👈 در متون پهلوی و متون فقهی دین زرتشتی اصطلاحی به نام #خویدوده دیده میشه که پژوهشگران دین زرتشتی آنرا بمعنای #ازدواج_با_محارم گرفته‌اند، در کتابهای زرتشتی «مینوی خرد»، «روایت آذرفرنبغ فرخزادان»، «ارداویراف‌نامه»، «دینکرد»، «دادستان دینی»، «روایات داراب هرمزد» و «زادسپرم» سخن رفته است. به موجب این متون، خویدوده پدر و دختر، خویدوه مادر و پسر، و خویدوده برادر و خواهر از شایسته‌ترین و مهمترین دستورات دینی زرتشتی و بزرگ‌ترین ثواب‌ها است که اجرای آن موجب رسیدن سریع‌تر به بهشت، و اختلال در اجرای آن جزو بزرگترین گناهان دانسته می‌شده است (مینوی خرد، بخش ۳۵ و ۳۶؛ روایت پهلوی، فصل ۸ )👎 آذرفرنبغ (موبد بزرگ زرتشتی) در فصل ۸۰ از کتاب سوم دینکرد، خویدوده را سنتی برگرفته از آمیزش اهورامزدا با دخترش سپندارمذ میداند که مشی و مشیانه (نخستین آدمیان و نخستین برادر و خواهر) آنرا ادامه دادند تا به نسل همه مردمان گیتی برسد. او هرگونه آمیزش بغیر از روش خویدوده را با آمیزش گرگ و سگ، و آمیزش اسب و خر مقایسه میکند که محصول جفتگیری آنها از نظر نژادی پست و فرومایه خواهد شد. این نکته‌ای است که مورد توجه و تأکید زادسپرم (پیشوای بزرگ زرتشتیان) نیز قرار گرفته و در بخش ۲۶ کتاب گزیده‌های زادسپرم، آنرا موجب تولید نسل پاک دانسته! وی هرکس را که با آن مخالفت و سبک بشمارد، از تبار دیوان و دشمنان مردم میداند! او در پاسخ به مخالفان #خویدوده و برای توجیه و تبلیغ دینی آن، یادآور شده که آیا بهتر نیست اگر زخمی در آلت مادر یا خواهر یا دختر وجود داشته باشد، پدر یا پسر یا برادر آنرا ببینند و برآن دست برند و مرهم نهند!👎 جهت اطلاع