#بدانیم_سالم_بمانیم #روغن_کنجد ♦️متن کتاب مفاتیح الارزاق «و روغن آن را اگر از کنجد غیر مقّشر بریان بگیرند آن را «دُهْنُ الحَلّ» نامند و لزوجت این زیاد است. واگر مقّشّر بریان اخذ نمایند، لزوجت آن کمتر و چون آن را نرم کوبند و با آب به دست، خوب بزنند تا گرم شود و روغن آن جدا گردد، بر رطوبت غالب [است]. و آنچه سائیده در آب جوش دهند تا روغن حاصل گردد، آن را طبیخ نامند. و سائیده و یا کوبیده آن را بدون استخراج روغن « اُشی » نامند، که به فارسی «اَوْده» گویند. طبیعت آن گرم و تر. ♦️افعال و خواصّ روغن ارده کنجد: آشامیدن آن با ادویه مناسبه منقّح (پاک کننده) و ملیّن و مرطّب (رطوبت‌دهنده) و رفع‌کننده اخلاط سوخته و در تنگی نفس و سرفه خشک و زخم ریه وتشنّج قویتر از کنجد، و در درمان زخم مجاری ادرار مانند کنجد. و در غذاهای بیماران بعد از روغن بادام، نافعترین روغن‌ها [است].» روغن کنجد را از کنجد غیر مقشر (با پوست) می‌گیرند که نامش هم «دُهْنُ الحَلّ»است. ♦️امااگر مقشّر بریان (پوست کنده بریان (ارده) اخذ نمایند لزوجت آن کم‌تر است و اگر آن را به نرمی بکوبند و روغنش را جدا کنند رطوبت آن افزایش می یابد. اگر داخل آب جوش بریزند و بسایند و بکوبند به آن ارده ( اَوْده، اُشی ) می‌نامند که طبیعت آن گرم وتر می‌شود. منبع: ص۷۹۳مفاتیح الارزاق ج ۱٫ @fatemiioon110