_

یک‌لحظه یادم‌رفت اسمِ من رقیه است سیلی که خوردم عمه را هم تار دیدم😭💔

برو ای گـدای مسکـین در خانه‌ی رقیه دختـر است و خوب دانـد رگ خوابِ شـاهِ ما را

یا رقیه ریحانه الحسین، ادرکنا فی حاله التراقی❤️‍🩹

. دیدے حسین؟دسٺ مرا دشمن ٺو بسٺ دیدے چگونہ حـرمٺ اهل حرم شکسٺ بـاور نمیڪنے ڪہ بـہ دنبال نیزه هــــــا من بودمُ رقیـــــــہ و سربازهـاے مسـٺ

توئی ماه من و من چون ستاره غمم گشته پدرجان بی‌شماره

اگر روی کبودم را تو دیدی مکن دیگر نظر بر گوش پاره

به‌نیمه‌شبی‌ز‌پی‌کاروان‌به‌دامن‌دشت کســی‌که‌پــای‌برهنــه‌دویـد‌من‌بـودم حضرت‌رقیه(جَـل‌َّجَلالَـها)خطاب‌به‌ رأس‌مبارک‌سید‌الشهداء‌فرمودند: 《یا‌ابتاه‌قَتَلوکَ‌ظُلماً‌و‌عُدواناَ‌ و‌سَمُّوک‌بالخارجی》 ای‌پدر!‌تو‌را‌از‌روی‌ستم‌و‌دشمنی‌کشتند‌و نام‌خارجی‌را‌هم‌بر‌تو‌گذاردند. سپس‌،زجر(حرامزاده)باغضب‌ رقیه(جَـل‌َّجَلالَـها)را‌از‌روی‌شتر‌گرفت‌و از‌بالا‌بر‌روی‌زمین‌انداخت. حضرت‌رقیه(جَـل‌َّجَلالَـها)از‌ترس،‌ شروع‌کرد‌به‌دویدن‌در‌آن‌تاریکی. سختی‌و‌خار‌و‌خاشاک‌زمین،‌پاهای‌حضرت‌را مجروح‌نمود.‌واو‌با‌جراحت‌و خستگی‌می‌دوید. منبع؛ ناسخ‌التواریخ،صفحه۵۳۱

ألسَّلام‌عَلى‌مَن‌ضَرَب‌رَأسه‌ووَجهه‌وامتِلأ‌فَمه‌بِالدَّم عـزاء‌لَطم🩸 يزيد(لعنت‌الله‌عليه‌)سَرمطهرسیدشهداء(جَـل‌َّجَلالَـه) رابرای‌مخدّرات(جَـل‌َّجَلالَـهما)در‌خرابه‌فرستاد‌تا حضرت‌رقیه(جَـل‌َّجَلالَـه)سرخونين‌بابا‌رادید؛ 《فَانكَبَتْ‌عَلَيْهِ‌تَقَبَّلَهُ‌وَتَبْكِي‌وَتَضْرِبَ‌عَلَى‌رَأْسِهَا وَوَجْهَهَا‌حَتَّى‌أَمْتَلَا‌فَمَهَا‌بِالدَّم》 آنقدربر‌سر‌و‌صورت‌خود‌لطمه‌زد‌تا‌دهانش‌ پرازخون‌شد. منبع؛ ریاض‌القدس،جلد۲،صفحه۳۲۳