eitaa logo
محمد جواد مسعودی نیا
231 دنبال‌کننده
172 عکس
179 ویدیو
33 فایل
موضوع‌اصلی‌حیات‌است؛ومأموریت‌ما،نجات‌زمین‌برای‌تداوم‌چرخهٔ‌حیات! مازنده‌به‌آنیم‌که‌آرام‌نگیریم؛ موجیم‌که‌آسودگی‌ماعدم‌ماست! افتخـارِما،ارتبـاط‌باشـماست: 🆔 @mirzamohammadjavad
مشاهده در ایتا
دانلود
📢 الگوی مواجهه با پدیده‌های تمدنی، ازجمله کرونا (1⃣) 🔴 آیت‌الله میرباقری در دیدار تعدادی از فعالان طب سنتی: 🔷 بحمدالله خداوند در این مرحله از انقلاب اسلامی، نیروهایی که برای گذار از این مرحله نیاز داریم را تربیت کرده ‌است. حضرت آقا همیشه دنبال تربیت این نیروها بودند و به‌دنبال به نتیجه رسیدنش بودند؛ یادم هست فعالانی در سال ۱۳۹۲ خدمت حضرت آقا رسیدند و ایشان به این مضمون فرمودند که من منتظر شماها بودم. یعنی ایشان سرمایه‌گذاری‌هایی انجام داده‌اند و منتظر به نتیجه‌رسیدنش بودند. جمع‌های فعال آتش‌به‌اختیار، محصول همان برنامه‌ریزی است و امیدواریم کار انقلاب با این‌ها جلو برود. 🔷 این مرحله از انقلاب، مرحله تحقق است. باید فرهنگ جامعه خودمان و زندگی بشر را از سطوح بنیادین تا سطوح روبنایی تغییر دهیم و این کار، نیاز به آدم‌های اهل این میدان دارد که بتوانند انقلاب فرهنگی را، از جمله در حوزه و سلامت دنبال کنند. ما با یک امر بزرگ مواجه هستیم که باید با آن خوب برخورد کنیم و ظرفیت انقلاب اسلامی را برای ایجاد تغییرات بزرگ پیش ببریم. ما باید بدانیم در مواجهه با فرهنگ مدرن، به‌خصوص در مواجهه با مدرن چه باید کرد. 🔷 مأموریت کنونی حوزه، مأموریت رهبری حوادثی است که تاثیرگذار بر فرایندهای جهانی هستند. الآن ظرفیت حوزه ظرفیت است؛ یعنی حادثه‌ای سیاسی یا حادثه‌ای در حوزه سلامت و حوادث دیگر ایجاد می‌کنند و بعد می‌خواهیم نحوه مواجهه خودمان را با این حادثه بیان کنیم. همین مواجهه ما با حوادثِ ایجادشده هم بر اساس فقه فعال نیست. یعنی نه‌تنها نداریم، بلکه در مواجهه با حوادثِ ایجادشده هم مواجهۀ فعالی نداریم. امام(ره) فرمودند که حوزه باید نبض زمان را در اختیار داشته باشد. در منشور روحانیت می‌فرمایند: استراتژی حاکم بر جهان را مستکبرین تعیین می‌کنند، ولی انقلاب اسلامی باید تعیین کند و حوزه باید در این مقیاس حضور پیدا کند. پس جایگاه ما باید تغییر کند و برخوردمان باید برخورد ایجاد حادثه بشود و حوادث اثرگذار بر پیشرفت‌های جهانی و فرایندهای جهانی ایجاد کنیم [و لااقل مواجهه ما با پیشامدها، مواجهه انفعالی نباشد.] 🔷 موقف ما باید موقف ایجاد و رهبری حوادث باشد (). اما در یک قدم قبل‌تر، در مواجهه با حوادث و مسائلی که دیگران ایجاد کرده‌اند، باید توجه داشته ‌باشیم که این حوادث و مسائل را از سه زاویه می‌توان بحث کرد: ۱. از زاویه تبیین حکمِ موضوع. یعنی آن را موضوعی ببینید که می‌خواهید حکمش را بیان کنید. ۲. آن مسئله را در یک ساختار کلان ببینید و نسبت‌هایش را ببینید و حکم بدهید. ۳. برای بهینه آن موضوع حکم بدهید. ما معمولاً از زاویه تبیین حکمِ موضوعات با مسئله‌ها و حوادث مواجه می‌شویم؛ از جمله در حوزه سلامت. فرض کنید در یک پدیده‌ای در حوزه سلامت، ما آن را به‌عنوان یک موضوع در نظر می‌گیریم و با آن مواجه می‌شویم و سعی می‌کنیم حکمش را استنباط کنیم؛ اما نسبتش را با بقیه موضوعات نمی‌بینیم و همچنین بهینه آن موضوع را نمی‌بینیم [و فارغ از اینها حکم می‌دهیم.] این‌هم خلأ دوم در حوزه است؛ یعنی غیر از این‌که رهبری حوادث نداریم، در مواجهه با موضوعات هم می‌کنیم [و تناسبات موضوع و بهینه موضوع را در نظر نمی‌گیریم]. استاد ما _ خدا رحمتش کند _ می‌فرمود که برای این مداد، سه لایه حکم می‌توانید بدهید؛ یکی این‌که این مداد را ابزار ارتباط و ابزار کتابت در نظر بگیرید و حکمش را بیان کنید؛ بگویید آیا کتابت با این مداد جایز است؟ آیا می‌توانیم با آن با نقاشی بکشیم؟ و... و حکم تولیدش و فروشش و خریدش چیست؟ این می‌شود احکام این موضوع. اما لایه دوم این است که بگویید نسبت این مداد با سایر ابزارهای ارتباطی چیست و چه سهمی را باید به این مداد در بین ابزارهای ارتباطاتی بدهیم؛ یعنی نظام نسبت‌ها و نظام اولویت‌ها را باید مشخص کنیم وسپس حکمش را بیان کنییم. این‌ حکم هم حکم همین موضوع است. صدور چنین احکامی، الآن در دست نظام کارشناسی است نه در دست نظام فقاهت. ما حکمی در این زمینه نداریم و نظام کارشناسی با یک نگاه سیستمی دراین‌باره نظر می‌دهد. لایه سوم حکم این است که بهینه این‌ موضوع چگونه باید واقع شود. آیا همیشه باید با خودکار بنویسیم؟ یک‌موقعی با چکش روی سنگ می‌نوشتند، کم‌کم کاغذ آمد و بعد صنعت چاپ شکل گرفت و حالا می‌گویند این قلم باید به قلم نوری و... تبدیل بشود. آیا در این بهینه‌ها حکم داریم یا خیر؟ ما دنبال حکم بهینه موضوعات نیستیم. این الگو، در همه موضوعات، از جمله در موضوعات سلامت هم وارد می‌شود. ادامه دارد... ☑️ @mirbaqeri_ir
کیست؟ 🇮🇷 چهره‌ای بین‌المللی با تفکر تمدنی ☑️ با مواضع ایشان بیشتر آشنا شوید؛ ▫️ آیت الله علیرضا اعرافی مدیر حوزه‌های علمیه کشور و عضو فقهای شورای نگهبان: بر اساس دیدگاه‌های فقهی، فسلفی و اخلاقی اسلام یک نظام جامع سلامت بشری، عام و بین‌المللی داریم 🔸 اسلام در موضوع ، و نظریه جامعی دارد. اسلام در باب مقوله سلامت نظریه‌های بسیار دقیقی دارد. نظریه‌های «کلامی – فسلفی»، «فقهی – حقوقی» و «اخلاقی – ارزشی» اسلام در رابطه با مسأله سلامت، وجود دارد. نظریه جامع اسلام در حوزه سلامت چه در بعد بهداشت و چه در بعد درمان مرکب از دیدگاه‌های کلامی - فسلفی، فقهی - حقوقی و اخلاقی - ارزشی است. 🔸 در حوزه گرایش های فقه مضاف نیازمند فلسفه سلامت، بهداشت، درمان و پزشکی هستیم. امروز در حوزه فقه نیز باید به قلمروهای تخصصی و فقه‌های نو و معاصر ورود داشته باشیم و در منظومه فقه معاصر و نوین باید به صورت مستقل به فقه سلامت، طب و پزشکی بپردازیم. تأکیدات فقه و مبانی اسلام به مسأله سلامت مورد توجه است. موضوعاتی که در فقه در باب سلامت وجود دارد مقداری پراکنده است و کافی نیست، از این رو باید با اتکا به منابع اصلی خودمان پردازش جدیدی به حوزه سلامت داشته باشیم و سؤال‌های جدیدی را طرح کرده تا قلمروهای جدیدی به روی ما گشوده شود. 🔸 باید مرزهای دانش فقه را با ورود در قلمرو سلامت توسعه دهیم. همچنین در حوزه اخلاق و مبانی ارزشی اسلام نیازمند اخلاق سلامت هستیم؛ در حوزه اخلاق و تربیت در قلمرو سلامت نظامات بسیار مهمی در مبانی اسلام وجود دارد، اما با این حال باید آن حوزه‌ها را توسعه ببخشیم. سلامت از منظر اسلام یک مقوله دامنه‌دار، فراساحتی و چند ضلعی است. امروز در دنیا نیز گرایش‌هایی پیدا شده است که قلمرو سلامت را از بعد سلامت جسمانی به بخش های دیگری همچون سلامت معنوی، فرهنگی و اجتماعی سوق داده‌اند. بر اساس مبانی اسلامی، وظیفه همه ما صیانت از سلامت است. اقوال مختلفی در این زمینه وجود دارد، اما باید دانست سلامت یک وظیفه شرعی است که بر دوش ما قرار دارد و حق نداریم آن را به خطر بیاندازیم. 🔸 بر اساس قاعده‌هایی همچون قاعده «لاضرر»، صیانت از سلامت دیگران و ضرورت نگهبانی از سلامت و آسایش دیگران در مبانی اسلامی مورد تأکید بسیاری قرار گرفته است. گزاره‌های دین، سلامت فردی و خویشتن و سلامت دیگران را مورد تأکید قرار داده و آن را یک وظیفه تلقی کرده است. صیانت از سلامت دیگران امری واجب بوده و ضرر رساندن به آن حرام محسوب می‌شود. اگر کسی سلامت دیگران را مورد خطر قرار داده و به آن آسیب برساند، ضامن است و در برخی موارد مستحق قصاص و دیه می‌شود، بنابراین مقوله قصاص، دیه و ضمان سه بعد از ابعاد فقهی صیانت از سلامت است. 🔸 اسلام نسبت به سلامت برای همه چیز اعم از خانواده و جامعه جهانی برنامه دارد. اسلام برای صیانت از سلامت جامعه بشری احکام ویژه‌ای دارد و تأکید می‌کند باید جلوی بلایایی که سلامت جامعه بشری را تهدید می‌کند، گرفته شود. 🔸 بر اساس دیدگاه‌های فقهی، فسلفی و اخلاقی اسلام یک نظام جامع سلامت بشری، عام و بین‌المللی داریم. ما یک نظام جامع داریم که در آن وظایف آحاد بشری، دولت ها، حاکمیت ها و بخش‌های عمومی مشخص می‌شود. بلایای عامه، حوادث فراگیر، امراض مسری، بلایای طبیعی و اپیدمی‌های گسترده یا عالم‌گیر در میان مبانی اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد که باید به آن توجه شود؛ اسلام در این زمینه به موضوعی می‌پردازد که «درمانگری‌جامع» نام دارد که شامل همه اقدامات لازم درباره درمان می‌شود.