نظام آموزشی_تربیتی ما صد هیچ از غزه عقب است. این روزها در عین دیدن مظلومیت و آتش گرفتن قلب‌ها از این جنایات، از قاب صفحات گوشی، شاهد تبلور و نمایش جهانی شکل و‌ شمایل انسان با عزت و مقتدر هستیم، شمایلی که با کلاس اخلاق و دوره های متعدد نمی‌شود آموخت و این روزها بصورت عملی و تجربه شده داریم میبینیم. داریم می‌بینیم بچه هایی که ما تحت فشار زیاد تک بعدی و منهای معنویت بزرگ می‌کنیم، شاید دکتر مهندس های خوبی بشوند... شاید! اما پدر و مادر و همسر و همسایه و از همه مهم‌تر بنده‌ی خوب خدا چه؟؟ اصلا می‌دانند آدابش را؟ میدانند تاب آوری در سختی صبر همراه با شکر ایمان و توکل به خدا در همه احوال روحیه شکرگزاری سست و متلاشی نشدن در سختی ها و پستی بلندی های زندگی فحش ندادن و کفر نگفتن هنگام عصبانیت و از دست دادن چیست؟ در جریان عادی روزمره نه! وقت برافروختگی، خویشتن داری و دیگران را اذیت نکردن بلدند؟ یک کلام اتصال مدوام با الله و اهل بیت و فراموش نکردن این نکته که هرکجا هستی در هر شرایط و موقعیت و‌ مقامی در عافیت یا مرض، در خوشی یا ناخوشی، در شکست یا موفقیت بنده‌ی خدا بودن، بدون اما و اگر را بلدند؟ پسر دانش آموز #غزه ای دارد می‌گوید: ارتباطمان با دنیا قطع شده با خدای رب العالمین که قطع نشده... به بچه هایمان در خانه و مدرسه، از این ایمان ها از این یقین ها از این توکل های محکم که در بلا و مصیبت و خوف و حزن کم نیاورد نشکند ته نکشد از این بندگی های بدون قطع و وصلی بیاموزیم... #سحر_شهریاری #تربیتی #شرور #انسان_در_اسلام #خود_عالی #تاب_آوری #شکرگزاری @Manodaneshjooham