💔

_

❤️‍🩹 #یا_رقیه

بر نیزه‌ها از دور می‌دیدم سرت را بابا! تو هم دیدی دو چشم دخترت را؟

چشمانم از داغ تو شد باغ شقایق در خون‌‌ رها وقتی که دیدم پیکرت را