نقش ِمزار من کنید این دو سخن که شهریار ؛ با غم ِعشق زاده و با غم ِعشق داده جان .

گفتیم که عقل از همه کاری به درآید ، بیچاره فرو ماند چو عشقش به سر افتاد .

از خاک ِتو ای عشق ، بگو چیست نصیبم ؟ یک تکه زمین داری و یک عالمه وارث :)!

آنچه در درون آدم می‌ماند، بی‌نهایت بیشتر از آن چیزی است که به صورت کلمات بیرون می‌آید....

تو را جانم صدا کردم ولیکن برتر از جانی ، مگر جان بی تو می ماند در این تندیس انسانی ؟

درنمازم‌چون‌رسیدم‌به‌صراط‌المستقیم جان‌ودل‌فریادمی‌زدچشمِ‌یاراست‌آن‌صراط .

رفیق‌خودش‌پشتته...😊

‍    عین مرگ است اگر بی تو بخواهد برود ؛    او که از جان خودت دوست ترش می داری ‌.

‌‌‌این همه بیداد را بی "دال" کن... ‌‌ #امیرحسین_نصیرپور

- چرا دست‌ها ؟ + چون معتقدم چشم‌ها بیشتر برای حرف زدن‌اند تا دیدن . . لب‌ها برای لمس کردن‌اند تا گفتن ‌. . و هرچیزی ك چشم‌ نتواند بگوید و لب‌ نتواند لمس کند ، دست بیان می‌کند!

بابا لنگ درازِ عزیزم! کسی که در زندگی ‌اش کسی را از ته قلبش دوست دارد همیشه نگران است! نگران غذا خوردنش، نگران ماشین‌هایی ‌که به او نزدیک می‌شوند و بوق شان خراب است؛ نگران ویروس‌هایی که دور او می‌چرخند! اما بابای عزیزم؛ این‌ها از شیرین‌ترین نگرانی‌‌های دنیا هستند! از شیرین‌ترین های آن‌ها بابا لنگ دراز/جین وبستر

خـسته‌ام نیست‌ کسی‌ حال ِمرا‌ درک‌ کند ، کاش‌ این‌ روح‌ شـبی‌ جسم ِمرا‌ ترک‌ کند .